Katalog

Maria Glapiak, 2011-06-16
Nowy Sącz

Zajęcia pozaszkolne, Rady

KRÓTKI PORADNIK DLA NAUCZYCIELA PRZEDSZKOLA

- n +

Wskazówki dotyczące sytuacji trudnych:

Kiedy dziecko idzie do przedszkola, wchodzi w swój pierwszy społeczny świat. Teraz już nie tylko rodzice, ale i nauczyciele pomagają mu odnaleźć się w tym świecie, rozwinąć intelektualnie, emocjonalnie i społecznie. Dzieci muszą nauczyć się zasad i norm życia społecznego oraz dostosować do ustalonych reguł. Nauczyciele (rodzice) powinni dbać o właściwy rozwój dziecka, o jak najlepsze relacje z nim, szanując przy tym dziecięce prawa. Pamiętaj:


1. Nie poniżaj dziecka – szanuj je.
2. Nie bij dziecka – okazuj mu czułość.
3. Nie odtrącaj dziecka – rozmawiaj z nim.
4. Nie zaniedbuj dziecka – troszcz się o nie.
5. Nie krzycz na dziecko – uśmiechaj się.

Wskazówki dla nauczyciela:

- Wpajaj dziecku, że każdy człowiek jest ważny.
- Zwracaj uwagę na pozytywne postrzeganie innych.
- Pokazuj różnice między ludźmi.
- Rozbudzaj wrażliwość na obecność innych.
- Kształtuj nawyk mówienia przyjaznych słów do innych.
- Kształtuj umiejętność wchodzenia w role, które pomogą dziecku poczuć się ważnym.
- Rozwijaj umiejętność wyrażania uczuć, przeżywania radości.
- Pokazuj jak ważny jest szacunek do tajemnicy drugiej osoby.

Każde dziecko jest osobną indywidualnością, rozwija się w innym środowisku
i nie zawsze to co jest odpowiednie dla jednego dziecka będzie odpowiednie dla drugiego, mimo tego, że będą się one znajdować na tym samym etapie rozwoju.
Umiejętność rozpoznawania osobowości dziecka jest zadaniem ciężkimi wymaga od nauczyciela ciągłego obserwowania zachowania dziecka.


I. Trzylatek zaczyna chodzić do przedszkola. Rozstanie z rodzicami.

Żeby lepiej zrozumieć, na czym polegają kłopoty adaptacyjne dzieci, trzeba sobie wyobrazić, w jakiej sytuacji jest trzylatek i co się z nim dzieje, gdy zaczyna uczęszczać do przedszkola:

- Oderwanie od najbliższych budzi w nim strach.
- Dziecko traci poczucie bezpieczeństwa.
- Uczucie lęku blokuje chęć poznawania nowych rzeczy.
- Ma kłopoty z przekazaniem, co jest dla niego ważne.
- W zakresie samoobsługi liczy na pomoc dorosłego.
- Ma słaba orientację w przestrzeni, a jeszcze gorzej orientuje się co do upływu czasu.

Wskazówki dla nauczyciela:


- Stopniowe oswajanie z nowym miejscem, czyli dni adaptacyjne
w przedszkolu. Wskazane jest, aby pierwsze spotkanie organizacyjne dotyczyło tylko rodziców, w następnych uczestniczą dzieci z rodzicami, (są formą zabaw).
- Gdy dziecko poczuje się bezpieczne, może poznawać otoczenie, czyli wspólnie z nauczycielem i rodzicami zwiedza przedszkole.
- Dziecko doskonale wyczuwa stan psychiczny dorosłych, istotne jest więc uświadomienie tego faktu rodzicom.
- Przygotowanie rodziców do rozstania z dzieckiem radami, aby:

• zapanowali nad własnym zdenerwowaniem,
• sami zdecydowali, czy pożegnanie powinno być krótkie, czy też trzeba malca dłużej poprzytulać, gdyż wszystko zależy od indywidualnych potrzeb emocjonalnych,
• jeżeli rozstanie z mamą jest bardzo trudne niech przez pierwsze dni przyprowadza dziecko do przedszkola tata (może to być dobre rozwiązanie),
• bardzo ważne znaczenie dla malucha ma słowność rodziców, jeżeli tata obiecał, że przyjdzie po obiedzie , to bardzo poważnym wykroczeniem jest naruszenie tej obietnicy,
• po powrocie dziecka do domu niech rodzice nie zadręczają go pytaniami: „ co było na obiad?”” Czy byłeś grzeczny?”. Gdy samo będzie miało ochotę opowiadać , niech go zachęcą i wysłuchają.
• Ubranie dziecka musi być wygodne, unikaj spodni na szelkach, lub z trudnymi do odpięcia guzikami. Buty
i kapcie najlepsze są na rzepy bez wiązania.
Już w domu ucz dziecko samodzielności, im dziecko bardziej samodzielne tym łatwiej mu dostosować się do nowych warunków.
• rodzinne święto z przedszkolnego debiutu dziecka; wybierzcie się razem na lody, pochwalcie się babci, że macie dzielnego syna czy córkę.


- Dobry przepływ informacji między nauczycielem a rodzicami oraz ostrożność w formułowaniu sądów i opinii o dziecku to filar otwartej współpracy i komunikowania.
- Zajęcia adaptacyjne są ważne nie tylko dla dzieci, ale także dla rodziców. Podczas zajęć stopniowo łagodzą oni swoje obawy związane z posłaniem dziecka do przedszkola, widzą, że ich pociecha świetnie czuje się
w grupie.



II. Problemy z adaptacją w grupie.

Każde dziecko inaczej przystosowuje się do nowej rzeczywistości. W przedszkolu panują zazwyczaj inne zasady niż w domu, nauczyciel opiekuje się całą grupą dzieci, nie tylko jednym, trzeba dzielić się zabawkami, jedzenie ma inny smak niż to, które gotuje mama itp. Zdarza się więc, że proces przystosowania się dziecka do nowych warunków przebiega z trudnościami( zwłaszcza u małych dzieci- 3 l., gdzie ich mechanizmy adaptacyjne nie są jeszcze w pełni ukształtowane).

Wskazówki dla nauczyciela:

- Dziecko ma prawo płakać. W ten sposób wyraża swój smutek, wyładowuje napięcie, jakie w nim narosło. Po prostu przytul je
i zapewniaj tyle razy ile dziecko wymaga, że rodzice o nim
pamiętają i na pewno przyjdą.

- Organizuj jak najwięcej zabaw integracyjnych, jeżeli jest to konieczne również zajęć adaptacyjnych, w których to dzieci będą wchodzić w różne role, rozwijaj wyobraźnię dziecka.
- Stwarzaj sytuacje wyzwalające aktywność twórcza każdego dziecka.
- Stwarzaj atmosferę zaufania we własne możliwości twórcze.
- Korzystaj z bajek terapeutycznych.
- Pozwól przynosić swoją Przytulankę, jeżeli dziecko tego potrzebuje.
- Zapraszaj rodziców na zajęcia otwarte, angażuj ich do wspólnej zabawy.
- Obserwuj dziecko, szukaj różnych sposobów pomocy. Rozmawiaj
z rodzicami – ustalcie wspólną drogę działania.




III. Sposoby radzenia sobie z agresją dziecka.


Wiele zachowań prezentowanych przez dziecko w przedszkolu zależy od przedszkolnej atmosfery, zachowań nauczycielki, relacji między dziećmi, ale przede wszystkim od metod wychowawczych rodziców, wypracowanych w domu postaw, wzorców zachowań i wpajanych dziecku zasad. W okresie przedszkolnym dziecko buduje swoją odrębność i indywidualność. Co robić, gdy dziecko jest agresywne?

Wskazówki dla nauczycieli jak również rodziców.

- Przede wszystkim zachowaj spokój. Okazując zdenerwowanie, pokazujesz swoją bezradność.
- Jeśli widzisz, że dziecko bije kolegę, nie pozwól na to. Powiedz, że to boli. Zapowiedz, że przerwiesz zabaw e, porozmawiaj o tym, co go tak zdenerwowało, (poznaj motywy).
- Pokazuj różne sposoby rozładowania napięć. Dziecko musi się nauczyć rozładowywać złość, a nie tłumić. Tłumacz dziecku, dlaczego jedne są tolerowane, inne zakazane.
- Przedstaw konsekwencje agresywnych zachowań. Otwarcie mów o sankcjach, które grożą każdemu, kto agresywnie zachowa się wobec innej osoby.
- Bądź konsekwentny.
- Mów do dziecka krótko i konkretnie. Rozmawiaj, gdy dziecko się uspokoi.
- Nigdy nie zostawiaj dziecka samego, kiedy wpada w złość, dziecko nie może utracić poczucia bezpieczeństwa.




Bibliografia:

1. Eichelberger W.: „Jak wychować szczęśliwe dzieci” ,Warszawa, Agencja Wydawnicza Tu ,1997.
2. Jakubowska B.:” jak mądrze kochać dzieci”, Warszawa , Wydawnictwo W.A.B., 2001.
3. Santanche E.:” Problemy naszych dzieci”, Kraków, Wydawnictwo M., 1996.
4. Rzadkiewicz M.: „Mamo, tato! idę do przedszkola”, Warszawa, WSiP., 2006.
5. Gruszczyk- Kolczyńska E., Zielińska E.,:” Wspomaganie rozwoju...”,WSiP, 2000.
6. Zielińska K.:” Jak egoistę włączyć w życie przedszkola?”
7. RAABE

Wyświetleń: 6116


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.