Katalog

Ewa Wawrzyniak
Lekcja wychowawcza, Scenariusze

Gniew - uczucie, które możesz uciszyć

- n +

Scenariusz zajęć na temat: Gniew - uczucie, które możesz uciszyć

  • CELE:

    1. Poznanie różnych motywów gniewu oraz sposobów zachowania się w sytuacji jego wyst±pienia.
    2. Poznanie sposobów godzenia się.
    3. Umiejętno¶ć rozładowania napięcia emocjonalnego wywołanego gniewem
    4. Poznanie technik służ±cych do opanowania gniewu
    5. Zachęcanie uczniów do wyrażania własnych pogl±dów, konfrontacji siebie z poruszanym problemem

  • POMOCE:

    1. Wycięte z gazet zdjęcia twarzy wyrażaj±cych gniew;
    2. Kartki papieru z rysunkiem dwóch osób, odwróconych do siebie plecami;
    3. Kaseta z muzyk± relaksuj±c±;
    4. Kartki z tekstem „ Przepisu na relaks”

  • PRZEBIEG LEKCJI:

    - nauczyciel przedstawia temat i cel spotkania;

    1. POZNAJ SWÓJ GNIEW.

    - nauczyciel prosi chętnych uczniów, aby pokazały, w jaki sposób postaw± ciała i gestem wyrazić gniew? Jakie elementy twarzy pozwalaj± zauważyć obecny na niej gniew?
    (dana osoba ma zmarszczone czoło, zaci¶nięte wargi, rozszerzone otwory nosowe)

    2. DLACZEGO SIĘ GNIEWAMY I JAK WTEDY POSTĘPUJEMY?

    SCENKI realnych sytuacji (kilka par odgrywa kolejno
    scenkę):

    - jak mog± zachowywać się osoby gniewaj±ce się na siebie?
    (formy wyrażania gniewu: wyzwiska, pokazywanie języka , plucie, bicie się)
    - jakie mog± być ich uczucia?

    - w jakich sytuacjach się gniewaj± i dlaczego?

    - czy łatwo jest pogodzić się z osob±, na któr± się gniewamy?

    3. NIE GNIEWAMY SIĘ NA SIEBIE- „MEDIATOR”
    (poznanie sposobów godzenia się)

    SCENKA (udział dwojga chętnych dzieci)
    - pomoce - kartki z napisami: „przepraszam”, „żałuję”, „chcę to zmienić”, „chcę, aby¶my podali sobie ręce”, „niech będzie, jak dawniej”, „wybacz mi”
    - dwoje uczniów gniewa się na siebie, a zadaniem innych dzieci będzie zachęcanie ich do pogodzenia się, używaj±c argumentów, które mogłyby spowodować chęć pogodzenia się;
    - po wypowiedziach uczniów nauczyciel pyta: czy potrafi± wybaczać osobie, na któr± się gniewaj±?
    - których słów i w jakiej kolejno¶ci można użyć celu pogodzenia się?
    - Nauczyciel podkre¶la rolę słowa „przepraszam” oraz zwraca uwagę na to, że czasem gniew narasta w nas i nie potrafimy wtedy wybaczać. Potrzebujemy wówczas pomocy osoby trzeciej, która może pełnić rolę „MEDIATORA”.

    4. ZABAWA „ WYRZUĆ SWÓJ GNIEW”- symboliczne wyrażanie gniewu, jednak w sposób nieszkodliwy dla partnera zabawy:
    - przepychanie się wzajemne (zapasy)
    - toczenie „walki kogutów”
    - doskakiwanie do siebie bokiem w celu przepchnięcia
    - zmienić pozycję stoj±cego nieruchomo kolegi
    Po wykonaniu każdego z ćwiczeń „przeciwnicy” podaj± sobie ręce.
    Nauczyciel pyta uczniów: czy zdarzyło się im reagować w gniewie agresj± słown± lub fizyczn±? Czy tego typu reakcja?

    Wygłoszenie formuły: „NIE GNIEWAM SIĘ, POTRAFIĘ SOBIE RADZIĆ Z TYM UCZUCIEM”

    4. UCISZ SWÓJ GNIEW

    (propozycje ćwiczeń, które pomog± opanować gniew w sytuacji jego narastania)

    - uczniowie siedz± wygodnie, całe ciało rozluĽnione, w tle muzyka relaksacyjna; uczniowie oddychaj± głęboko przez usta do brzucha, wypuszczaj± powietrze wolno ustami, a następnie mówi±: „spokojnie, spokojnie, jestem spokojny”
    - wymy¶lanie różnych formuł, które można wypowiadać w chwilach gniewu (cicho lub gło¶no), np.
    „Jestem spokojny i nie będę się denerwować”
    „On (ona) wcale nie chciał (nie chciała) mnie zdenerwować”
    „Potrafię poradzić sobie z tym gniewem”
    - w chwilach narastaj±cego gniewu: liczyć gło¶no, mówić wierszyk
    - każdy winien mieć wymy¶lon± dla siebie formułę, która pomaga w opanowaniu gniewu, daje chwilę czasu na ocenę sytuacji
    „ Czy wy macie własne sposoby radzenia sobie z gniewem? Jakie to s± sposoby?”

    - nauczyciel pyta uczniów, co w czasie zajęć było najciekawsze?

    - na zakończenie uczniowie wygłaszaj± formułę:

    „ NIE GNIEWAM SIĘ.
    POTRAFIĘ RADZIĆ SOBIE Z TYM UCZUCIEM”

    5 PROPOZYCJA ĆWICZENIA RELAKSACYJNEGO- domowa oferta dla ucznia:

    PRZEPIS NA RELAKS
    „Połóż się na podłodze, sprawdĽ, czy jest wygodnie.
    Zamknij oczy i oddychaj spokojnie.
    Niech ci się wydaje, że leżysz na błękitnej chmurce, wszystkie czę¶ci ciała ton± w chmurze.
    Czujesz się pusty ¶rodku.
    Oddychasz spokojnie w górę-w dół, w górę w dół; powietrze wchodzi do ¶rodka i na zewn±trz.”
    RozluĽnij dłonie, palce, stopy, gardło, szyję, brzuch, kolana, nogi.
    Płyniesz w chmurze, wsłuchaj się w ciszę, wtop się w ni±”

    Opracowanie: Ewa Wawrzyniak

  • Wy¶wietleń: 4166


    Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl s± chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.