Katalog

Natalia Ulaniecka, 2014-08-13
Poznań

Historia, Referaty

Igrzyska olimpijskie w starożytnej Grecji

- n +

Sport odgrywał dużą rolę w życiu Greków. Największym świętem sportu były igrzyska olimpijskie. Za ich twórcę uchodził Herakles – mityczny heros. Najważniejsze igrzyska odbywały się ku czci Zeusa w Olimpii. Pierwsze zawody rozegrane zostały w 776 r. p.n.e. i do 393 r. n.e. odbywały się nieprzerwanie co cztery lata. Ten czteroletni okres pomiędzy igrzyskami Grecy nazywali olimpiadą. Przed rozpoczęciem igrzysk ogłaszano „święty pokój”, w trakcie którego zaprzestawano wszelkich wojen. Zawody trwały pięć dni, zawsze podczas letniego przesilenia dnia z nocą. Pierwszego dnia odbywały się zawody w bieganiu, drugiego – tak zwany pentatlon (pięciobój), na który składał się: skok, bieg, rzut dyskiem, rzut oszczepem i zapasy. Trzeciego dnia rozgrywano pankration, czyli zawody w boksie i zapasach; w czwartym dniu – wyścigi konnych zaprzęgów. Piąty dzień igrzysk, na który przypadała pełnia księżyca, był dniem zwycięzców. Nagradzano ich wieńcami z gałązek drzewa oliwnego i otrzymywali oni prawo wystawienia swego posągu w świętym gaju Zeusa.
Wszystkie konkurencje odbywały się na stadionie. Miał on kształt wydłużonej elipsy, z torem do wyścigów konnych i amfiteatralną widownią. Nazwa „stadion” pochodziła od miary odległości, jaką zawodnicy pokonywali w biegu (1 stadion liczył 192,27 m długości). Stadion w Olimpii mógł pomieścić 45 tysięcy widzów. Igrzyska w Olimpii były ogólnogrecką uroczystością. Kres ich rozgrywaniu położył cesarz Teodozjusz, który zakazał zawodów uznając je za praktyki pogańskie.
Poza igrzyskami olimpijskimi rozgrywano także igrzyska w innych miastach. W Fokidzie odbywały się igrzyska pytyjskie na cześć Apollina. Początkowo obejmowały one tylko zawody muzyczne, później dołączono do nich wyścigi konnych wozów i zawody gimnastyczne. Zwycięzcy otrzymywali wieniec wawrzynowy. Zawody te odbywały się co cztery lata, w każdym trzecim roku olimpiady. W Nemeji rozgrywano zawody poświęcone Zeusowi Nemejskiemu, a zwycięzców wieńczono bluszczem. Ku czci Posejdona co cztery lata odbywały się igrzyska istmijskie w Koryncie. W ich programie znajdowały się zawody muzyczne, gimnastyczne i hippiczne; zwycięzców nagradzano wieńcem z liści suszonego selera. Oddzielnie odbywały się także igrzyska, w których udział brały kobiety. W pozostałych zawodach nie wolno im było uczestniczyć ani zasiadać na widowni.
Również każde polis organizowało swoje zawody sportowe. W miastach wydzielone były place, gdzie ćwiczono i uprawiano sporty. W VI w. p. n. e. były to prymitywne bieżnie i boiska urządzone pod gołym niebem oraz kompleks budynków nazywany gimnazjonem. Gimnazjony miejskie były dostępne dla wszystkich wolnych obywateli miasta i czynne od wschodu do zachodu słońca. Ćwiczący byli podzieleni na grupy wiekowe i mieli wyznaczony czas na trening.
Igrzyska olimpijskie były czynnikiem łączącym Hellenów (miały charakter panhelleński), budziły poczucie jedności i wspólnoty Greków, a zwycięzcom zapewniały szacunek i uwielbienie. Czteroletni okres między igrzyskami stanowił podstawę chronologii greckiej. Igrzyska kształtowały przekonanie Hellenów o konieczności harmonijnego rozwoju umysłu i ciała człowieka, co zamykało się w pojęciu kalokagatia.
Idea igrzysk, zakończonych w IV w. n. e., została ponownie podjęta w XIX wieku. Do dzisiaj olimpiady są niezwykle ważnym wydarzeniem międzynarodowym. Dyskusyjną pozostaje jednak kwestia, na ile obecne Igrzyska oddają swój pierwotny charakter – święta sportu i dobrej rywalizacji w duchu przyjaźni i pokoju.

Wyświetleń: 728


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.