Katalog

Katarzyna Dyszy, 2014-04-07
Mierzęcice

Religia, Scenariusze

Scenariusz na kanonizację Jana Pawła II

- n +

Scenariusz na kanonizację Jana Pawła II

1. Piosenka „Kim jest ten człowiek”
1. Kim jest ten Człowiek, w tak białej sutannie,
z laską Pasterską i z Różańcem w dłoni ?
Który przez ziemię bieży nieustannie,
z wieńcem zwycięstwa , chociaż nie ma broni.
Ref. Błogosławiony Janie Pawle Wielki,
niech za Twe życie „Bogu będą dzięki !”
Niech cześć Maryi będzie rozgłoszona,
bo „Totus Tuus” cudu dziś dokonał.
2. Przybył do Rzymu z dalekiego kraju,
gdzie Kościół żyje – słucha Watykanu.
Pozdrowił wszystkich: „Niech się nie lękają!
Niech drzwi otworzą Chrystusowi Panu.”
Ref. Błogosławiony Janie Pawle Wielki …
3. Odwiedzał kraje, państwa i narody:
wszędzie tam, gdzie jest cierpienie człowieka.
Budował mosty jedności i zgody.
Budził nadzieję, że nas wieczność czeka.
Ref. Błogosławiony Janie Pawle Wielki …
4. Pisał, że: „ Miłość i Odpowiedzialność”
to jest fundament- na którym budować.
Bronić bezbronnych to jest solidarność!
Życie jest darem -trzeba je szanować!
Ref. Błogosławiony Janie Pawle Wielki …
5. Dał wszystkim przykład jak wybaczyć bratu,
który zawinił przeciw Jego życiu.
Przypomniał Boże Miłosierdzie światu,
jako ratunek przeciw nadużyciom.
Ref. Błogosławiony Janie Pawle Wielki …
6. Drogi Rodaku, Największy Pielgrzymie,
Który spoglądasz na nas w Bożym oknie.
Uproś nam łaskę, niech Polska nie zginie,
Niechaj każdego Boża Miłość dotknie.
Ref. Błogosławiony Janie Pawle Wielki … (ks. Władysław Hnatczuk)

2. "To tu - to tu wszystko się zaczęło.
Życie się zaczęło i kapłaństwo się zaczęło" JPII
Moglibyśmy dodać jeszcze : To tu świętość się zaczęła.

3. Jan Paweł II emanował świętością, czyli pięknem swojego człowieczeństwa, bogactwem osobowości, dobrocią, mądrością i miłością. Jednym słowem promieniował Chrystusem, gdyż tylko On jest jedynym źródłem i sprawcą świętości człowieka. To sam Jezus Chrystus uobecniał swoją miłość w życiu, pasterskiej posłudze, cierpieniu i śmierci Sługi Bożego Jana Pawła II. ks. M. Piotrowski TChr

4. W naszym kraju w naszej Polskiej Ziemi.
Na kartach historii to jest zapisane.
I dobrze, bo tego już nikt nie zmieni.
18 maja 1920r. w Wadowicach narodził się chłopiec.
Na chrzcie rodzice dali Mu Karolek.
Dorastał, dojrzewał, cierpiał też nie mało.
Tylko Bóg wiedział
jaką On ma w życiu do spełnienia rolę (…) (Grażyna Kocimska)
5. W dniu pierwszego listopada zaśpiewały w niebie dzwony-
nowy kapłan na Wawelu został wyświęcony.
Wnet do Włoch go wysyłają-niech się uczy w imię Boga
Po dwóch latach z doktoratem znów w ojczystych stanie progach. (…) (Ewa Stadtmüller)

6. On słuchał słów Boga.
On szedł Jego śladem.
On wspinał się po szczeblach Kościoła.
Świecił nam przykładem.
I stało się. (…) (Grażyna Kocimska)

7. 16 października Roku Pańskiego 1978 (Grażyna Kocimska)
Zakończyło się konklawe,
to dla wszystkich jest ciekawe.
Na Stolicę Piotrową został wybrany
Karol Wojtyła nieznany.
,,Totus Tuus”- jeszcze tylko Matce zawierzenie
i zaraz po tym nastąpiło Ducha Świętego tchnienie.

Do Polski wysłano samochód ciężarowy,
by zabrał do Rzymu papieża potrzebne przybory.
Wielkie było wszystkich zdziwienie,
gdy przywieziono książki, narty i pragnienie-
pragnienie zjednoczenia świata
i uznanie każdego człowieka za brata. (Maria Wójciak )

8. Gdy w oknie pałacu ukazałeś się,
Rozłożyłeś swe ramiona i wołałeś:
"Pójdźcie do Mnie. Nie lękajcie się".
Podróżowałeś gdzie Ty tam my.
Twoje słowa kruszyły serca ludzi. (…) (Grażyna Kocimska)

9. Wielokrotnie wzywałeś nas do świętości. Mówiłeś że „Świętość wydaje się celem trudnym, osiągalnym tylko dla ludzi zupełnie wyjątkowych albo dla tych, którzy odrywają się całkowicie od życia i kultury danej epoki. W rzeczywistości świętość jest darem i zadaniem zakorzenionym w chrzcie i bierzmowaniu, powierzonym wszystkim członkom Kościoła
w każdej epoce. Jest darem i zadaniem dla świeckich tak samo jak dla zakonników
i kapłanów, w sferze prywatnej, tak jak w działalności publicznej, w życiu zarówno jednostek, jak rodzin i wspólnot.

10. Uczyłeś nas, że „Wszyscy jesteśmy wezwani do świętości i tylko święci mogą odnowić ludzkość”. Swoimi czynami i nauką pokazywałeś jak kroczyć ścieżką świętości.

11. Piosenka: „Tak mówił Papież”
Zamierzenie takie Bóg w niebiosach miał
Słowianina światu na papieża dał
z Wadowic nieznany gdzie Wojtyły dom
do wiecznego Rzymu na Piotrowy tron

Ref. Tak mówił Papież nie lękajcie się
otwórzcie Chrystusowi drzwi do waszych serc
tak czynił papież między ludźmi był
uczył i pocieszał nie żałując sił.

Korny sługa Boży świat przemienić chciał
prawdę oraz wiarę w sercach ludzi siał
Pielgrzym wielki pasterz nam nadzieje niósł
Maryi zawierzył moc, ten Totus Tuus.

Ref. Tak mówił Papież nie lękajcie się
otwórzcie Chrystusowi drzwi do naszych serc
tak czynił papież między ludźmi był
uczył i pocieszał nie żałując sił .

12. Swoim pielgrzymowaniem przez świat cały
siał słowa Chrystusa tak, by owocowały.
Pielęgnował w nas nadzieję
i budował na nowo Kościoła ideę.
I choć był największym autorytetem świata,
każdego człowieka traktował jak brata.
I nawet skłócone narody nawoływał do zgody,
a różne religie nie stanowiły żadnej przeszkody. (Maria Wójciak )

13. Ojcze!
Zasiałeś we mnie ziarenko WIARY.
Już widać, jak radośnie kiełkuje…
A to dopiero początek!

Ojcze!
Zasiałeś we mnie ziarenko NADZIEI.
Już widać, jak radośnie kiełkuje…
A to dopiero początek!
Ojcze!

Zasiałeś we mnie ziarenko MIŁOŚCI.
Już widać, jak radośnie kiełkuje…
A to dopiero początek! (…) (Ewa Kurzeja )

14. Papież świat objeżdża cały, każda mu owieczka droga.
Sił nie szczędzi, bo rozumie, że wypełnia plany Boga.
I Nowinę Dobrą niesie gdzieś w najdalsze świata strony.
Wciąż wędruje, nie ustaje, chociaż czasem jest zmęczony. (…) (Ewa Stadtmüller)

15. Piosenka „Kochamy Cię Janie Pawle”
Choć dobry Bóg już wezwał Cię
Choć nam bez Ciebie - Janie Pawle – trochę źle
Czujemy wciąż, że jesteś tu
Dlatego Tobie chcemy śpiewać w takim dniu

Refren:
Za Twoje słowa - kochamy Cię!
Co dzień od nowa - kochamy Cię!
Za to, że jesteś stąd - kochamy Cię!
Że jesteś z nami wciąż - kochamy Cię!

Za Twe podróże - kochamy Cię!
Za serce duże - kochamy Cię!
Czy dobrze nam czy źle - kochamy Cię!
My – polskie dzieci Twe - kochamy Cię!

Nie mamy dziś tysiąca róż
Żeby je tu przed Twym obrazem- złożyć móc
Prezentów też nie mamy stu
Za to śpiewamy z serca Ci w dzisiejszym dniu

Refren:
Za Twe cierpienia - kochamy Cię!
Za Twe modlitwy - kochamy Cię!
Za Twoje troski - kochamy Cię!
Za to, żeś polski - kochamy Cię!

Za każdy uśmiech Twój - kochamy Cię!
Za świętość Twą i znój - kochamy Cię!
Za wiarę Twoją w nas - kochamy Cię!
Za cały z Tobą czas - kochamy Cię!

Za przebaczania dar - kochamy Cię!
Za urok Twój i czar - kochamy Cię!
Na dobre i na złe - kochamy Cię!
My – polskie dzieci Twe - kochamy Cię!
… My – polskie dzieci Twe - kochamy Cię!

16. Jan Paweł II swoją świętość pokazał światu w dramatycznych chwilach.

17. Modli się za nieprzyjaciół i nikogo nie znieważa.
Głosi miłość, głosi pokój. Komu może to zagrażać?
Zagroziło, bowiem wkrótce śmiercionośne padły strzały (…) (Ewa Stadtmüller)

18. To widział cały Świat…
Biel zroszona krwią, ból i krzyk nieskończony,
Ręka bez skruchy z tłumu wyciągnięta,
Pociągła twarz i lud zadziwiony…
Opadł bez siły trzymając różaniec,
Ksiądz Dziwisz zapytał czy boli?
Matka przenajświętsza opatrzyła ranę.
Samochód papieski sunął powoli.
Była opatrzność Boska i Matczyna (…) Magma1211

19. „Modlę się za brata, który mnie zranił, a któremu szczerze przebaczyłem" powiedział Jan Paweł II po zamachu. Papież odwiedził swojego prześladowcę i wybaczył mu całkowicie. Kilkakrotnie spotkał się też z jego matką i bratem. Tak czynią właśnie święci.

20. Mimo upływającego czasu i nękających Go chorób Jan Paweł II nie szczędził sił w kierowaniu Kościołem. Ciągle pracował, ciągle podróżował i nauczał. Dawał przykład świętości.

21. „On już wcześniej był święty!” Tak o Janie Pawle II powiedział Kardynał Stanisław Dziwisz.
„Jego świętość nie pojawiła się nagle. Nie ujawniła się dopiero w czasie pontyfikatu, czyli gdy został papieżem. On już wcześniej był święty! Owa świętość była widoczna na każdym etapie jego życia: w seminarium, w wikariacie w Niegowici oraz gdy był profesorem, biskupem, arcybiskupem, kardynałem i papieżem.

22. Mimo swej choroby walczy i pracuje
Jak kowal podkowę – tak on swój los kuje.
W bólu i męce lecz się nie poddaje.
Te ostatnie chwile śledzą wszystkie kraje (…) Paulina Piwowarczyk

23. Na koniec w niemocy ciała, w mówieniu trudności
Zdumiewał swą siłą ducha i tchnieniem radości
Całej papieskiej posługi miarą - dopełnieniem
To ratowanie ludzkości swym wielkim cierpieniem (…)
http://www.rymanow.przemyska.pl/wiersze-jp

24. Przyszedł wreszcie taki wieczór, gdy już wcale nie miał siły.
Poczuł wtedy, że się plany Pana Boga wypełniły.
I że Pasterz ten najlepszy w niebie już na niego czeka
A Maryja patrzy czule i uśmiecha się z daleka. (Ewa Stadtmüller)

25. Za tym człowiekiem, który kruszynę chleba
podnosi z ziemi przez uszanowanie
dla darów Nieba…
Tęskno mi, Panie...
Za Tym człowiekiem, który winą dużą
nazywał bezużyteczne działania,
bo nikomu nie służą…
Tęskno mi, Panie...
Za słowem Jego z okna ambony,
za tym najprostszym wyznaniem:
„Niech będzie Pochwalony!”
Tęskno mi, Panie…
Tęskno mi jeszcze do Jego pogody,
do Jego miłości w każdym spojrzeniu,
do Jego uśmiechu, co świat rozpromieniał…
Tęskno mi, Panie… (…)

Chociaż wiem, że tam będzie szczęśliwy.
Odpocznie Pielgrzym tęskniący za domem.
Jego okręt nareszcie dopłynie
i poczeka na nas, idących za Nim. Urszula Palarczyk


26. Pieśń: „Barka”







Wyświetleń: 3433


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.