Katalog MAGDALENA KOSIDŁO, 2015-01-20 NIEDRZWICA DUŻA Uroczystości, Scenariusze Scenariusz Akademii na 11 XI.SCENARIUSZ AKADEMII Z OKAZJI 91 ROCZNICY ODZYSKANIA PRZEZ POLSKĘ NIEPODLEGŁOŚCI listopad 2009 Narrator 1: Data 11 listopada 1918 roku jest jedną z najważniejszych w historii naszej ojczyzny. Po 123 latach niewoli narodowej Polska odzyskała upragnioną niepodległość, którą utraciła w wyniku zagrabienia jej ziem przez Rosję, Prusy i Austrię. Kolejne rozbiory dokonane w latach 1772, 1793 i w 1795 roku rozpoczęły nieustanne próby Polaków zmierzające do odzyskania wolności. Niestety bez powodzenia. Państwo niegdyś tak wielkie i sławne przestało istnieć. Recytator 1 : Ojczyzno moja, na końcu upadła! Zamożna kiedyś i w sławę, i w siłę! Ta, co od morza aż do morza władała, Kawałka ziemi nie ma na mogiłę! Chór: „Ojczyzno ma…” Narrator 2: Polacy nie poddali się w niewoli. Już w 1797 roku we włoskim miasteczku Reggio Henryk Dąbrowski utworzył Legiony Polskie. Namiastką ojczyzny było również utworzone w 1807 roku Księstwo Warszawskie, które jednak nie zaspokoiło ambicji Polaków. Narrator 3: Rodacy nie mogąc pogodzić się z utratą ojczyzny podejmowali kolejne próby wyzwolenia się spod obcego jarzma. Listopad 1830 roku, Kraków 1846, styczeń 1863. Był okrzyk do broni. I bili się. Przelewali krew za Polskę. Chór: „Pieśń powstańców 1863 roku”. Narrator 4: Kolejna szansa na wolność zrodziła się na początku ubiegłego wieku. Nasi zaborcy podzielili się i szykowali do wojny przeciwko sobie. W Galicji nasi przodkowie aktywnie włączyli się w jej przygotowania i zawiązywali zbrojne oddziały, które w przyszłości miały stać się kadrami dla wojska polskiego. Wróciła nadzieja powstania wolnej Polski. Chór: „Hymn strzelecki” Narrator 1: 6 sierpnia 1914 roku - wczesnym rankiem z rozkazu Józefa Piłsudskiego wyruszyła w stronę zaboru rosyjskiego Pierwsza Kompania Kadrowa – 137 żołnierzy i 5 oficerów. Wsłuchajmy się w słowa, które wypowiedział z okazji wkroczenia do Królestwa sam Józef Piłsudski: „Wybiła godzina rozstrzygająca. Polska przestała być niewolnicą i sama chce stanowić o swoim losie, sama chce budować swą przyszłość, rzucając na szalę wypadków własną siłę oręża. Kadry armii polskiej wkroczyły na ziemie Królestwa Polskiego, zajmując ją na rzecz właściwego, istotnego, jedynego gospodarza – Ludu Polskiego, który ją swą krwawicą użyźnił i wzbogacił. Zajmuję ją w imieniu Władzy Naczelnej rządu Narodowego. Niesiemy całemu Narodowi rozkucie kajdan, poszczególnym zaś warstwom warunki normalnego rozwoju”. Recytator 2: Artur Oppman „Rok 1918” O mamo, otrzyj oczy, Z uśmiechem do mnie mów – Ta krew, co z piersi broczy, Ta krew – to za nasz Lwów!... Ja biłem się tak samo Jak starsi – mamo, chwal!... Tylko mi ciebie, mamo, Tylko mi Polski żal!... Mamo czy jesteś ze mną? Nie słyszę twoich słów… W oczach mi trochę ciemno… Obroniliśmy Lwów!... Zostaniesz biedna samą… Baczność! Za Lwów! Cel! Pal! Tylko mi ciebie, mamo, Tylko mi Polski żal… Z prawdziwym karabinem U pierwszych stałem czat… O, nie płacz nad swym synem, Że za Ojczyznę padł!... Z krwawą na kurtce plamą Odchodzę dumny w dal… Tylko mi ciebie, mamo, Tylko mi Polski żal!... Narrator 2: Powstałe na strukturach Pierwszej Kompanii Kadrowej Legiony Polskie pod dowództwem Józefa Piłsudskiego w ogromnym stopniu przyczyniły się do wyzwolenia w narodzie polskim ducha walki. Po szeregu zwycięskich bitew, znaczonych tysiącami bezimiennych mogił żołnierskich, Rosjanie zostali wyparci z terenów Polski. Długo jednak jeszcze Polacy musieli czekać na upragnioną wolność. Dopiero jesień 1918 roku przyniosła kres krwawym zmaganiom wojennym. Wszyscy nasi zaborcy ponieśli klęskę. Przyszedł wreszcie 11 listopada 1918 roku. Tego dnia ostatni zaborca – Niemcy, podpisały kapitulację. Wojna się skończyła. Polska była wolna. Narrator 3: Nadszedł czas tworzenia: budowy państwa, jego instytucji, wytyczania granic, odbudowy gospodarki i scalania podzielonego terytorium. Ogromną rolę w tym dziele odegrał Józef Piłsudski, opromieniony wojenną sławą i działalnością na rzecz odzyskania niepodległości. Oto co mówił ten wielki Polak w przemówieniu wygłoszonym 10 lutego 1919 roku na otwarciu Sejmu Ustawodawczego: Narrator 4: Panowie posłowie! Półtora wieku walk, krwawych nieraz i ofiarnych, znalazło swój tryumf w dniu dzisiejszym. Półtora wieku marzeń o wolnej Polsce czekało swego ziszczenia w obecnej chwili. Dzisiaj mamy wielkie święto narodu, święto radości po długiej ciężkiej nocy cierpień. W tej godzinie wielkich serc polskich bicia czuję się szczęśliwym, że przypadł mi zaszczyt otwierać Sejm polski, który znowu będzie domu swego ojczystego jedynym panem i gospodarzem. Narrator 1: Dziś często nie zdajemy sobie sprawy, jak ogromne i trudne problemy stanęły przed Polakami u progu wolności. Jak wiele potrzeba było do ich rozwiązania: pracy, pieniędzy, myśli politycznej i ekonomicznej, inicjatywy i codziennego trudu. Dziś w 91 rocznicę Odzyskania Niepodległości warto zwrócić się z wdzięczną myślą ku naszym dziadkom, pradziadkom, wspomnieć jak z patriotyzmu i entuzjazmu, z walki i idei wyłoniła się Polska. Recytator 3: „Polonia restituta” Zanim w ten dzień pogodny tłumy zatłoczą chodnik, nim miasto w sztandarach utonie i kwiaty wychylą się z okien, nim z chrzęstem środkiem ulicy przejadą ułańskie konie, nim przejdzie konna piechota żelaznym krokiem - Pomyśl choć chwilę, choć chwilę, ile krwi, walki ile kosztowało zdobycie wolności, stworzenie państwa i armii na tej ziemi, co dziś nas radością jak chlebem karmi. Wyświetleń: 1525
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |