Katalog

Barbara Młodawska, 2016-01-14
Mniów

Zajęcia przedszkolne, Scenariusze

Scenariusz zajęć dla pięciolatków.

- n +




Scenariusz zajęć dla pięciolatków

Temat: Czekamy na święta Bożego Narodzenia.


Cele ogólne:
- zachęcanie dzieci do kultywowania polskich tradycji i obrzędów świątecznych;
- wzbogacanie słownictwa dzieci o wyrażenia związane z Bożym Narodzeniem;
- rozwijanie umiejętności liczenia;
- kształcenie sprawności manualnej rąk i wyobraźni twórczej dzieci.

Cele operacyjne:
Dziecko:
- zna tradycje i obrzędy związane z Bożym Narodzeniem;
- potrafi wypowiadać się na określony temat;
- rozróżnia kolory;
- posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi;
- stosuje pojęcia mniej, więcej, po równo;
- rysuje po śladzie oburącz;
- potrafi współdziałać w grupie;
- przestrzega reguł podczas zabawy,
- potrafi zachować zasady bezpieczeństwa podczas zabaw w sali;
- czerpie przyjemność z zabawy z N. i rówieśnikami;
- potrafi wypowiadać tekst rymowanki z różna intonacją.

Metody:
słowna - polecenia, objaśnienia do zadań, recytacja rymowanki, omówienie wykonanych zadań;
czynna - zadań stawianych do wykonania;
oglądowa - kolorowe bombki;
aktywizująca - wykonanie pracy plastyczno - technicznej.

Formy:
indywidualna
zespołowa
zbiorowa.

Środki dydaktyczne:
papier kolorowy, nożyczki, koła z papieru, klej, szablony bombek, dzwonków, prezentów, gwiazdek, magnesy, ozdobne dziurkacze, DC, odtwarzacz CD, K2 , chusta animacyjna, sylwety kolorowych bombek, tasiemka, kwiatek - poisencja, ilustracja, ZG, słomki do napojów, brokat.



Przebieg zajęć:

I
• Zabawy dowolne w kącikach zainteresowań.

• Praca indywidualna z dziećmi.

• "Powitanka"
Na powitanie wszyscy razem:
hip, hip. hura! (x 3)
Z całego serca pełnym gazem:
witamy was! (x 3).
Dzieci stoją w kole. Przy wersie drugim podskakują, a przy czwartym machają do siebie na powitanie.

• Zestaw ćwiczeń porannych nr 7 (załącznik nr 1).

• Kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkami.

II
• "Święta" - wysłuchanie wiersza Joanny Bernat.
Święta
Joanna Bernat
Znowu przyszły święta.
Lasem zapachniało.
Przyniósł tata dla swych dzieci
choineczkę małą.
My ją przystroimy
w bombki kolorowe
i będziemy jej śpiewali
piosenki zimowe.
Kiedy przyjdzie wieczór
zapalimy świeczki.
Zatańczymy dookoła
naszej choineczki.
A gdy się zmęczymy
usiądziemy w kątku
i kolędę zaśpiewamy
o Bożym Dzieciątku.

Rozmowa na podstawie wiersza. N. zadaje dzieciom pytania dotyczące tekstu: Co przyniósł tata dla swych dzieci? Co zrobią dzieci z choinką? Co będą śpiewać przy choince? Opowiadanie o przygotowaniach przedświątecznych w domach rodzinnych dzieci: Kto ubiera choinkę? Kto nakrywa
do stołu? Jakie są potrawy na stole? Kiedy śpiewa się kolędy? itp.
Przybliżenie dzieciom tradycji i obrzędów świątecznych: ubieranie choinki, przygotowanie tradycyjnych potraw na stół wigilijny, sianko pod obrusem na świątecznym stole, dzielenie się opłatkiem w Wigilię, śpiewanie kolęd, pójście na Pasterkę.
Tradycyjny OPŁATEK jest bardzo cienkim, białym płatkiem chlebowym. Jest on przaśny, czyli niekwaszony i niesolony, wypiekany z białej mąki i wody bez dodatku drożdży. Dzielą się nim zgromadzeni przy wigilijnym stole. Dzielenie się opłatkiem to wyłącznie polski zwyczaj, spotykany także na Litwie, Ukrainie i we Włoszech oraz oczywiście we wszystkich miejscach świata, gdzie rozsiani
są Polacy. Prawdopodobnie zwyczaj ten został zapoczątkowany na dworach szlacheckich i znany był powszechnie od XVII w. Opłatki wypiekano przy klasztorach i kościołach. Używano w tym celu specjalnych metalowych form, do których wlewano ciasto. Opłatek jest symbolem pojednania
i przebaczenia, znakiem przyjaźni i miłości.
CHOINKA to kolejny zwyczaj bożonarodzeniowej tradycji. Iglaste drzewko bożonarodzeniowe pojawiło się w XVI w. Tradycja choinek narodziła się w Alzacji, gdzie do domów wstawiano drzewka i ubierano je ozdobami z papieru i jabłkami. W Polsce takie drzewko pojawiło się na przełomie XVIII i XIX w., ale jedynie w miastach. Na wsiach – i to niezbyt często – choinka pojawiła się dopiero w latach 20. XX wieku.
Polska jest jednym z krajów, które mają najwięcej KOLĘD. Polska tradycja zna ich blisko 500. Najbardziej znaną, choć nieznanego autorstwa, jest kolęda śpiewana w 175 językach – „Cicha noc”.
W Polsce ze zwyczajem kolędowania łączy się zwyczaj przebierańców.

• "Gwiazda betlejemska" - oglądanie poisencji (gwiazdy betlejemskiej) - kwiatu rosnącego
w doniczce. Nazywanie koloru kwiatów i liści. Określanie, co przypomina kształt kwiatów. Porównywanie kształtu kwiatu z kształtem gwiazdy na choinkę. Wyjaśnianie, skąd pochodzi nazwa kwiatu i że jest
to kwiat kwitnący na Boże Narodzenie. Ustawienie rośliny poza zasięgiem rąk dzieci ze względu na trujący sok - mleczko znajdujące się wewnątrz liści.

• "Świąteczna choinka" - dekorowanie choinki na tablicy..
Podzielenie ozdób choinkowych na grupy: bombki, dzwoneczki, pajace. Podzielenie ozdób ze względu na wielkość: małe, średnie, duże. Umieszczanie ozdób na choince (za pomocą magnesów) zgodnie z poleceniami N. np. na górze, na dole, obok, pod, nad, na środku, po prawej stronie, po lewej stronie.

• "Zabawki na choince" - zabawa słuchowo - ruchowa.
N. dzieli dzieci na cztery zespoły: gwiazdki, krasnale, lalki, pajace. Każdy zespół wyodrębnia pierwszą głoskę na początku swojej nazwy. Dzieci muszą ją zapamiętać, bo to jest ich sygnał. Gdy usłyszą swój sygnał, podnoszą do góry rękę. Następnie ustawiają sie w czterech małych kółkach. N. włącza cicho dowolną, spokojną melodię kolędy. Dzieci stoją w kółkach. Sygnałem do tańca jest ich głoska. Dzieci z właściwego kółka tańczą do muzyki. Gdy muzyka cichnie - zatrzymują się. Najpierw N. podaje tylko pojedyncze głoski, np. g, potem podaje parami, np. g, p.
.
• Praca z K 2, 20 - ćwiczenie percepcji słuchowej. Wskazywanie przedmiotów zaczynających się
określoną głoską, łączenie litery z nazwą głoski. Zadanie dodatkowe - systematyzowanie wiedzy opartej na doświadczeniu i pamięci doznań sensorycznych, oznaczanie kolorami rzeczy miękkich i kłujących.

• "Kolorowe bombki" - zabawa dydaktyczna.
N. rozwiesza w sali duże sylwety bombek w różnych kolorach. Dzieci losują takie same sylwety (mogą być zawieszone na szyi na tasiemkach lub przyklejone z papieru samoprzylepnego) i swobodnie poruszają się z nimi po sali przy dźwiękach muzyki. Na przerwę w grze szukają w sali bombki w tym samym kolorze co ich bombka i stają przy niej. Wspólnie z N. liczą, których bombek jest najwięcej,
a których najmniej. Podczas powtórzeń zabawy dzieci zamieniają się sylwetami lub należy pamiętać
o zmianie miejsc dużych bombek.

• Zabawa z chustą animacyjną.
Dzieci mają sylwety bombek z poprzedniej zabawy. Trzymają chustę i poruszają sie po kole przy dźwiękach muzyki. Podczas przerwy w grze zatrzymują się i przebiegają pod chustą "bombki" w wymienionym kolorze.

• "Choinki" - ćwiczenia oddechowe.
N. rozkłada na stolikach małe, papierowe choinki w dwóch kolorach: białe i zielone. Dyżurni rozdają dzieciom słomki do napojów. Każde dziecko wciąga przez słomkę ozdoby, układa je przed sobą, a następnie porównuje, których ma więcej (układa w dwóch rzędach na przeciwko siebie białe i zielone choinki).

• "Choinkowe ozdoby" - praca plastyczno - techniczna. UWAGA - praca może się odbywać przy kolędzie np. "Cicha noc".
N. dzieli dzieci na dwie grupy. Każda z tych grup ma za zadanie wykonać określone ozdoby świąteczne.
1. "Pawie oczko" - dzieci otrzymują po trzy koła różnej wielkości i naklejają najpierw średnie na największe, potem najmniejsze na średnie. Z papieru kolorowego odcinają prostokąt o wymiarach ok. 1 cm x 8-10 cm (uszko do zawieszenia) i naklejają na pawie oczko.
2. "Bombka" - dzieci otrzymują papierowe bombki i naklejają na nie kolorowe elementy wycięte ozdobnymi dziurkaczami, posypują brokatem. Wykonują też uszko do zawieszenia.
Wykonanymi ozdobami świątecznymi dekorujemy salę.

• "Łańcuch na choinkę" - zabawa orientacyjno - porządkowa.
Dzieci biegają swobodnie po sali. Na sygnał N., np. klaśnięcie, zatrzymują się i siadają skrzyżnie w tym miejscu, w którym się zatrzymały. N. wybiera dziecko, które będzie sklejało łańcuch. Wybrane dziecko chodzi między siedzącymi kolegami. Dziecko, które dotknie w ramię, wstaje i dołącza do łańcucha. Gotowy łańcuch porusza się swobodnie. Na hasło N.: "łańcuch pęka" dzieci znowu siadają w rozsypce.

III
• Zabawa z wykorzystaniem rymowanki "Niezwykły gość".
Przyszła do nas choinka zielona,
płatkami śniegu pięknie ozdobiona.
- Wymawianie rymowanki na przemian: cicho - głośno, legato (płynnie) - staccato (punktowo).
- Wymawianie z różną intonacją: wesoło, smutno, ze złością, ze strachem.

• "Zaprzęgi" - zabawa orientacyjno - porządkowa.
Ustawienie w parach. Jedno dziecko jest konikiem, drugie woźnicą. Zaprzęgi jadą wąską drogą - jeden za drugim po obwodzie koła. Po głębokim śniegu - chód z wysokim podnoszeniem kolan. Zaprzęgi jadą z górki - szybki bieg.

• Praca z ZG 27 - rysowanie choinki oburącz po śladzie.

• Słuchanie bajek o tematyce świątecznej, bożonarodzeniowej. N. wprowadza dzieci w nastrój Bożego Narodzenia. Przyciemnia światło, zapala lampki na choince, może zapalić zapachową świeczkę.








Opracowała: Barbara Młodawska
Wyświetleń: 150


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.