Angielskie zabawy edukacyjno-wychowawcze dla dzieci z oddziału przedszkolnego


Nauczyciel prowadzący: Anna Strońska
SP Mastki


Nigdy nie jest obojętne, jakie informacje otrzymuje dziecko o otaczającej go rzeczywistości poprzez zabawę w szkołę,która zaczyna się już od przedszkola- mikroskopijnego skrawka wszechświata. Pierwsze kroki dziecka po przedszkolnej sali, ustrojonej światłem i pluszakami, przyjaźnie uśmiechającymi się do niego z poziomu półek i krzesełek, z barwnego i ,,wolnego'' świata- pełnego zagadek i tajemnic, świata, do którego każdy dorosły człowiek pragnąłby zaglądać
za każdym razem, w chwilach znużenia czy życiowej melancholii; owe pierwsze, promienne doświadczenia, malowane kredkami, a i czasem, nawet (wydawałoby się) niezrozumiałym
dla malucha – tembrem głosu Pani; wszystkie te nieogarnione elementy życia przedszkolaka- budują nową przestrzeń- solidny i niczym niepodważony fundament rozwoju dziecka i placówki,
do której ono uczęszcza.
Zatem, ,,zabawa'' w zabawę zaczyna
od najwcześniejszych lat życia człowieka, życia, które- by ,,istnieć'' i w pełni przejawiać swój kształt- ogniskuje się wokół transcendentalnej triady: Prawdy, Dobra i Piękna.
Na temat edukacyjnego znaczenia, przypisywanego zabawie, powstało wiele książek
i artykułów. I niezmiennie, od lat, w ,,mosiężnych'' górach Rzeczywistości Oświatowej, twardych założeń programowych, bije równomiernie źródło niewyczerpanej aktywności dziecka, dziecka poszukującego poprzez zabawę swojej drogi w nowym Świecie Instytucji ( grę- uznawaną
w jego ,,czystych'', dziecięcych oczach, za najbardziej profesjonalny wyraz ,,rozmowy”domu
ze szkołą, świata z człowiekiem...).Osoba bowiem, to nie jest ktoś gotowy, lecz ktoś, kto wciąż się staje i ktoś, komu to stawanie się umożliwiamy.

Poniżej podaję przykłady dydaktycznych zabaw językowych, które z chęcią, bo według rosnącego upodobania przedszkolaków, wykorzystuję na zajęciach kółka języka angielskiego.
Z radością wnioskuję, iż to właśnie dzieci, ze swoimi miłymi kaprysami codzienności, stanowią
dla mnie niestrudzoną inspirację, albowiem swoim werbalnym i niewerbalnym zachowaniem, przekazują mi cenną informację na temat efektywności nauczania, a mianowicie: co powinnam modyfikować, co zmienić w swojej pracy, aby każdemu maluchowi ułatwić uczenie się.
Pragnę przy tym dodać, iż w podejmowanych przeze mnie na kółku językowym działaniach,
sięgam (za pomocą środków dydaktycznych, którymi ,,stają się'' często zabawki dzieci, znajdujące się na sali- ,,pod ręką''; np. duża pluszowa truskawka zastępuje piłkę rzucaną do dzieci w zabawie) po techniki nauczania multisensorycznego, odwołując się do nauczania wielozmysłowego, stanowiącego pierwotne źródło doświadczenia edukacyjnego dziecka, źródło swoistości, tożsamości oraz uniwersalności rozwoju językowego ucznia.

( Chameleon) Kto się ukrył?

Dzielimy dzieci na dwie grupy. Każdej grupie lektor daje kartkę z ponumerowaną szachownicą.
Następnie rozkłada na stole pociętą na dwie części, mającą tyle samo, co szachownica, kawałków -ilustrację kameleona, które również zostały kolejno ponumerowane na odwrotnej stronie. Na zmianę, poszczególni członkowie zespołów proszą w języku obcym o karteczkę z konkretną liczbą i układają je na odpowiednim polu szachownicy. Wygrywa zespół, który pierwszy odgadnie, co przedstawia ilustracja.

(Fox) Zgadnij, kto to?

Każde dziecko opisuje jedną osobę, znajdującą się w sali, używając 4 przymiotników.
Pozostałe dzieci próbują odgadnąć, kto to jest.

(Animal) Co to za zwierzę?

Lektor wybiera jedno dziecko z grupy, które staje tyłem do kolegów/koleżanek. Pozostałym dzieciom pokazujemy ilustrację zwierzęcia, które ono ma odgadnąć. Następnie dziecko odwraca się i zadaje ogólne pytania, np. :,, W jakim kraju żyje to zwierzę?.'' Kiedy udzieli poprawnej odpowiedzi, jego miejsce zajmuje kolejna osoba. Zabawę można utrudnić, prosząc dzieci, aby zadawały pytania w 1.os. lub w 3.osobie czasu teraźniejszego, np.:,, Czy żyję w Afryce?'' lub:
,,Czy ono żyje w Afryce?''

(Cake) Niespodzianka

Lektor przygotowuje ,,niespodziankę'', nazywając ją angielskim wyrazem:,, cake'' i wkłada ją do
nieprzezroczystego woreczka (obrazek, gumka, pisak, itp.) oraz tyle kartek, ile jest dzieci w oddziale. Na karteczce są tak sformułowane pytania, aby wskazywały na konkretne dziecko w przedszkolu, np.:,, Podaj niespodziankę dziewczynce z długimi, jasnymi włosami.''
Każda osoba dostaje jedną karteczkę, następnie pierwsze dziecko otrzymuje niespodziankę
i wykonuje polecenie. Kiedy niespodzianka powędruje do ostatniej osoby w grupie, może ona zatrzymać ją na zawsze.

(Necklace) Wstawaj! Siadaj!

Lektor czyta historyjkę, w której często powtarzają się te same wyrazy. Wyznacza każdemu dziecku jeden wyraz (do jednego wyrazu może on również wyznaczyć kilkoro dzieci), na którego
dźwięk wstaje i zaraz siada. Słowo to można zapisać na karteczkach i przypiąć do ubrania dziecka.
Jeżeli dziecko przegapi ,,swój'' wyraz, stoi tak długo, aż ów wyraz zostanie ponownie odczytany.

(Box) Słuchaj i przynieś

Dzielimy grupę na dwa zespoły, które siadają w kółeczku na podłodze (ew. na krzesełkach).
W pewnej odległości od każdego zespołu układamy kilka przedmiotów, bądź obrazków,
przedstawiających odpowiednie przedmioty.
Kapitanom drużyny podajemy na ucho słówko, oni przekazują je dalej swoim drużynom.
Ostatnia osoba w drużynie przynosi przedmiot, którego nazwę usłyszała od swego poprzednika
w zespole.
Drużyna, która zrobi to szybko i poprawnie, zdobywa dla swojego zespołu punkt.


(Ghost) Zamknij oczy i dotknij

Dzieci siedzą w kole. Na naszą komendę zamykają oczy. Podajemy głośno w języku obcym brzmienie wyrazu, określającego pewną część ciała, np. nos, uszy. Zadaniem dzieci jest wskazanie na sobie odpowiedniej części ciała. Dzieci, które zrobią to źle, będą musiały oddać fanta, którego wykupią pod koniec zabawy, odpowiadając na pytanie lektora.




(Teacher) Nauczyciel

Wybieramy ucznia, który wyróżnia się na tle grupy. Będzie on pełnił funkcję nauczyciela,
zadając kolejno osobom z grupy pytania o kolory. Jeżeli dana osoba odpowie na 2-3 kolejne
pytania nauczyciela, zajmuje jego miejsce. Jeżeli nie- nauczyciel odpytuje kolejnego ucznia.



(Chocolate) Poprzestawiane literki

Zapisujemy na tablicy kilka zaszyfrowanych słówek. Dzielimy grupę na kilka drużyn, których
zadaniem będzie odszyfrowanie wyrazów. Drużyna, która w najkrótszym czasie zrobi to bezbłędnie, zdobywa punkt.

(Chicken) Łapki

Ustalamy hasło, po usłyszeniu którego, dzieci jak najszybciej podnoszą ręce do góry.
Podajemy ciągiem słowa, które mogą być związane tematycznie z hasłem. Osoby, które podniosą ręce w nieodpowiednim momencie, oddają fanta, którego po skończonej zabawie będą musiały
wykupić.

(Colouring pencils) Karty

Lektor przygotowuje przed zajęciami specjalne karty do gry. Na dwóch lub trzech kartkach papieru, przykleja te same obrazki, dotyczące poznanego słownictwa. Tak przygotowane obrazki, rozdaje dzieciom, które siedzą w kółku.
Następnie, lektor wypowiada jedno z poznanych słów; dzieci, które mają kartkę z danym słowem, podnoszą ją do góry i głośno wypowiadają dane słowo. Dziecko, które się pomyliło lub nie podniosło właściwej karty, odpada z gry lub oddaje jedną kartę. Wygrywa to dziecko, które,
w zależności od formy gry, zostało jako ostatnie lub skończyło grę z największą liczbą kart.

(Fairies) Zagadki

Lektor zaczyna opowiadać po polsku dowolne zdarzenie a dzieci mają za zadanie podpowiedzieć mu w języku obcym jakiego słówka powinien był użyć. W ten sposób można powtórzyć dowolne słownictwo.

(Picture) Milczenie

Lektor wypowiada wyraźnie słowa w języku obcym. Dzieci wyraźnie słuchają i wskazują rzeczy lub ilustracje, których nazwy podał lektor. W trakcie zabawy, dzieci nie mogą komunikować się ze sobą.

(Clock) Sprawdzian

Dzieci dostają kartki, na których będą rysować. Lektor wymienia jakieś słowo w języku obcym,
natomiast dzieci powtarzają je głośno, a następnie mają dwie minuty, aby np. ładnie narysować home.




(Buttons) Wyspy

Układamy na środku sali przedmioty, które będą imitować wyspy (szarfy, klocki, kartki papieru).
Liczba rozłożonych wysp jest o 1 mniejsza od liczby dzieci w grupie. Informujemy dzieci, że znajdują się na oceanie, na którym często szaleją sztormy.
Na hasło w j. angielskim:,, Nadchodzi fala!!!'' dzieci szybko znajdują jedną wolną wyspę.
To dziecko, które nie zdąży odnaleźć wolnej wyspy, jest ratowane przez przypływającego do łodzi ratunkowej- lektora. W zamian za uratowanie, uczeń musi odpowiedzieć na pytanie lektora.
Jeśli nie udzieli prawidłowej odpowiedzi, oddaje fanta, którego będzie musiał po zakończeniu zabawy wykupić.

(Dress) Manekin

Wybieramy jedną osobę, którą sadzamy na krześle. Pozostałych uczniów dzielimy na dwie drużyny
i ustawiamy w rzędach, naprzeciw ucznia, siedzącego na krześle. Na hasło, pierwsze osoby stojące w rzędach podbiegają do krzesła i dotykają na siedzącym ,,manekinie'' odpowiedników hasła.
Następnie, szybko wracają na swoje miejsce. Dziecko, które dobiegnie pierwsze do swojego rzędu,
zdobywa dla swej drużyny punkt.

(Banner) Wyścigi cyferkowe

Dzielimy grupę na dwie drużyny. Dzieci siadają w rzędzie jedno za drugim. Każda osoba musi zapamiętać swoją cyferkę. Numerujemy dzieci tak, aby w każdym zespole było po jednym takim samym numerze. Lektor stoi w pewnej odległości od dzieci i mówi w j. angielskim:
,,Chcę numer 9!.'' Dzieci, którym została przyporządkowana cyfra 9, biegną do lektora
i wracają na miejsce. Kto dobiegnie pierwszy, zdobywa dla swojej drużyny punkt.

(Mess) Porozrzucane obrazki

Na podłodze rozrzucamy obrazki poznanych zwierząt, owoców, itp. Dzieci chodzą po sali i śpiewają piosenkę. Na podane hasło w języku obcym, stają na odpowiednim obrazku lub
obok niego (jeżeli obrazków jest mnie niż uczestniczących w zabawie dzieci). Dziecko, które się
pomyli i stanie na niewłaściwym obrazku, odpowiada na pytanie lektora. Jeżeli nie udzieli prawidłowej odpowiedzi, oddaje fanta, którego będzie musiało wykupić po skończonej zabawie.

(Clothes) Sznur do prania

Potrzebne nam będą 2 torby z ubraniami (obie, zawierające podobne części garderoby) oraz sznur do prania (trzymany przez uczniów). Dzielimy grupę na dwa zespoły. Przy każdym zespole powinna znajdować się torba z odpowiednimi ubraniami. Na podane w j. angielskim hasło lektora: ,,Znajdź białą koszulę!,'' kapitanowie drużyn odszukują białą koszulę w torbie, a następnie zawieszają ją na sznurze do prania. Kapitan, który zrobi to najszybciej, zdobywa dla swojej drużyny punkt. Po każdej kolejce zabawy, zmieniamy kapitana drużyny.

(Trap) Kotek i myszki

Dzieci stoją w kółeczku i trzymają się za ręce. Wybieramy dwoje dzieci: kotka i myszkę. Myszka staje wewnątrz koła a kotek- na zewnątrz. Kotek ma za zadanie złapać myszkę. W międzyczasie, pozostałe dzieci chodzą w kółeczku i liczą w j. angielskim. Gdy kotek złapie myszkę, zadajemy jej pytanie. Jeżeli odpowie na zadane pytanie, zostaje kotkiem. Jeśli nie- przestaje być myszką i wraca do koła, do pozostałych dzieci. Na nową myszkę wybieramy nowe dziecko.

(Crocodiles) Chodzenie po kamieniach

Układamy na podłodze kartki z napisanymi wyrazami, z których zbudować można 1 lub 2 zdania.
Dzieci stąpają po odpowiednich kartkach, tworząc zdania. Jeśli uczeń zbuduje odpowiednie zdania, przedostaje się na wyspę, którą jest narysowane na podłodze koło. Jeśli ułożenie zdania nie uda się- uczeń wpada do wody, gdzie zostaje pożarty przez rekiny.



(Monster) Piłka-kolanko

Dzieci stoją w kółku, lektor- w środku z piłką. Rzucamy piłką do jednego z uczniów i zadajemy pytanie. Jeśli uzyskamy prawidłową odpowiedź, rzucamy piłkę do następnej osoby, zadają kolejne
pytanie. Jeśli dziecko odpowie źle, klęka na jednym kolanie. Jeśli w następnym powtórzeniu zabawy odpowie prawidłowo-wstaje. Jeśli nie odpowie, klęka na drugim kolanie. Przy następnych nieprawidłowych powtórzeniach, podnosi jedną rękę do góry, następnie drugą. Wygrywa ta osoba, która w trakcie trwania ostatniej kolejki będzie stać.

(Melon)Yeti

Wybieramy osobę z grupy, ustawiamy ją przy tablicy (tyłem do pozostałych dzieci). Następnie,
wskazujemy dziecko, które ma wypowiedzieć słowo w języku angielskim. Zadaniem dziecka,
stojącego przy tablicy jest odgadnięcie znaczenia słowa oraz osoby, która je wypowiedziała.
Jeżeli odpowiedź jest prawidłowa, uczniowie zmieniają się rolami, jeśli nie, osoba przy tablicy zaczyna rysować Yeti (za każdą pomyłkę jeden element postaci).
Dziecko, które narysuje całą postać, zostanie nazwane Yeti.

(Fishing boat) Jack i rekin

Wyznaczone dziecko, wybiera sobie słowo-hasło, które ukrywa pod postacią poziomych kresek
Ich ilość odpowiada ilości liter w haśle). Następnie rysuje schody, od górnego lewego rogu tablicy
do dolnego prawego. U podnóża schodów, w dolnym prawym rogu, rysujemy rekina.
Na pierwszym górnym stopniu, rysujemy Jacka. Dzieci podają jakąś literę alfabetu, jeżeli jest ona częścią hasła, Jack pozostaje na tym samym stopniu, zaś dziecko ma prawo odgadnąć hasło.
Natomiast, jeśli litera była błędna, Jack schodzi o jeden stopień w dół.
Kiedy jedno z dzieci odgadnie hasło, zajmuje miejsce przy tablicy.

(Clown) Czytanie z ruchu warg

Jedno dziecko wychodzi na środek sali i bardzo cicho wypowiada dowolny wyraz (w języku angielskim). Pozostałe dzieci muszą odgadnąć słowo na podstawie ruchu warg. Osoba, która
pierwsza odgadnie wyraz, zajmuje miejsce na środku sali i zadaje następne wyrazy.


(Forest) Zaczarowana Piłka

Dzieci siedzą w kółeczku. Ustalamy słowo-hasło, na przykład: a dog. Następnie bierzemy piłkę
i podchodzimy kolejno do dzieci. Do każdego rzucamy piłkę. Wymieniamy różne słowa;
na umówione hasło, dziecko nie może złapać piłki; jeżeli się pomyli, odpada z gry.

(Star) Zaczarowany worek

Dzieci siedzą w kółku, blisko siebie. Do worka wkładamy obrazki zwierząt, roślin, ludzi, kolorowe klocki, pluszowe zabawki, itp. Następnie, każde dziecko podchodzi do worka i po zamknięciu oczu, wyciąga przedmiot. Następnie otwiera oczy i podaje nazwę przedmiotu w języku angielskim.
Jeśli dziecko odgadło prawidłową nazwę, może tę rzecz zatrzymać, jeśli nie, wkłada ją
z powrotem do worka. Jednak, po odgadnięciu nazwy, wszystkie dzieci powtarzają ją chórem.

(Pony) Zabawa w gestykulację

Prosimy, aby dzieci stanęły w kółku. Sami również stajemy między nimi. Tłumaczymy, że przy wypowiedzeniu w języku angielskim zwrotów typu:,, cześć''- wyciągamy dłoń w geście powitania,
,,dzień dobry''- kłaniamy się szarmancko, ,,do widzenia''-machamy ręką w geście pożegnania.
Prosimy, by dzieci powtórzyły chórem za nami niezbędne słownictwo i naśladowały odpowiednie czynności. Po dwóch, trzech powtórzeniach wyłączamy się z gestykulacji i sterujemy zabawą wypowiadając odpowiednie zwroty. Staramy się podtrzymać zainteresowanie zabawą.
W tym celu, najpierw pokazujemy znaczenie odpowiedniego zwrotu, a potem prosimy, aby dzieci chórem nazwały czynność w języku angielskim.

Wyświetleń: 16614