INDYWIDUALNY PROGRAM REWALIDACYJNO-WYCHOWAWCZY
DLA UCZNIA Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ W STOPNIU GŁĘBOKIM

na rok szkolny: 2013/2014


Imię i nazwisko ucznia:
data urodzenia:
wiek: 16 lat
adres zamieszkania/ telefon do rodziców:
Tel:
zespół: IV rew.
osoby prowadzące zajęcia:
1.Magdalena Zdanowska


1. Charakterystyka funkcjonowania ucznia:

K..... K....... jest dzieckiem upośledzonym w stopniu głębokim. Nie chodzi. Siedzi samodzielnie, potrafi przewrócić się sama z jednego boku na drugi. Nie sygnalizuje potrzeb fizjologicznych. Dziewczynka samodzielnie je, pije z kubka. Rozumie proste polecenia: nie wolno, daj mi. Wydaje nieartykułowane dźwięki, krzyczy. Potrafi okazywać zadowolenie i niezadowolenie. Żywo reaguje na dźwięki płynące z otoczenia. Lubi oglądać ilustrowane książeczki. Potrafi sięgać po przedmiot znajdujący się w zasięgu ręki i bawić się nim. Manipuluje przedmiotami. Lubi słuchać piosenek odtwarzanych z płyty. Jest pogodna. Potrzeby i stany emocjonalne rodzina odczytuje z wyrazu twarzy. Reaguje na bliskich uśmiechem, wyciąga ręce. K.... wychowuje się w rodzinie pełnej, ma młodszego brata. Dziewczynka otoczona jest prawidłowa opieką.


2. Szczegółowe cele zajęć:
- wspomaganie rozwoju psychoruchowego,
- doskonalenie umiejętności poruszania ciałem,
- kształtowanie umiejętności manualnych,
- stymulacja rozwoju psychicznego,
- poszerzenie możliwości porozumiewania się i kontaktu, odczytywanie komunikatów,
odpowiadanie na nie,
- wprowadzenie alternatywneji wspomagającej komunikacji,
- kształtowanie orientacji w najbliższym otoczeniu, wzmacnianie uwagi słuchowej,
wzrokowej, wzmacnianie percepcji dotykowej, smakowej,
-dostarczanie wrażeń zmysłowych
- edukacja rodzinna w zakresie rewalidacji dziecka.

3.Metody i formy pracy z uczestnikiem zajęć:
Metody:. elementy metody M. i Ch. Knillów, wielokrotne powtórzenia, elementy W. Sherborne, masaże, chromoterapia,
Formy pracy: indywidualna


4.Treści

Nauka nawiązywania kontaktów w sposób odpowiedni do potrzeb i możliwości uczestnika
- zachęcanie do utrzymywania kontaktu wzrokowego,
- uczenie rozumienia prostych poleceń typu: ‘popatrz na mnie’, ‘popatrz w lustro’, ‘popatrz w okno’, ‘popatrz w komputer’,
- podtrzymywanie dźwięków niejęzykowych (śmiech, krzyk, mlaskanie, wokalizacja),
- dotykanie dłonią twarzy terapeuty

Kształtowanie sposobu komunikowania się z otoczeniem na poziomie odpowiadającym indywidualnym możliwościom uczestnika:
- nadawanie znaczenia sygnałom płynącym z ciała
- zaznaczanie poprzez prezentację wybranego przedmiotu czynnosci, która ma nastapić(wprowadzenie symboli jednoznacznych)
- nazywanie stanów emocjonalnych dziecka
- słuchanie radia,
- stymulacja polisensoryczna wg pór roku,
- demonstracje instrumentów muzycznych,
- spotkanie z żywiołami.
Usprawnianie ruchowe i psychoruchowe w zakresie dużej i małej motoryki, wyrabianie orientacji w schemacie własnego ciała i orientacji przestrzennej:
1. Usprawnianie motoryki małej:
- doskonalenie umiejętności utrzymywania przedmiotów w dłoni przez dłuższy czas, (pałeczka, kredka, pędzel itp.);
- manipulowanie w substancjach sypkich;
- rozluźnienie karku (opuszczanie głowy do przodu, do tyłu, skręt w lewo, w prawo)
2. Usprawnianie motoryki dużej:
- zwiększanie zakresu ruchów we wszystkich stawach;
- leżenie na brzuchu i unoszenie głowy oraz przedniej części tułowia do góry;
- ćwiczenia bierne połączone z silnym i zdecydowanym masażem poszczególnych kończyn;
- masaż całego ciała: ugniatanie, szczypanie, łaskotanie poszczególnych części ciała;
- odczuwanie różnych rodzajów ruchu (zmiany pozycji w przestrzeni, rytmiczne kołysanie, obracanie się);
- ćwiczenia na piłce terapeutycznej;
- masaż z wykorzystaniem urządzeń wibracyjnych.
3. Wyrabianie orientacji w schemacie własnego ciała:
- kładzenie rąk na głowie, na ramionach
- kładzenie rąk za siebie, obok, przed siebie
- wskazywanie poszczególnych elementów własnego ciała, nazywanie ich
- zataczanie ręką kółek,
- stymulacja dotykowa i wibracyjna przy użyciu aparatów służących do masażu
4. Wyrabianie orientacji przestrzennej:
- układanie przedmiotów na podanym wzorze, obok wzoru
- ćwiczenia z druga osobą:
*„rób to co ja” (zabawy naśladowcze), kreślenie ruchów dłonią w powietrzu: do góry, na dół, w bok (linie poziome, pionowe, faliste, okrągłe)
- ćwiczenia z przedmiotami: unieś pilkę do góry, połóż piłkę, rzuć piłkę
- budowanie , zabawy konstrukcyjne(poukładaj klocki jeden na drugi, jeden obok drugiego)

Wdrażanie do osiągnięcia optymalnego poziomu samodzielności w podstawowych sferach życia:
1. Poszerzanie świadomości własnych rąk:
- kształtowanie sprawności manualnej palców i dłoni;
- uwrażliwianie opuszków palców;
- zajęcia plastyczne służące uwrażliwieniu dłoni;
- darcie, skubanie papieru, bibułki, waty, ligniny, gazety;
- owijanie ręki szeleszczącymi materiałami: reklamówką, sznurkiem, koralikami;
- obszczypywanie dłoni, łaskotanie, głaskanie;
- uprawnianie rąk dziecka;
- uderzanie prawą i lewą ręką w dzwonki bambusowe, gra na cymbałkach, na bębenku;
- zabawy sypkimi produktami spożywczymi: makaron, groch, kukurydza, fasola, ryż;
-masaż różnych części ciała
- zabawy paluszkowe.

2. Ćwiczenia rozwijające percepcję słuchową:
- słuchanie radia- ręce dziecka ułożone na głośniku;
- słuchanie dźwięków wydawanych przez różne przedmioty: celofan, kamyki, plastikowy kubek, darty papier, trzaśnięcie drzwiami, sygnał telefonu, gwizdek;
- wykorzystanie dźwięku o różnym natężeniu: tony niskie i wysokie, głośno i cicho;
- reagowanie na ludzką mowę, na zmiany tonu i modulacje słyszanego głosu ludzkiego;
- usprawnianie percepcji słuchowej poprzez słuchanie czytanych wierszy- rymowanek;
- słuchanie słuchowisk na magnetofonie utworów dziecięcych, muzyki poważnej;
- lokalizacja źródła dźwięku np. ukryty dzwoniący budzik;
- zajęcia z komputerem, program Sokrates;
- gra na instrumentach muzycznych.
3. Ćwiczenia rozwijające percepcję wzrokową:
- nawiązanie kontaktu wzrokowego z dzieckiem
-skupianie wzroku na określonym przedmiocie
-wodzenie wzrokiem za przedmiotem
-chwytanie wskazanego przedmiotu
-rozwijanie pamięci wzrokowej (poszukiwanie przez uczennicę ukrytych na jej oczach przedmiotów)
-wzbudzanie zainteresowania bodźcami wzrokowymi: świetlnymi, kolorystycznymi o różnym natężeniu

Rozwijanie zainteresowań otoczeniem, wielozmysłowe poznawanie tego otoczenia, naukę rozumienia zachodzących w nim zjawisk, kształtowanie umiejętności funkcjonowania w otoczeniu:
słuch:
- reagowanie na imię,
- rozróżnianie głosu najbliższych i obcych ludzi,

wzrok:
- próby utrzymywania dłuższego kontaktu wzrokowego,
- wodzenie wzrokiem za przedmiotem

węch;
- wąchanie olejków zapachowych, kosmetyków

smak:
-smakowanie różnych produktów spożywczych
dotyk:
- akceptowanie bliskiej obecności innych osób.



Kształtowanie umiejętności współżycia w grupie:

- naśladownictwo,
- interakcje symetryczne ty-ja,
- odzwierciedlenie zachowań dziecka w innej modalności,
- zabawy typu bierz-daj.

Nauka celowego działania dostosowanego do wieku, możliwości i zainteresowań uczestnika oraz jego udziału w ekspresyjnej aktywności:
- rozpoznawanie siebie na zdjęciu,
- zaznaczanie płci ucznia,
- rozpoznawanie przedmiotów np. kubek, łyżka, ubranie, zeszyt, kredki, instrumenty
muzyczne, szczoteczka do zębów itp.,
- patrzenie na nazywane obrazki,
- integrowanie dwóch wrażeń zmysłowych: smak+węch, smak+dotyk, węch+dotyk,
wzrok+słuch,
- wielozmysłowe poznawanie otoczenia, wykorzystanie tworzywa przyrodniczego,
- usprawnianie aparatu artykulacyjnego,
- masaż wewnętrzny jamy ustnej z użyciem nakładki na palec,
- masaż wg Castillo-Moralesa (uciskanie punktów neuromotorycznych na twarzy).



5.Sposoby osiągania celów z uwzględnieniem możliwości indywidualizacji pracy w zależności od potrzeb i możliwości uczniów oraz warunków, w jakich program będzie realizowany:
W pracy z uczennicą bardzo ważne jest przestrzeganie zasady indywidualizacji, pomocy, częstych powtórzeń, zasady akceptacji, współpracy z rodziną, co daje jej możliwość przewidywania kolejnych zdarzeń i aktywnego włączania się w nie.
*odpowiedni dobór metod nauczania
*motywowanie dziecka do pracy poprzez nagrody: ulubiony słodycz, piosenka, zabawka
*wiązanie metod podających, poszukujących i praktycznych
*stymulacja wielozmysłowa
*integracja ze środowiskiem szkolnym np. uroczystości szkolne
*włączanie rodziców do pracy z dzieckiem
*stały kontakt z psychologiem szkolnym
- edukacja sensoryczna- nauczyciel dostarcza uczniowi różnego rodzaju bodźców
zmysłowych: dotykowych, czucia głębokiego, smakowych, węchowych,
- doświadczanie ciała- dokonuje się podczas masażu, stymulacji układu równowagi, zajęć
ruchowych,
- polisensoryczne poznawanie właściwości otoczenia: woda, materiały półpłynne,
materiały sypkie, naturalne, kontrastujące i codziennego użytku,
- stymulacja w naturalnym środowisku: zdolność łączenia różnorodnych wrażeń
zmysłowych.

6.Opis założonych osiągnięć ucznia:
- reaguje na własne imię,
-reaguje na proste polecenia,
- reaguje na zakazy,
-dziecko utrzymuje kontakt wzrokowy,
- akceptuje obecność innych osób,
- słucha piosenek, bajek,
-chwyta dłonią różne przedmioty,
- ugniata masę plastyczna,
- odsuwa i przysuwa różne przedmioty,
-bawi się balonem
7.Propozycja kryteriów oceny i metod sprawdzania osiągnięć dziecka:
Metody sprawdzania osiągnięć oparte są na obserwacji i analizie funkcjonowania uczestnika oraz wywiadzie z rodzicami. Uzyskane dane zawarte są w Zeszycie obserwacji ucznia objętego zajęciami rewalidacyjno-wychowawczymi. Ocena osiągnięć ucznia odbywa się według skali ocen:
A. Podejmuje próbę, ale nie potrafi.
B. Wykonuje z dużą pomocą (podpowiedzią), nie zawsze poprawnie.
C. Wykonuje z pomocą (podpowiedzią), poprawnie.
D. Wykonuje samodzielnie, nie zawsze poprawnie.
E. Wykonuje całkowicie samodzielnie, zawsze poprawnie.
F. Nie dotyczy danego dziecka.

8.Zakres współpracy z rodzicami (opiekunami prawnymi) uczestnika zajęć.
- Wspólne wytyczanie celów i kierunka pracy z dzieckiem
- udział rodziców w planowaniu pracy z dzieckiem oraz konstruowaniu indywidualnego programu zajęć rewalidacyjno - wychowawczych
- ogólne ustalenie planu zajęć
- wymiana spostrzezeń oraz informacji dotyczacych aktualnego stanu zdrowia, funkcjonowania dziecka
- stworzenie przez rodziców odpowiednich warunków do prowadzenia zajęć

Program został opracowany przez nauczycieli we współpracy z psychologiem szkolnym na podstawie wskazań zawartych w Orzeczeniu o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.

Wyświetleń: 7622