SCENARIUSZ ZAJĘĆ RUCHOWYCH W KLASIE I

Miejsce: Radosna Szkoła
Klasa: I
Czas trwania: 45 minut

Zadanie główne zajęć:
Wykorzystanie pomocy dydaktycznych zakupionych w ramach programu „Radosna Szkoła” na zajęciach ruchowych.

Temat: W RADOSNEJ SZKOLE RADOŚNIE

CELE OGÓLNE:
1. Kształtowanie zwinności i zręczności podczas wykonywania gier i zabaw.
2. Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie w trakcie wykonywania ćwiczeń.
3. Wdrażanie do precyzyjnego reagowania na polecenia nauczyciela.
4. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa w czasie zabawy.

CELE SZCZEGÓŁOWE:
Uczeń potrafi:
• precyzyjnie wykonywać polecenia nauczyciela
• zgodnie i twórczo współdziałać w parze i grupie
• przestrzegać zasad bezpieczeństwa podczas ćwiczeń
• pokonać tor przeszkód
• zilustrować ruchem słuchany tekst
• prawidłowo wykonać ćwiczenia oddechowe
• wykonać ćwiczenia z przyrządami.

Metody pracy: zabawowa, zadaniowa, opowieści ruchowej, elementy ćwiczeń metodą ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne
Formy pracy: indywidualna, zbiorowa
Pomoce dydaktyczne: materace, bezpieczne klocki, tunele, drewniane schodki, poduszki miękkie, piłki piankowe, drabinki, trapez, kamyki, plastikowe pojemniki, magnetofon.


Przebieg zajęć:
1. Powitanie. Zbiórka. Prawidłowa postawa ciała.
2. Przedstawienie celu lekcji.
3. Przypomnienie zasad bezpieczeństwa podczas ćwiczeń.
4. Rozgrzewka: dzieci tworzą koło, idą w nim gęsiego i na sygnał wyskok w górę, potem przysiad; idą na palcach, na piętach, po wewnętrznej i zewnętrznej stronie stóp.
- rozgrzewka poszczególnych partii mięśni.
5. Ćwiczenia z elementami metody Weroniki Sherborne:
- ćwiczenia indywidualne:
• siedząc – przyciąganie kolejno nóg (ręce oparte wzdłuż boków)
• siedząc – kręcenie się w kółko na pośladkach, przewrót na plecy
• czołganie się na brzuchu do przodu z wyciąganiem i zginaniem na przemian rąk i nóg
• czołganie się na plecach do przodu z wyginaniem i zginaniem na przemian rąk i nóg
• bieganie na „sztywnych” nogach, bieganie na „miękkich” nogach
- ćwiczenia w grupie:
• grupa tworzy „tunel” reszta czołga się pod tunelem na plecach, brzuchu
• ciągnięcie za kostki ćwiczącego, leżącego na brzuchu lub plecach
• w parach: siedzą do siebie plecami, po czym wstają, nie odrywając się od siebie, napierając na siebie plecami tak, aby obydwoje powstali
• w parach: kołysanie się: siedząc przodem do siebie z lekko zgiętymi nogami, ćwiczący trzymają się za ręce lub przeguby; na zmianę kładą się na plecy i są przeciągani przez partnera (ze zmianą ról)
• w grupie: czterech lub pięciu ćwiczących wykonuje klęk podparty w rzędzie, ćwiczący kładzie się na ich plecach. Rząd kołysze się rytmicznie, np. naśladując fale lub przesuwa się do przodu i do tyłu. Na zakończenie rząd siada ostrożnie na piętach, a dwóch ostatnich podtrzymuje ramiona i nogi tego, który zsuwa się na podłogę.
- ćwiczenia twórcze:
• taniec „deszczyk”

5. Opowieść ruchowa (pomoce: „kamyki”)
Dzieci leżą na dywanie. Mają zamknięte oczy.

• Obudził mnie dziwny dźwięk. Otworzyłem powoli oczy. Spojrzałem w stronę okna. Musiałem je zmrużyć , ponieważ słońce było tak mocne, że raziło mnie w oczy. Przeciągnąłem się leniwie na swoim wygodnym łóżeczku i z ogromną radością pomyślałem jak to wspaniale, że dziś sobota i nie trzeba iść do szkoły. Powoli usiadłem na łóżku i nagle... przetarłem oczy ze zdumienia! Rozejrzałem się w jedną stronę, potem w drugą, ponieważ okazało się, ze siedzę na hamaku w samym środku pachnącego, zielonego lasu. Wciągnąłem powietrze bardzo głęboko, najpierw raz, potem drugi, i trzeci. Spojrzałem na siebie myśląc z przestrachem, że oto stoję w piżamach pośrodku lasu. I tu znowu byłem zaskoczony: zamiast piżam miałem na sobie wygodne ubranie. Musiałem tylko założyć buty. Cały czas jednak myślałem o tym, co to był za dźwięk. Postanowiłem pójść przed siebie i sprawdzić. Ruszyłem prosto. Szedłem rozglądając się pilnie i podziwiając piękno tego wspaniałego lasu. Idąc nasłuchiwałem: raz jednym uchem, potem drugim. Usłyszałem: szum wiatru, świergot ptaków, szum wody, kukułkę, a nawet wydawało mi się, że gdzieś z bardzo, bardzo daleka słyszę wycie wilka. Idąc na swojej drodze napotkałem gęstą roślinność, przez którą musiałem się przedzierać. Ależ mnie to zmęczyło! Miałem zadyszkę! Zatrzymałem się na chwilę i otarłem pot z czoła. Stałem na brzegu strumyka. Czułem, że muszę iść dalej. Skakałem po kamykach, aby przejść na drugi jego brzeg. I kiedy zeskoczyłem z ostatniego kamyka ujrzałem polanę pełną malin i jagód. Oczywiście nagle poczułem straszliwy głód. Pomasowałem mój głodny brzuszek i przykucnąłem przy krzaczku malin. Ależ ja wtedy zajadałem! A jakie pyszne były te maliny! Najadłem się tak bardzo, że trudno było mi wstać. Od tej chwili szedłem wolniej i bardziej ociężale. Nagle natrafiłem na polankę pełną najsmakowitszych grzybów. Natychmiast pomyślałem o mamie. Że jej nazbieram, i że będzie się bardzo cieszyła. Przykucnąłem, aby je zbierać i nagle... znowu ten dźwięk! Zacząłem nasłuchiwać pilniej i usłyszałem go po raz kolejny. Stawał się coraz głośniejszy i coraz bardziej natarczywy. Aż musiałem zatkać uszy! Na wszelki wypadek zamknąłem też oczy. I kiedy je otworzyłem, okazało się, że leżę w swoim łóżku, a ten dźwięk to pukanie do drzwi przez moją mamę, która od dłuższego już czasu próbowała mnie dobudzić do szkoły.

6. Mini tor przeszkód (pomoce: kamyki, tunel, pojemniki, piankowe piłki, drabinki):
• Kamyki ustawione jeden za drugim, przełożyć przez siebie tunel, trafić piłką do kosza, podejść do drabinki – wspiąć się na trzeci szczebelek i zawisnąć w dół na rękach, zejść i żabką doskoczyć na swoje miejsce.
7. Ćwiczenia oddechowe – w pozycji stojącej – wdech nosem, wydech ustami; to samo w pozycji leżącej.

8. Tor przeszkód (pomoce: klocki miękkie, tunele, trapez, podesty drewniane, materac, trampolina, trapez):
miękkie klocki ustawione po lewej stronie sali – trzeba wykonać slalom, wejść na podest drewniany – na trapezie przenieść się nad materacem na drugi podest drewniany, pokonać tunel, odbić się na trampolinie i dołączyć do kolejki.

9. Zabawa „Raz, dwa, trzy – „Baba Jaga patrzy”.
10. Leżenie na piłkach z asekuracją.
11. Bujanie na linie.
12. Spacer wyciszający po sali.
13. Masażyki relaksacyjne na plecach „Pisze pani na maszynie”.
14. Ćwiczenie na zakończenie zajęć – turlanie się po plecach innych dzieci.
15. Ewaluacja zajęć – dzieci stoją w kręgu i na sygnał na dywanie kładą się te osoby, którym dzisiejsze zajęcia się podobały.
16. Zbiórka.
17. Zakończenie zajęć.
18. Pożegnanie.

Wyświetleń: 739