Katalog

Anna Skrzyńska, 2015-06-18
Biała Podlaska

Uroczystości, Scenariusze

Scenariusz apelu z okazji Święta Patrona Szkoły - listopad 2011 r.

- n +

Scenariusz apelu z okazji Święta Patrona Szkoły - listopad 2011 r.
Opracowała: mgr Anna Skrzyńska
Przewodniczący SU: Wiola
W imieniu całej społeczności szkolnej, pragniemy serdecznie powitać w progach naszego gimnazjum wszystkich przybyłych na obchody Dnia Patrona Szkoły.
Proszę wszystkich o powstanie!
Baczność!
Sztandar Publicznego Gimnazjum nr 3 imienia Emilii Plater w Białej Podlaskiej wprowadzić!
(poczet ustawia się w wyznaczonym miejscu)
W ważnych momentach naszego życia, z dumą i w poczuciu odpowiedzialności za losy Ojczyzny, powtarzamy słowa Mazurka Dąbrowskiego. Z godnością, za przykładem naszych przodków stańmy do hymnu.
Do hymnu!
(Daria Z. rozpoczyna)
Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy,
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.

Marsz, marsz Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski,
Za Twoim przewodem
Złączym się z narodem.

Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami,
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.

Marsz, marsz...

Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla Ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.

Marsz, marsz...

Mówił ojciec do swej Basi,
Cały zapłakany:
,,Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany”.

Marsz, marsz...
Po hymnie.
Dziękuję za hołd oddany Ojczyźnie.
Proszę usiąść.
O rozpoczęcie dzisiejszej uroczystości proszę Panią dyrektor Małgorzatę K.

Pani dyrektor Małgorzata K. (przemówienie, powitanie zebranych)
Przewodniczący SU:
Pragnę teraz w imieniu szkolnej społeczności zwrócić się do uczniów klas pierwszych.

Święto szkoły, jakim jawi się Dzień Patrona – to najlepszy moment, by przyjąć Was do naszej gimnazjalnej wspólnoty. Nadeszła doniosła chwila ślubowania. W hołdzie Patronce szkoły, złożycie uroczyste ślubowanie na sztandar.
Proszę o powstanie!
Baczność!
Poczet sztandarowy do ślubowania wystąp!
Reprezentanci klas pierwszych wystąp!
Proszę o zabranie głosu Panią dyrektor Joannę G.

Pani dyrektor Joanna G.:
Do ślubowania!
Rodzicom, nauczycielom i kolegom uroczyście ślubuję:
• Pracować rzetelnie dla chwały i szczęśliwej przyszłości mojej Ojczyzny Rzeczypospolitej Polskiej
• Szanować trud wszystkich ludzi
• Dbać o własność społeczną
• Rzetelnie spełniać obowiązki uczniowskie
• Czynić wszystko, by zachować dobre imię Publicznego Gimnazjum nr 3 imienia Emilii Plater
(Ślubuję!)
(Gdy padnie słowo ,,Ślubujemy”!, wszyscy pozostają na swoich miejscach. Uczniowie ślubujący
na sztandar opuszczają ręce).
Utwór: ,,Gaude Mater Poloniae”

Pani dyrektor Joanna G.:
Po ślubowaniu wstąp!
Drodzy Pierwszoklasiści! Od tej chwili staliście się pełnoprawnymi członkami społeczności uczniowskiej. Uczęszczanie do naszej szkoły to zaszczyt, ale także zobowiązanie. Jeżeli szkołę nazywa się często Alma Mater – matką, która karmi wiedzą, to każdy jej wychowanek jest zobowiązany
do okazywania szacunku swej żywicielce i do godnego jej reprezentowania zawsze i wszędzie.
W tak uroczystym dniu zwracamy przede wszystkim uwagę na idee promowane przez naszą Patronkę. I choć priorytety Emilii Plater nieco odbiegają od wyznawanych współcześnie, nadal ważne jest, by, śladem wielkiej poprzedniczki, dbać o honor, ojczyznę, rozwijać talenty i własne osobowości. Dlatego też życzymy, by nie zabrakło Wam wytrwałości w ich odkrywaniu, a nauka sprawiała przyjemność. Byście mogli poszerzać swoje horyzonty, rozwijać zainteresowania i jak najlepiej przygotowywać się do dorosłego życia.

Przewodniczący SU:
Czy ktoś z zaproszonych gości chciałby zabrać głos?
(ewentualne wystąpienia gości)

Przewodniczący SU:
Baczność! Proszę delegację uczniów ………………………………………………………………………………………….
o złożenie kwiatów przy portrecie Patronki Szkoły.
Spocznij!
W oczekiwaniu na powrót delegacji, zapraszamy Państwa do wysłuchania piosenki ,,Po ten kwiat czerwony” w wykonaniu Cezarego K.
Utwór: ,,Po ten kwiat czerwony”
Przewodniczący SU:
Baczność! Sztandar Publicznego Gimnazjum nr 3 imienia Emilii Plater w Białej Podlaskiej wyprowadzić!
Przewodniczący SU:
Nie byłoby dzisiejszego świętowania, gdyby nie 2006 rok mozolnej pracy nad nadaniem imienia naszej szkole.
W wyniku starań wszystkich członków naszej szkolnej społeczności, patronką Publicznego Gimnazjum nr 3 w Białej Podlaskiej została wspaniała niewiasta, która stała się symbolem kobiet walczących
powstaniach – Emilia Plater!
W hołdzie Patronce przygotowaliśmy krótki montaż słowno – muzyczny. Zainspirował nas do tego szereg lekcji poprzedzających dzisiejszą uroczystość. Zapraszamy Państwa do zasłuchania się w słowa o pięknej i mądrej Emilii Plater.(Prosimy o uwagę, gdyż później odbędzie się krótki konkurs wiedzy
na temat Patronki naszej szkoły).
SCENA 1
Objaśnienia: Dz1, Dz2, Dz3-dzieci ubrane współcześnie – Wiola S., Klaudia S. i Kacper 2,, d").
(Dzwonek do drzwi, wchodzi dwoje dzieci, jedno siedzi przy stoliku, na którym stoi komputer)
Dz1 -Cześć!
Dz3 - Cześć!
Dz2 - W co grasz?
Dz3- Jakbym grał, to czy miałbym taką „zadowoloną” minę?(znudzony głos)
Dz2 - No, nie. To co robisz?(zdziwienie)
Dz3 - Szukam w Internecie wiadomości o Emilii Plater, bo muszę napisać notatkę z historii, ale coś kiepsko mi idzie.
Dz1 - Przecież to pestka! Pomożemy Ci!
Dz3 - Ciekawe skąd, tak na zawołanie miałybyście coś wiedzieć o Emilii Plater?
Dz1 - Chodzimy do Publicznego Gimnazjum nr 3 i każdego roku obchodzimy w naszej szkole Dni Patronki szkoły - Emilii Plater.
Dz2 - Właśnie dzisiaj była akademia i wielu ciekawych rzeczy dowiedziałyśmy się o tej mądrej
i odważnej kobiecie. Chcesz posłuchać?
Dz3- No, dobrze.
SCENA 2.
Objaśnienia:P1, P2,P3,P5,P6,P7,P8,P10.... P11-partyzanci siedzący przy ognisku,
Pk4, Pk5,Pk6,Pk7,Pk8,Pk9,Pk11...-Partyzanci stojący przed murami kościoła,
D2, D3,D11,D12,D13,D14.... - partyzanci stojący na scenie.

(Partyzant P1 podbiega do ogniska z końca sali, przy którym siedzą jego towarzysze, jest przerażony; muzyka Fryderyka Chopina:Op.35 Marsz żałobny )
P1 - Towarzysze! Czy dotarły do was tragiczne wieści o Emilii Plater? Emilia L.
P2 - Co się stało? Joanna Cz.

P3 - Czy jej stan zdrowia pogorszył się?(zamieszanie, pomruki, niepokoje) Emilia N.

P1 - Dzisiaj, 23 grudnia 1831 roku zmarła w dworze Abłamowiczów w Kopciowie. Emilia L.

P2 - Emilia Plater - dziewczyna, która z bronią w ręku stanęła do walki z wrogiem w czasie powstania listopadowego. Swoją odwagą i brawurą porwała do boju część powstańców litewskich. Joanna Cz.


P3 - Mówiono o niej „dziewica-bohater”, obrosła legendą tak dalece, że stała się w końcu jakąś niematerialną zjawą. A przecież była to istota z krwi i kości, żyjąca w określonym środowisku
i określonych warunkach historycznych. Emilia N.


P5 - W roku 1815 opuściła wraz z matką Wilno. Duży szmat życia Emilii upłynął na Litwie w domu Izabeli Plater. Mała Emilia była pozostawiona samej sobie. Miała swój pokoik, swoje podręczniki
i cyrkle, ale jednocześnie nikt się nią nie zajmował. Błąkała się po okolicznych lasach, hasała na koniu, odbywała długie spacery, uprawiała szermierkę i strzelanie z pistoletu. Ewelina Sz.

P6 - Rówieśnikami i najbliższymi towarzyszami zabaw byli dwaj kuzyni - starszy od niej o rok Ludwik
i młodszy o tyleż Kazimierz. Emilia górowała nad swymi krewniakami inteligencją, bystrością, widziała i rozumiała więcej, ponad swój wiek. Sandra Z.

P7 - Emilia nie była ładnym dzieckiem - niska, krępa, blada, o nieciekawej cerze i mało atrakcyjnych rysach twarzy. Aleksander D.

P8 - Wyrosła na pannę rozsądną i wykształconą. Zaczęły ją interesować sprawy historyczne
i społeczne. Wiktor K.

P10 - Na ostateczne ukształtowanie się przekonań młodej dziewczyny duży wpływ wywarła przyjaźń
z kuzynem Cezary Platerem, późniejszym towarzyszem broni, który rozwinął działalność konspiracyjną. Marcin M.

P11 - W gruncie rzeczy Emilia, przy całej swej inteligencji, polocie, poważnych zainteresowaniach
i ideałach - była najzwyczajniejszą dziewczyną, która lubiła się śmiać, żartować
i tańczyć, która nie odrzeka się nadziei szczęścia i marzeń o prawdziwej miłości. Monika W.

D2 Przyjaciółka Emilii, pisała o niej, że była z natury swej czuła, lecz starała się to ukrywać, by nie uchodzić za słabą. Nie odznaczała się owym szczególnym urokiem kobiet, łączących słodycz charakteru z ujmującym obejściem. Mateusz D.


D3 Tymczasem nadchodziły na Litwę wieści o wybuchu powstania w Królestwie. Litwa nie była przygotowana do powstania. Sebastian M.


Pk4 - Generał Dezydery Chłapowski mianował Emilię Plater kapitanem I kompanii XV pułku litewskiego, który liczył 1500 ludzi. Aleksandra L.

Generał: Służba żołnierska tak bardzo jest dla kobiet uciążliwa! Michał J.

Emilia Plater: „Jenerale! Dopóki Polska nie odzyska zupełnej swobody, postanowiłam być żołnierzem!” Klaudia W.

Pk5 - Kapitan Emilia Plater odznaczała się szczególnym męstwem i odwagą. Tomasz P.

Pk6 - 9 lipca na naradzie w Kurszankach, postanowiono podzielić siły polskie na 3 korpusy. Emilia Plater znalazła się pod dowództwem gen. Chłapowskiego. Zuzanna W.

Generał: Zamierzam przekroczyć granicę Prus! Michał J.

Emilia Plater:„Co do mnie, sto śmierci wolę nad hańbę; nie pójdę jej ulec wśród obcych, zostanę
w kraju i walczyć będę za ojczyznę, dokąd mi starczy sił i krwi!” Klaudia W.

(Wiersz Odyńca - słowa Emilii Plater zwrócone do Franciszka Mickiewicza)Klaudia W.
Tyś jest przyjaciel, brat Mickiewicza....
Jeśli go kiedy jeszcze zobaczysz,
Gdy sobie o mnie przypomnieć raczysz,
Powiedz, ze jedna Dziewczyna młoda,
Gdy przeczytała pieśń Wallenroda,
Wzięła broń w rękę, nie żeby słynąć,
Lecz by za Polskę walczyć i zginąć.
Może, gdy umrę, pod tą potwarzą jak Orleanki pamięć znieważa,
Wiem, że z mych szydzić nie będzie czynów....

Pk7 - W przebraniu, bocznymi drogami, borem i lasem, przedziera się w stronę Warszawy.
Towarzyszy jej tylko Maria Raszanowiczówna i kuzyn Cezary Plater. Marta D.

Pk8 - Droga trwa blisko dziesięć dni. Emilia jest bardzo zmęczona. Pogrąża się w coraz większym smutku i zadumie. Nagle spada z konia. Kiedy Maria i Cezary podbiegają do niej - uśmiecha się niewyraźnie. Jest blada. W twarzy goreją gorączkowym blaskiem nadmiernie rozszerzone oczy. Roksana O.
„Śmierć pułkownika” Adam Mickiewicz

D11 Klaudia R. W głuchej puszczy, przed chatką leśnika
Rota strzelców stanęła zielona;
A u wrót stoi straż pułkownika,
Tam w izdebce pułkownik ich kona.


Karolina K. Z wiosek zbiegły się tłumy wieśniacze;
Wódz to był wielkiej mocy i sławy,
Kiedy po nim lud prosty płacze
I o zdrowie tak pyta ciekawy.

D12 Iga K. Kazał konia pułkownik kulbaczyć,
Konia w każdej sławnego potrzebie;
Chce go jeszcze przed śmiercią obaczyć,
Kazał przywieść do izby - do siebie.

Weronika K. Kazał przywieść swój mundur strzelecki,
Swój kordelas i pas, i ładunki;
Stary żołnierz - on chce jak Czarniecki
Umierając swe żegnać rynsztunki.

D13 Justyna B. A gdy konia już z izby wywiedli,
Potem do niej wszedł ksiądz z Panem Bogiem
I żołnierze od żalu pobledli,
A lud modlił się klęcząc przed progiem.

Justyna B. Nawet Kościuszki starzy żołnierze,
Tyle krwi swej i cudzej wylali,
Łzy ni jednej - a teraz płakali
I mówili z księżami pacierze.

D14 Kamila K. Z rannym świtem dzwoniono w kaplicy;
Już przed chatą nie było żołnierza,
Bo już Moskal był w tej okolicy.
Przyszedł lud widzieć zwłoki rycerza.


Paulina J. Na pastuszym tapczanie on leży,
W ręku krzyż, w głowach siodło i burka,
A u boku kordelas, dwururka.
Lecz ten wódz, choć w żołnierskiej odzieży,

Paulina J. Jakie piękne ma lica?
Jaką pierś? - Ach, to była dziewica!
To Litwinka, dziewica - bohater!
Wódz powstańców - Emilia Plater.

Utwór: ,,Rota" Bartek S. i koleżanka
Pk9 - Docierają do pierwszej napotkanej chaty chłopskiej. Stamtąd osłabioną ponad wszelką miarę dziewczynę przewieziono do dworu Abłamowiczów w Ustianowie. Ten biały dwór, stojący wśród wysmukłych topoli, to jej ostatnie miejsce na ziemi. Aleksandra S.


Pk11 - Emilia pod czułą opieką rodziny Abłamowiczów zdaje wracać do zdrowia, gdy nagle wieści
o kapitulacji Warszawy i klęsce powstania listopadowego podkopują jej siły. Po kilkutygodniowej chorobie umiera w dniu 23 grudnia 1831 roku. Pochowana została w Kopciowie. Adrian M.

Gen. Dezydery Chłapowski: I odtąd rozpoczęły się dni jej pośmiertnej sławy.
„Imię Twe w dziejach Polski i Litwy
Brzmieć będzie wiecznie, jak pieśń wśród bitwy Michał
*******************
Scena przy stoliku
Dz2 - O Emilii Plater powstała legenda. Polacy czcili ją i wielbili jak Francuzi Joannę d’Arc. A przecież nie była „pułkownikiem” i nie zmarła w „chatce leśnika” - jak mówi ów wiersz. Nie była również tak urodziwa jak ukazują ja portrety z tamtych czasów.

Dz1 - Ale z pewnością była nieprzeciętną, mądrą, niezwykle odważną i bohaterską kobietą, która zasługuje na naszą pamięć, zwłaszcza w listopadową rocznicę.

Dz3 - HUUURRRA! Teraz już wiem, co napisać!

Dz2 - Świetnie - to ty piszesz, a ja gram!

Dz3 - Okey!

Utwór: Agata A.
Przewodniczący SU:
Za chwilę Paula T. i Edyta W. wykonają utwór ,,Mury” Jacka Kaczmarskiego. Była to autentyczna pieśń o wolności, z cudowną melodią, porywającą tak bardzo, że tłum śpiewał wspólnie z artystą, paląc przy tym świece. Wbrew intencjom autora uczyniono z niej hymn masowego ruchu. Mimo to jednak utwór wciąż jest symbolem walki Polaków o wolność.
Utwór: Mury Kaczmarskiego



D12 -Kamil już przekonał się, jak wiele można dowiedzieć się, słuchając uważnie koleżanek
i kolegów w czasie szkolnych akademii. Mamy nadzieję, że Wy też uważnie słuchaliście
i z łatwością odpowiecie na nasze pytania. Jeżeli znacie odpowiedź, to proszę podnieść rękę, a ja za chwilę udzielę komuś głosu. Cezary K.

Gong!
Pytanie 1: W jakim powstaniu walczyła Platerówna?
Listopadowym


Gong!
Pytanie 2: Pod czyim dowództwem znalazła się Emilia Plater?
Gen. Chłapowskiego

Gong!
Pytanie 3: Kiedy umarła Emilia?

23 grudnia 1831 roku
Gong!
Pytanie 4: Gdzie została pochowana Patronka naszej szkoły?
Pochowana została w Kopciowie
Gong!
Pytanie 5:Kto jest autorem wiersza pt. ,,Śmierć pułkownika”?
Adam Mickiewicz



D12- Proszę o wystąpienie na środek osób, które prawidłowo odpowiedziały na pytania.

(osoby, które prawidłowo odpowiedziały na pytania otrzymują …)
FFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFfFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF
Występujący kłaniają się.
W nagrodę piosenka. Paula i Edyta



Przewodniczący SU:
,,Platerka” to szkoła, do której chętnie powracają absolwenci. Na dzisiejszą uroczystość także przybyło dwoje z nich – Bartłomiej S. i Julia A. Są uczniami Technikum Informatycznego Zakładu Doskonalenia Zawodowego w Białej Podlaskiej.
Bartek:
W imieniu absolwentów naszej szkoły pragnę podziękować pedagogom za pokazanie, że porażki mogą czegoś pożytecznego nauczyć, że gdy przeżywamy trudności, możemy odkryć swą siłę, że miłość i życzliwość często znajdujemy w najciemniejsze dni. Pragniemy, aby nie zabrakło Państwu zapału do kształtowania uczniowskich sumień, abyście uczyli pokonywania zła i kierowania się w życiu tylko dobrem. Potrzebne są nam wzorce i Wy, drodzy Nauczyciele jesteście takimi wzorcami.
Wyświetleń: 271


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.