Scenariusz zajęć świetlicowych
Hasło tygodnia: „Dzień babci i dziadka”.
Temat zajęć: „Ważne dni stycznia”.
Autor scenariusza i prowadzący zajęcia: Izabela Foremniak-Rusinowska
Adresaci: kl. I-III
Czas: 60 min
Cel główny zajęć: wzmocnienie więzi uczuciowej, kształtowanie przywiązania i szacunku do swoich dziadków – osób starszych.
Cele operacyjne:
Uczeń:
 wypowiada się na forum grupy pokonując tremę
 integruje się z innymi dziećmi poprzez zabawę w kręgu
 uważnie słucha tekstu i odpowiada na zadane pytania
 poprawnie układa rozsypankę wyrazową w zespołach
 rozróżnia i definiuje uczucia wobec bliskich
 dokonuje samooceny swoich relacji z dziadkami
 udziela wyczerpujących, wielozdaniowych odpowiedzi na zadane pytania
 rozwija swoje zdolności manualne poprzez wykonanie pracy technicznej
Metody: pogadanka, rozmowa kierowana, praca z tekstem, burza mózgów, prace manualne.
Formy: indywidualna, zbiorowa, praca w grupie.
Pomoce: tekst literacki, rozsypanka wyrazowa, piłka lub maskotka, papierowe serca, brystol, flamaster, klej, krepina.
Przebieg zajęć:
Faza wprowadzająca: Przywitanie się z dziećmi, przedstawienie celu i przebiegu zajęć.
Faza realizacyjna:
1. Zabawa powitalna „ Przekazuję głos…”. Nauczyciel zaczyna zabawę trzymając w ręku maskotkę, którą przekazuje wybranej osobie, aby ta zabrała głos. Uczeń, który otrzymał maskotkę przedstawia się i mówi co lubi robić wspólnie ze swoimi dziadkami. Zabawę kończymy, gdy każdy uczeń zabierze głos.
2. Rozsypanka sylabowa – zabawa w zespołach. Uczniowie w grupach mieszanych układają zdanie z rozsypanki, którą otrzymali od nauczyciela. Która grupa ułoży jako pierwsza zdanie „ Dzień babci i dziadka to ważne dni stycznia” zgłasza się i głośno je odczytuje.
3. Referat nauczyciela na temat historii święta Dnia babci i dziadka w Polsce i na świecie. Czytanie przesz nauczyciela wierszy E. Skarżyńskiej „Dlaczego kochamy babcię?” oraz H. Livora –Piotrowskiego „Dziadek”(zał.1).
Pytania do uczniów po zapoznaniu się z tekstem:
a. Za co kochamy naszych dziadków?
b. Z czym kojarzy wam się osoba dziadka a z czym babci?
c. W jaki sposób wasza babcia i dziadek spędzają swój czas wolny?
4. Test na super wnuczka- Każdy uczeń otrzymuje od nauczyciela pięć serduszek. Na czytane przez nauczyciela pytania uczeń odpowiada tak lub nie. Jeśli na pytania odpowiada twierdząco, przyznaje sobie punkt w postaci serduszka i kładzie je przed sobą, jeśli odpowiada nie serduszko nie zostaje przyznane. Serduszka uczniowie po zakończonych zajęciach mogą pokolorować i wykorzystać jako dodatek do upominku.
Pytania do uczniów:
1. Czy zawsze pamiętasz o Dniu Babci i Dziadka?
2. Czy lubisz przebywać z Babcią i Dziadkiem?
3. Czy pomagasz Dziadkom i Babciom, kiedy jesteś z nimi?
4. Czy opowiadasz Babciom, Dziadkom o swoich kolegach i koleżankach?
5. Czy znasz ulubione zajęcie Babci i Dziadka?
Wyniki zabawy:
5 czerwonych serduszek – Jesteś wspaniałym wnuczkiem.
4 czerwone serduszka – Masz szansę być wspaniałym wnuczkiem.
3 czerwone serduszka – Jeśli popracujesz nad sobą, będziesz wspaniałym wnuczkiem.
2-1 czerwone serduszka – Musisz jeszcze dużo popracować, aby stać się wspaniałym wnuczkiem.
5. „Róża dla babci i dziadka”- własnoręcznie wykonanie upominku w postaci róży z krepiny. Dzieci z przygotowanych materiałów pod kierunkiem nauczyciela wykonują pracę plastyczno-techniczną, którą wręczą swoim dziadkom.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel dziękuję dzieciom za czynny udział w zajęciach. Zaprasza uczniów do oceny przeprowadzonych zajęć. W tym celu informuje dzieci, że jeśli zajęcia podobały im się – przyklejają uśmiechniętą buźkę na przygotowany przez nauczyciela arkusz papieru, jeśli nie – buźkę smutną. Zakończenie zajęć.







Zał.1
E. Skarżyńska „Dlaczego kochamy babcię?”
Bo często przyjeżdża do nas,
bo przynosi nam pestki dyni
i winogrona.
Bo bierze nas na kolana
albo na ... ptysie.

I nigdy nie dręczy nas
pytaniami
- dlaczego bazgrzemy w zeszycie,
- czemu drzemy spodnie,
- czemu jesteśmy tacy nieznośni.

Albo zanadto spokojni,
- dlaczego gubimy guziki,
piórniki oraz czapki,
- dlaczego nie jemy szpinaku,
- dlaczego psujemy zabawki?...

Babcia nie pyta nas o to.
I za to, że taka jest właśnie
uśmiechamy się do niej-
najweselej, najjaśniej.

H. Livor- Piotrowski - „Dziadek”
Mój dziadek wie prawie wszystko.
Umie gwizdać jak kos,
ma duże okulary,
i długi siwy wąs.
Potrafi z kawałka drewna
wystrugać lalkę i psa.
Jak piękna książka dla dzieci
- dziadek sto bajek zna.
Gdy jestem już trochę śpiąca,
a w domu cisza i mrok-
bierze mnie na kolana
i mruczy jak duży kot.

Wyświetleń: 0