Katalog Piotr Jażdżewski, 2013-05-27 Wejherowo Historia, Scenariusze Scenariusz Święta NiepodległościScenariusz akademii- Święta Niepodległości Narrator 1. To już bardzo dawna historia, kiedy Polska utraciła niepodległość. Trzej sąsiedzi: Rosja, Prusy i Austria zawarły między sobą sojusze i dokonały rozbiorów Polski. Było to w 1772, 1793 i 1795 roku. W 1795 roku państwa rozbiorowe, które ostatecznie zniszczyły dawną Rzeczpospolitą, poprzysięgły uroczyście, że nawet nazwę,, Polska” na zawsze wymażą z historycznych dokumentów. Do ustawionej mapy podchodzą trzej zaborcy ubrani na czarno składając przysięgę. TRZEJ ZABORCY Przysięgamy uroczyście iż nazwa Polska z tą chwilą przestaje istnieć. A kto odważy się je wypowiedzieć czeka go śmierć! Zaborcy przykrywają mapę następnie owijają Polskę łańcuchem.( w oddali słychać odgłosy bębenka) .RECYTATOR I.(dziewczynka podchodzi do mapy płacząc i wycierając łzy, gdy kończy przypina białą różę do ustawionej mapy Polski) Żegnaj nam, żegnaj droga kraino! Żegnaj nam, kraju kochany! Niech dzisiaj jeszcze krew i łzy płyną... Niech się upoją tyrany! Krew i łzy zmogą wszelkie kajdany... Nędza i ucisk przeminą... Tymczasem żegnaj, kraju kochany! Żegnaj nam, biednych kraino! Narrator 1. Mimo, że Polskę wymazano z mapy świata, nie wymazano jej z serc Polaków. (przypinamy serduszko do mapy) RECYTATOR 2 O Polsko, święte Twe imię po cichu i po kryjomu z trwogą za siebie i innych szeptano w ojców mych domu. Prawdziwie jakieś nieprawdy opowiadano o Tobie – mówiono, że jesteś święta, mówiono, że leżysz w grobie. NARRATOR I Polacy nigdy nie pogodzili się z utratą niepodległości, wielokrotnie chwytali za broń i stawali do walki przeciw silniejszym wrogom ojczyzny. Już w 1797 r. u boku Napoleona, Legiony Polskie we Włoszech podjęły walkę z austriackim zaborcą. Wtedy też Józef Wybicki, poeta i oficer legionowy napisał słowa hymnu narodowego. (Wskazuje na siedzącego Wybickiego) RECYTATOR I „Jeszcze Polska nie umarła, Kiedy my żyjemy, Co nam obca moc wydarła, Szablą odbijemy. Marsz, marsz Dąbrowski, Do Polski z ziemi włoski, Za twoim przewodem, Złączem się z narodem. NARRATOR I(wyciszona muzyka) Napoleon zawiódł oczekiwania Polaków. Po kilku latach niepodległości upadło utworzone przez niego Księstwo Warszawskie, a wielu rodaków zginęło podczas wojen napoleońskich. Nadzieje Polaków odżyły ponownie dopiero w roku 1830. NARRATOR II Powstanie listopadowe zakończyło się klęską, lecz narodowi polskiemu z tych czasów pozostały barwy narodowe. To właśnie 7 lutego 1831 roku sejm ustanowił flagę polską. Barwy biało-czerwone oparte na kolorystyce godła. Na scenę wchodzi uczeń i maszeruje z flagą podniesioną do góry. NARRATOR I NARRATOR II Rok 1846 i kolejne powstanie. Tym razem do walki z zaborcą zerwali się mieszkańcy Krakowa. Dwa lata później ożywczy powiew Wiosny Ludów obudził ducha walki również w mieszkańcach Wielkopolski. W styczniu 1863 r. na ziemiach zaboru rosyjskiego wybuchło największe z polskich powstań narodowych- powstanie styczniowe. NARRATOR I W kraju po klęsce powstania nasiliły się rusyfikacja i germanizacja. Polakom zabroniono posługiwać się językiem ojczystym w miejscach publicznych. W roku 1901 w zaborze pruskim wprowadzono nakaz nauczania religii w języku niemieckim. To przelało czarę goryczy. Do walki z zaborcą przystąpili najmłodsi Polacy- wasi rówieśnicy. RECYTATOR II Tam od Gniezna i od Warty Biją głosy w świat otwarty, Biją głosy, ziemia jęczy: -Prusak dzieci polskie męczy! Za ten pacierz w własnej mowie, Co ją zdali nam ojcowie, Co go nas uczyły matki, -Prusak dzieci polskie męczy. A jak prześladowano dzieci w pruskiej szkole? Zobaczmy. SCENKA: STRAJK DZIECI. Scenka 1 (uczniowie siedzą w ławkach, nagle wbiega do sali jeden uczeń ciężko oddychając i mówiąc) Uczeń 1: Słuchajcie, słuchajcie! Tatulek mi mówili, że przyszło pismo od władz pruskich i teraz mamy się uczyć religii po niemiecku! Uczeń 2. Nie będziemy! Wszyscy. Nie będziemy! Uczeń 3. Wiecie co? Jak nauczyciel będzie nas pytał to my odpowiadamy tylko po polsku. Wszyscy. Zgoda. Uczeń 4. A gdy każe mówić ,, vater unser”, to niech, nikt gęby nie otworzy. Uczeń 5. To się niech w piętę ugryzie ze złości. Uczeń 6. Tak, a potem nas zbije, ile wlezie. Uczeń 1. Jak po rękach będzie prał, to trzeba zaraz polizać. To mniej boli. Uczeń 2. Dobrze. Choćby nas prał kijem, nie ustąpimy. Wszyscy. Zgoda. Scenka 2. Nauczyciel wchodzi z dziennikiem. Nauczyciel: Zgodnie z pismem które dzisiaj otrzymałem( podnosi rękę do góry trzymając list) od dzisiaj obowiązkowym językiem na lekcji religii jest niemiecki, powtarzam modlimy się po niemiecku! Ojcze nasz któryś jest.................................................................................................... Wszyscy. Cisza. Nauczyciel: Zapomnijcie o swoim języku, od dziś wasz jedyny język to niemiecki! Zrozumiano!?....................................................................................................................................................................................................................................................................................... Wszyscy. Cisza. Po chwili. Uczeń 1(Detlaf) Nie będziemy się uczyć po niemiecku, my już mamy swój język, nasz ojczysty, polski, a nie niemiecki! Wszyscy! Nie będziemy się uczyć po niemiecku, myśmy nie Niemcy, tylko Polacy! Nauczyciel: ( wskazuje ucznia i podchodzi z kijem). To ja ci pokażę twój język ojczysty! ................................................................................................................................................. Nauczyciel: chwyta ucznia za kołnierz, wyciąga z ławki, kładzie na krzesło. (uczeń stoi przerażony) Nauczyciel –Połóż się na krzesło(krzyczy) U- płacze, wraca do ławki. Nauczyciel: A teraz modlić się, tylko pamiętajcie po niemiecku! Cisza Po chwili jeden z uczniów przez skinienie głową daje znak reszcie. Wszyscy My z Tobą rozmawiać chcemy Lecz vater unser nie rozumiemy I nikt nie zmusi nas Ciebie tak zwać Boś ty nie Vater, lecz Ojciec nasz Nauczyciel(zdenerwowany, łapie się za włosy) To jeszcze nie koniec! Wy małe wstrętne, polskie paskudztwa. Zobaczycie, ja tu jeszcze wrócę! Dzieci biorące udział w inscenizacji śpiewają „ROTĘ” M. KONOPNICKIEJ. Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, Nie damy pogrześć mowy! Polski my naród, polski lud, Królewski szczep piastowy, Nie damy, by nas zniemczył wróg... Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg! Do krwi ostatniej kropli z żył Bronić będziemy ducha, Aż się zapadnie w proch i pył Krzyżacka zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy próg. Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg! Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz, Ni dzieci nam germanił, Orężny wstanie hufiec nasz, Duch będzie nam hetmanił. Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg. Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg! Kurtyna zasłonięta, w tle słychać muzykę) NARRATOR II Ostatnim etapem w walce o niepodległość Polski był okres I wojny światowej. Piosenka: PIERWSZA BRYGADA Pierwsza brygada Legiony to - żołnierska nuta, Legiony to - ofiarny stos, Legiony to - żołnierska buta, Legiony to - straceńców los. My, Pierwsza Brygada, Strzelecka gromada, Na stos rzuciliśmy swój życia los, Na stos, na stos. O, ile mąk, ile cierpienia, O, ile krwi, wylanych łez. Pomimo to - nie ma zwątpienia, Dodawał sił - wędrówki kres. My, Pierwsza Brygada...itd Krzyczeli, żeśmy stumanieni, Nie wierząc nam, że chcieć - to móc. Leliśmy krew osamotnieni, A z nami był nasz drogi wódz! My, Pierwsza Brygada...itd Inaczej się dziś zapatrują I trafić chcą do naszych dusz, I mówią, że nas już szanują, Lecz właśnie czas odwetu już! My, Pierwsza Brygada...itd Nie chcemy dziś od was uznania, Ni waszych mów, ni waszych łez. Skończyły się dni kołatania Do waszych serc, do waszych kies. My, Pierwsza Brygada...itd Dziś nadszedł czas pokwitowania Za mękę serc i katusz dni. Nie chciejcie więc politowania, Zasadą jest: za krew chciej krwi. My, Pierwsza Brygada...itd Umieliśmy w ogień zapału Młodzieńczych wiar rozniecić skry, Nieść życie swe dla ideału I swoją krew i marzeń sny. My, Pierwsza Brygada...itd Potrafim dziś dla potomności Ostatki swych poświęcić dni, Wśród fałszów siać siew szlachetności Miazgą swych ciał, żarem swej krwi. My, Pierwsza Brygada...itd Gazeciarz : (Ogłoszenie o wybuchu wojny) biegnie trzymając w ręku gazety, rozdaje je publiczności Wojna! Wojna! Wojna! W Sarajewie zabito arcyksięcia Ferdynarda! Austro–Węgry wypowiedziały wojnę Serbii! Wojna! Wojna! Wojna! NARRATOR I: Trzy państwa zaborcze rozpoczęły między sobą wojnę. Polacy odziani w mundury wrogich armii zmuszeni byli strzelać wzajemnie do siebie. RECYTATOR I: wiersz Ta, co nie zginęła Podzielił nas, mój bracie Zły los i trzyma straż. W dwóch wrogich sobie szańcach Patrzymy śmierci w twarz. W okopach, pełnych jęku, Wsłuchani w armat huk, Stoimy na wprost siebie Ja- wróg twój, ty- mój wróg! Las płacze, ziemia płacze, Cały świat w ogniu drży… W dwóch wrogich sobie szańcach Stoimy- ja i ty… A gdy mnie z dala ujrzysz, Od razu bierz na cel I do polskiego serca Moskiewską kulą strzel. Bo wciąż na jawie widzę I co noc mi się śni, Że ta, co nie zginęła Wyrośnie z naszej krwi. NARRATOR VIII I oto sen o wolnej Polsce spełnia się. Zmagania wojenne trwały ponad cztery lata i zakończyły się klęska Niemiec i Austrii oraz rewolucją Niemiec Rosji. GAZECIARZ Najświeższe wiadomości! W niedzielę, wczesnym rankiem Józef Piłsudski po rocznym pobycie w twierdzy magdeburskiej przybył do Warszawy. Nazajutrz, 11 listopada 1918 roku Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu naczelne dowództwo Wojska Polskiego i powierzyła misję utworzenia Rządu Narodowego. Tego samego dnia Niemcy podpisały kapitulację. Koniec wojny! Ludzie! Koniec wojny! Mamy wolną Polskę!. Gazeciarz wyrzuca do góry wszystkie gazety, bierze w ręce biało-czerwoną flagę i woła1 Nasza Ojczyzna znowu wolna. Wolna. Kocham cię Polsko! Wszyscy wychodzą na scenę. RECYTATOR I Ojczyzna wolna, znowu wolna! Tak bije serce, huczą skronie! A Biały Orzeł w słońcu kwiatów Przyleciał, by go ująć w dłonie. Zawsze był z nami – ptak wspaniały, Choć czasem ktoś odszedł daleko… Bronił tej ziemi, bo ją kochał Sercem pokoleń już od wieków. Dziś w całej Polsce brzmi Mazurek… Dzisiaj radości kanonada! Witamy wszyscy Niepodległość i Jedenasty Listopada… Wyświetleń: 843
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |