Katalog Jowita Dwornicka, 2014-04-29 lubin Zajęcia przedszkolne, Scenariusze Jak sobie radzić ze złościąGrupa wiekowa: 5,6-latki Prowadząca: mgr Jowita Dwornicka Temat: Jak radzić sobie ze złością. Cele: ● uświadomienie dzieciom tego, że odczuwając złość nie wolno krzywdzić innych ● wskazywanie sposobów wyrażania złości, które nie szkodzą innym ● zapobieganie agresji wśród dzieci Cele operacyjny: ● zna sposoby wyrażania złości ● wie, że niezależnie od sytuacji nie wolno bić innych dzieci ● rozmawia na temat własnych uczuć Formy: ● indywidualna ● grupowa Metody: ● oparta na słowie: bajka, rozmowa ● oparta na działaniu: samodzielne rozwiązywanie zadań Środki dydaktyczne: kartki papieru, kredki, skakanki powiązane ze sobą Przebieg zajęć: Część I 1. Przywitanie z rymowanką: „Witam rączki, witam lewą, witam prawą, witam obie. Brawo! Brawo” 2. Zabawa: „Przedstaw gestem jak się dzisiaj czujesz” – dzieci kolejno pokazują – pozostali zgadują. Część II 1. Omówienie jak się czuły poszczególne osoby podczas poprzedniego ćwiczenia – jakie nastroje, uczucia dominowały w grupie, jak lubimy, a jak nie lubimy się czuć. 2. Przeczytanie bajki „Magiczna sieć” 3. Rozmowa na temat bajki – wymienianie bohaterów, opisywanie przez dzieci ich przygód, odpowiedź na pytanie co pani poradziła Protkowi w sytuacjach, w których odczuwa złość. 4. Rysowanie przez dzieci na jednej kartce złości, na drugiej, na drugiej radości. 5. Prezentacja rysunków – dzieci siedzą w kole na dywanie pokazują swoje rysunki, zgadują, który co przedstawia. Nauczyciel prosi, aby każdy wybrał ze swoich prac tę, którą przedstawia uczucie, które dziecko woli odczuwać, a drugą kartkę zniszczył (podarł, pogniótł). Następnie mówi, że teraz zostały nam w grupie już same przyjemne uczucia – prace zostają wywieszone na tablicy. 6. Zabawa ruchowa: „Pajęczyna” – nauczyciel prosi dzieci żeby wstały: delikatnie oplątuje całą grupę siecią skakanek. Prosi, żeby dzieci oswobodziły się z niej, tak żeby nikogo nie szarpać. 7. Wykonanie przez dzieci pajączków z bibuły – składanie „poduszeczek”, doklejanie nóżek i oczu. Odgrywanie scenek z ich udziałem – nauczyciel i chętne dziecko. Pajączek nauczyciela prowokuje do złości pajączka dziecka. Omówienie każdej ze scenek przez całą grupę. Po zakończonej zabawie nauczyciel wiesza pajączki w widocznym miejscu Sali, mówiąc, że będą wszystkim przypominały co powinniśmy robić gdy jesteśmy źli. 8. Wymienianie przez dzieci sposobów radzenia sobie ze złością. 9. Zabawa z elementami ruchu: Wszystko robimy razem: dzieci trzymają się pod ręce stojąc w kole i wykonują polecenia nauczyciela: - usiądźcie razem - wstańcie - przejdźcie 7 kroków w prawą stronę - podskoczcie 5 razy itd. 10. Wypowiedzi dzieci co im się podobało w zajęciach, a co nie. Wyświetleń: 615
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |