Katalog

Aurelia Łubek, 2013-03-15
Koszalin

Zajęcia przedszkolne, Artykuły

„Mamo, tato, poćwicz ze mną”

- n +

Nie zawsze zdajemy sobie sprawę jakie ważne znaczenie w naszym życiu odgrywa ruch. Towarzyszy on nam od narodzin aż do śmierci w różnych formach jego aktywności.
W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku własny system ćwiczeń opracowała Weronika
Sherborne. Polega on na posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń psychoruchowych.
Fenomen tej metody polega nas jej prostocie i naturalności.
Podstawowe założenia to:
• Świadomość własnego ciała
• Świadomość przestrzeni
• Świadomość przestrzeni i współdziałania z partnerem

Podczas spotkania z rodzicami przeprowadziłam ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z partnerem w tym wypadku rodzicem. Oprócz dobrej zabawy , której często towarzyszył śmiech dzieci nawiązały bliski kontakt z osobą współćwiczącą. Czuły się swobodnie. Nauczyły się poznawać przestrzeń i zachowywać w niej. Stały się bardziej otwarte na sytuacje problemowe. Poznały swoje ciało i kontrolowały ruchy. Nabyły zaufania do osoby współćwiczącej.
Wzajemna współpraca podczas ćwiczeń pozwoliła dzieciom zaspokoić potrzebę bycia z rodzicem, przytulania się do niego, głaskania go – ogólnie mówiąc dzieci mogły poczuć się bezpieczne i szczęśliwe. Rodzice mieli szansę poznać, na czym polega metoda W.Sherborne i okazję, by się zrelaksować i rozładować napięcie.

Ćwiczenia występowały w formie ćwiczeń w parach ( dziecko- rodzic )
Propozycje zabaw obejmowały:

1. „Powitanie”
Marsz przy muzyce -na przerwę rodzice witają się paluszkami, noskami, ramionkami, kolanami, stopami.
2. „Pinokio i Plastelinek”
Chodzenie na „sztywnych i gumowych” nogach.. .
3. „Rowerek”
Dziecko kładzie stopy na stopach rodzica i wykonują rowerek.
4. „Prowadzący”
Dziecko zamyka oczy. Rodzic prowadzi dziecko po całej sali za pomocą dotyku rąk. Po chwili jest zmiana, prowadzącym jest dziecko.
5. „Pociągnij mnie”
Dziecko leży na brzuchu, nogi podniesione do góry. Rodzic ciągnie dziecko za nogi. Dziecko leży na plecach, rodzic ciągnie za nogi.
6. „Kto silniejszy”
Dziecko i rodzic oparci plecami do siebie. Na przemian pchają plecami partnera.
7. „Kołysanie”
Rodzic siada przyjmując pozycję „ fotelika”, na nim dziecko, łagodne kołysanie.
8. „Na czworaka”
Rodzic w klęku podpartym, dziecko kładzie się na brzuchu na plecach rodzica, który powoli porusza się po sali.
9. „Nietypowe przytulanie”
Rodzic leży na plecach, nogi zgięte w kolanach, dziecko kładzie się na brzuchu na kolana rodzica.
10. „ Paczka”
Dziecko zwija się w paczkę, a rodzic próbuje rozwinąć paczkę.
11. „Drzewo”
Rodzic jest drzewem ( dowolna pozycja: wysoka, niska). Dziecko próbuje wdrapać się na drzewo.
12. „Tunel”
Rodzice wykonują ze swoich ciał tunel, pod którym przechodzą na czworakach dzieci.
13. „ Poleczka”
Zabawa ilustrowana ruchem „ Poleczka”, rodzice klaszczą.
14. „ Fotografia”
Wspólny taniec przy muzyce, na przerwę w muzyce stworzenie wspólnej
( dziecko – rodzic ) formy przestrzennej.

A.Łubek






Wyświetleń: 919


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.