Katalog Barbara Młodawska, 2016-01-14 Mniów Zajęcia przedszkolne, Scenariusze Scenariusz zajęć dla pięciolatków.Scenariusz zajęć dla pięciolatków Temat: Czekamy na święta Bożego Narodzenia. Cele ogólne: - zachęcanie dzieci do kultywowania polskich tradycji i obrzędów świątecznych; - wzbogacanie słownictwa dzieci o wyrażenia związane z Bożym Narodzeniem; - rozwijanie umiejętności liczenia; - kształcenie sprawności manualnej rąk i wyobraźni twórczej dzieci. Cele operacyjne: Dziecko: - zna tradycje i obrzędy związane z Bożym Narodzeniem; - potrafi wypowiadać się na określony temat; - rozróżnia kolory; - posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi; - stosuje pojęcia mniej, więcej, po równo; - rysuje po śladzie oburącz; - potrafi współdziałać w grupie; - przestrzega reguł podczas zabawy, - potrafi zachować zasady bezpieczeństwa podczas zabaw w sali; - czerpie przyjemność z zabawy z N. i rówieśnikami; - potrafi wypowiadać tekst rymowanki z różna intonacją. Metody: słowna - polecenia, objaśnienia do zadań, recytacja rymowanki, omówienie wykonanych zadań; czynna - zadań stawianych do wykonania; oglądowa - kolorowe bombki; aktywizująca - wykonanie pracy plastyczno - technicznej. Formy: indywidualna zespołowa zbiorowa. Środki dydaktyczne: papier kolorowy, nożyczki, koła z papieru, klej, szablony bombek, dzwonków, prezentów, gwiazdek, magnesy, ozdobne dziurkacze, DC, odtwarzacz CD, K2 , chusta animacyjna, sylwety kolorowych bombek, tasiemka, kwiatek - poisencja, ilustracja, ZG, słomki do napojów, brokat. Przebieg zajęć: I • Zabawy dowolne w kącikach zainteresowań. • Praca indywidualna z dziećmi. • "Powitanka" Na powitanie wszyscy razem: hip, hip. hura! (x 3) Z całego serca pełnym gazem: witamy was! (x 3). Dzieci stoją w kole. Przy wersie drugim podskakują, a przy czwartym machają do siebie na powitanie. • Zestaw ćwiczeń porannych nr 7 (załącznik nr 1). • Kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkami. II • "Święta" - wysłuchanie wiersza Joanny Bernat. Święta Joanna Bernat Znowu przyszły święta. Lasem zapachniało. Przyniósł tata dla swych dzieci choineczkę małą. My ją przystroimy w bombki kolorowe i będziemy jej śpiewali piosenki zimowe. Kiedy przyjdzie wieczór zapalimy świeczki. Zatańczymy dookoła naszej choineczki. A gdy się zmęczymy usiądziemy w kątku i kolędę zaśpiewamy o Bożym Dzieciątku. Rozmowa na podstawie wiersza. N. zadaje dzieciom pytania dotyczące tekstu: Co przyniósł tata dla swych dzieci? Co zrobią dzieci z choinką? Co będą śpiewać przy choince? Opowiadanie o przygotowaniach przedświątecznych w domach rodzinnych dzieci: Kto ubiera choinkę? Kto nakrywa do stołu? Jakie są potrawy na stole? Kiedy śpiewa się kolędy? itp. Przybliżenie dzieciom tradycji i obrzędów świątecznych: ubieranie choinki, przygotowanie tradycyjnych potraw na stół wigilijny, sianko pod obrusem na świątecznym stole, dzielenie się opłatkiem w Wigilię, śpiewanie kolęd, pójście na Pasterkę. Tradycyjny OPŁATEK jest bardzo cienkim, białym płatkiem chlebowym. Jest on przaśny, czyli niekwaszony i niesolony, wypiekany z białej mąki i wody bez dodatku drożdży. Dzielą się nim zgromadzeni przy wigilijnym stole. Dzielenie się opłatkiem to wyłącznie polski zwyczaj, spotykany także na Litwie, Ukrainie i we Włoszech oraz oczywiście we wszystkich miejscach świata, gdzie rozsiani są Polacy. Prawdopodobnie zwyczaj ten został zapoczątkowany na dworach szlacheckich i znany był powszechnie od XVII w. Opłatki wypiekano przy klasztorach i kościołach. Używano w tym celu specjalnych metalowych form, do których wlewano ciasto. Opłatek jest symbolem pojednania i przebaczenia, znakiem przyjaźni i miłości. CHOINKA to kolejny zwyczaj bożonarodzeniowej tradycji. Iglaste drzewko bożonarodzeniowe pojawiło się w XVI w. Tradycja choinek narodziła się w Alzacji, gdzie do domów wstawiano drzewka i ubierano je ozdobami z papieru i jabłkami. W Polsce takie drzewko pojawiło się na przełomie XVIII i XIX w., ale jedynie w miastach. Na wsiach – i to niezbyt często – choinka pojawiła się dopiero w latach 20. XX wieku. Polska jest jednym z krajów, które mają najwięcej KOLĘD. Polska tradycja zna ich blisko 500. Najbardziej znaną, choć nieznanego autorstwa, jest kolęda śpiewana w 175 językach – „Cicha noc”. W Polsce ze zwyczajem kolędowania łączy się zwyczaj przebierańców. • "Gwiazda betlejemska" - oglądanie poisencji (gwiazdy betlejemskiej) - kwiatu rosnącego w doniczce. Nazywanie koloru kwiatów i liści. Określanie, co przypomina kształt kwiatów. Porównywanie kształtu kwiatu z kształtem gwiazdy na choinkę. Wyjaśnianie, skąd pochodzi nazwa kwiatu i że jest to kwiat kwitnący na Boże Narodzenie. Ustawienie rośliny poza zasięgiem rąk dzieci ze względu na trujący sok - mleczko znajdujące się wewnątrz liści. • "Świąteczna choinka" - dekorowanie choinki na tablicy.. Podzielenie ozdób choinkowych na grupy: bombki, dzwoneczki, pajace. Podzielenie ozdób ze względu na wielkość: małe, średnie, duże. Umieszczanie ozdób na choince (za pomocą magnesów) zgodnie z poleceniami N. np. na górze, na dole, obok, pod, nad, na środku, po prawej stronie, po lewej stronie. • "Zabawki na choince" - zabawa słuchowo - ruchowa. N. dzieli dzieci na cztery zespoły: gwiazdki, krasnale, lalki, pajace. Każdy zespół wyodrębnia pierwszą głoskę na początku swojej nazwy. Dzieci muszą ją zapamiętać, bo to jest ich sygnał. Gdy usłyszą swój sygnał, podnoszą do góry rękę. Następnie ustawiają sie w czterech małych kółkach. N. włącza cicho dowolną, spokojną melodię kolędy. Dzieci stoją w kółkach. Sygnałem do tańca jest ich głoska. Dzieci z właściwego kółka tańczą do muzyki. Gdy muzyka cichnie - zatrzymują się. Najpierw N. podaje tylko pojedyncze głoski, np. g, potem podaje parami, np. g, p. . • Praca z K 2, 20 - ćwiczenie percepcji słuchowej. Wskazywanie przedmiotów zaczynających się określoną głoską, łączenie litery z nazwą głoski. Zadanie dodatkowe - systematyzowanie wiedzy opartej na doświadczeniu i pamięci doznań sensorycznych, oznaczanie kolorami rzeczy miękkich i kłujących. • "Kolorowe bombki" - zabawa dydaktyczna. N. rozwiesza w sali duże sylwety bombek w różnych kolorach. Dzieci losują takie same sylwety (mogą być zawieszone na szyi na tasiemkach lub przyklejone z papieru samoprzylepnego) i swobodnie poruszają się z nimi po sali przy dźwiękach muzyki. Na przerwę w grze szukają w sali bombki w tym samym kolorze co ich bombka i stają przy niej. Wspólnie z N. liczą, których bombek jest najwięcej, a których najmniej. Podczas powtórzeń zabawy dzieci zamieniają się sylwetami lub należy pamiętać o zmianie miejsc dużych bombek. • Zabawa z chustą animacyjną. Dzieci mają sylwety bombek z poprzedniej zabawy. Trzymają chustę i poruszają sie po kole przy dźwiękach muzyki. Podczas przerwy w grze zatrzymują się i przebiegają pod chustą "bombki" w wymienionym kolorze. • "Choinki" - ćwiczenia oddechowe. N. rozkłada na stolikach małe, papierowe choinki w dwóch kolorach: białe i zielone. Dyżurni rozdają dzieciom słomki do napojów. Każde dziecko wciąga przez słomkę ozdoby, układa je przed sobą, a następnie porównuje, których ma więcej (układa w dwóch rzędach na przeciwko siebie białe i zielone choinki). • "Choinkowe ozdoby" - praca plastyczno - techniczna. UWAGA - praca może się odbywać przy kolędzie np. "Cicha noc". N. dzieli dzieci na dwie grupy. Każda z tych grup ma za zadanie wykonać określone ozdoby świąteczne. 1. "Pawie oczko" - dzieci otrzymują po trzy koła różnej wielkości i naklejają najpierw średnie na największe, potem najmniejsze na średnie. Z papieru kolorowego odcinają prostokąt o wymiarach ok. 1 cm x 8-10 cm (uszko do zawieszenia) i naklejają na pawie oczko. 2. "Bombka" - dzieci otrzymują papierowe bombki i naklejają na nie kolorowe elementy wycięte ozdobnymi dziurkaczami, posypują brokatem. Wykonują też uszko do zawieszenia. Wykonanymi ozdobami świątecznymi dekorujemy salę. • "Łańcuch na choinkę" - zabawa orientacyjno - porządkowa. Dzieci biegają swobodnie po sali. Na sygnał N., np. klaśnięcie, zatrzymują się i siadają skrzyżnie w tym miejscu, w którym się zatrzymały. N. wybiera dziecko, które będzie sklejało łańcuch. Wybrane dziecko chodzi między siedzącymi kolegami. Dziecko, które dotknie w ramię, wstaje i dołącza do łańcucha. Gotowy łańcuch porusza się swobodnie. Na hasło N.: "łańcuch pęka" dzieci znowu siadają w rozsypce. III • Zabawa z wykorzystaniem rymowanki "Niezwykły gość". Przyszła do nas choinka zielona, płatkami śniegu pięknie ozdobiona. - Wymawianie rymowanki na przemian: cicho - głośno, legato (płynnie) - staccato (punktowo). - Wymawianie z różną intonacją: wesoło, smutno, ze złością, ze strachem. • "Zaprzęgi" - zabawa orientacyjno - porządkowa. Ustawienie w parach. Jedno dziecko jest konikiem, drugie woźnicą. Zaprzęgi jadą wąską drogą - jeden za drugim po obwodzie koła. Po głębokim śniegu - chód z wysokim podnoszeniem kolan. Zaprzęgi jadą z górki - szybki bieg. • Praca z ZG 27 - rysowanie choinki oburącz po śladzie. • Słuchanie bajek o tematyce świątecznej, bożonarodzeniowej. N. wprowadza dzieci w nastrój Bożego Narodzenia. Przyciemnia światło, zapala lampki na choince, może zapalić zapachową świeczkę. Opracowała: Barbara Młodawska Wyświetleń: 150
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |