Scenariusz lekcji – godzina z wychowawcą
Temat: Rozpoznawanie, nazywanie i wyrażanie uczuć.
Cele operacyjne:
Uczeń:
- Rozpoznaje i nazywa uczucia
- Poznanie różnego rodzaju emocji
- Podział emocji na pozytywne i negatywne
- Ćwiczenia umiejętności, rozpoznawanie i nazywanie emocji własnych,
- Ćwiczenia w zakresie wyrażania emocji
Metody; problemowa, podająca – opowiadanie, eksponujące.
Formy pracy: indywidualna, grupowa
Środki dydaktyczne:
Arkusze papieru, pisaki, kartki z nazwami uczuć np. strach, radość, tekst opowiadania
Przebieg zajęć:
1. Nauczyciel informuje, że na zajęciach będzie mowa o uczuciach; wyjaśnia, czym są uczucia (mini wykład, nt. emocji)
2. Praca w 4 grupach.
Grupy otrzymują kartoniki z nazwami uczuć. Nauczyciel przedstawia różne sytuacje, a grupy po zastanowieniu podnoszą kartonik z nazwą uczucia, jakie towarzyszy przedstawionej sytuacji.
- Słyszę dzwonek na dużą przerwę w szkole – radość
- Chcę aby rodzice poszli ze mną do kina – pragnienie
- Bardzo fajnie było na wakacjach – przyjemność
- Na lekcji w-f nie umiałem zrobić przewrotu w tył – wstyd
- Otrzymałem niedostateczną ocenę z matematyki – smutek
- kolega przeszkadza mi w zabawie – złość
- jest ciemno, słyszę podejrzane dźwięki. Ratunku! – strach

3. Praca w grupach
Uczniowie zastanawiają się, jakie uczucia odgrywają ważną rolę w życiu człowieka. Zostają podzieleni na 4 grupy. 1 i 2 grupa wpisują uczucia przyjemne a 3 i 4 grupa przykre. Zapisują je na arkuszu papieru, które zostają powieszone w widocznym miejscu w klasie. Liderzy grupy komentują wypisane uczucia ( jak się one przejawiają?, czy odczuwamy je często czy rzadko?)

4. Nauczyciel czyta historyjkę. Uczniowie, słuchając, wyobrażają sobie, co czują bohaterowie opowiadania.
Przygoda w tramwaju.
Był zimny październikowy dzień. Na przystanku tramwajowym stała Iwona z Robertem. Razem z grupką innych osób czekali na spóźniający się tramwaj, kiedy nagle dobiegła – jakby przed czymś uciekając – matka z dzieckiem, znajoma Iwony. ( Robiła zakupy w supersamie gdy zaczepiła ja grupa pijanych chłopaków). Zaraz za kobietą przybyła grupa rozbawionych. Nadjechał tramwaj. Wszyscy doń wsiedli, po czym z niepokojem zaczęli się przesuwać na przód pojazdu, jak najdalej od pijanego towarzystwa. Jeden z chłopaków podszedł do matki z dzieckiem i zaczął ją zaczepiać. Krzyczał „ mamuśka daj trochę mleka!” Wystraszona kobieta, nie wiedząc jak wybrnąć z kłopotliwej sytuacji, spojrzeniem próbowała powiedzieć znajomej parze, że potrzebuje pomocy. Zaczęła się też przesuwać w kierunku znajomych osób. Pijany nie dawał jednak za wygraną. Zaczepiał dziecko kobiety, próbował zaglądać do jej torby z zakupami. Robert stanął między chłopakiem a matką prosząc natręta, by dał jej spokój. Pijany nie zwracał jednak uwagi na prośby Roberta. Inni pasażerowie tramwaju udawali, że nie widzą całej sytuacji.

5. Omówieni opowiadania.
Uczniowie dzielą się swoimi spostrzeżeniami na temat uczuć bohaterów opowiadania.
- Co czuła matka, którą zaczepiali pijani chłopcy?
- Co czuł Robert, kiedy próbował bronić kobiety?
- Co mogli czuć inni pasażerowie tramwaju, którzy udowadniali, że nie widzą kłopotów kobiety?
- Co czuli pijani chłopcy, którzy zaczepiali kobietę?

6. Zakończenie zajęć:
Uczniowie kończą następujące zdanie: Dzisiaj na zajęciach ważne dla mnie było ….
Bibliografia:
M. Gruszka,Scenariusze lekcji wychowawczych dla gimnazjum i szkół ponadgimazjalnych, wyd. Harmonia

Wyświetleń: 827