Katalog

Aniela Galas, 2011-06-14
Gąsiorowice

Język angielski, Karty pracy

Projekt teatralny - „The Shoemaker and his Guest”, czyli język angielski na szkolnej scenie.

- n +

Projekt teatralny - „ The Shoemaker and his Guest”, czyli język angielski na szkolnej scenie.


Autor: Aniela Galas

Przedmiot : język angielski

Poziom kształcenia : podstawowy



Cele ogólne:

• rozwijanie postawy ciekawości, otwartości i tolerancji wobec innych kultur;
• kształtowanie wrażliwości na problemy i potrzeby innych ludzi
• efektywne współdziałanie w zespole i praca w grupie, wzajemna pomoc;
• budowanie więzi międzyludzkiej;
• nauka odpowiedzialności za własną pracę oraz nauka dzielenia się odpowiedzialnością za podjęte zadanie;
• rozwijanie umiejętności samodzielnego uczenia się poprzez naukę korzystania ze słowników dwujęzycznych i tekstu źródłowego;
• wzbogacanie zasobu słownictwa;
• korzystanie z materiałów w języku angielskim przy wykonywaniu grupowych projektów ;
• rozwijanie dociekliwości poznawczej poprzez poszukiwanie, porządkowanie i wykorzystywanie informacji z różnych źródeł oraz efektywne posługiwanie się technologią informacyjną;
• uświadamianie życiowej użyteczności nauki języka angielskiego;
• kształtowanie postawy odpowiedzialności za własną pracę oraz wspólne dzieło;
• „test” z samokontroli i własnej systematyczności w pracy;




Cele szczegółowe:

• pierwsze spotkanie organizacyjne, ustalenie harmonogramu działań, celów oraz przydział obowiązków; podział na grupy
• drugie spotkanie z uczniami: zaznajomienie z treścią inscenizacji oraz jej przesłaniem; analiza tekstu pod względem słownictwa oraz głośne czytanie poszczególnych ról (ćwiczenia właściwej wymowy)
• trzecie spotkanie uczniów z nauczycielem – koordynatorem w celu omówienia rodzaju potrzebnych rekwizytów oraz wyglądu kostiumów; podziału ról; ustalenie dokładnej daty wystawienia inscenizacji oraz próby generalnej;
• próba zachęcenia rodziców do pomocy w przygotowaniu kostiumów;
• uczniowie pracują w zorganizowanych przez siebie grupach, prowadzą próby przedstawienia;
• członkowie poszczególnych grup raz w tygodniu, w wyznaczonym terminie, zdają sprawozdanie z postępów w przygotowaniach do inscenizacji oraz dzielą się doświadczeniami z pracy w grupie rówieśniczej;
• kształtowanie postawy odpowiedzialności za własną pracę oraz wspólne dzieło;
• „test” z samokontroli i własnej systematyczności w pracy;
• nauczyciel monitoruje przygotowanie szkolnej sceny teatralnej;
• podsumowanie przez uczniów kilkutygodniowych wysiłków i pracy, samoocena własnego wkładu w wszelkie działania oraz korzyści jakie z tego wynikły;
• przygotowanie i rozdanie dyplomów za aktywność i najciekawszą inscenizację;


Krok pierwszy – pierwsze spotkanie organizacyjne.

Faza ta ma na celu „ zapalenie się” do projektu inscenizacji w języku angielskim,
ustalenie argumentów za i przeciw podczas dyskusji na ten temat, naukę odpowiedzialności za własną pracę i podjęte zadanie. Po pierwszym spotkaniu uczniowie powinni poczuć swoją przynależność do zespołu oraz przekonanie do podjęcia tego trudnego zadania.

Wskazówki dla nauczyciela:
- jako, że nauczyciel ma do czynienia z uczniami – ochotnikami, ważny jest fakt, aby obydwie strony były przekonane do pomysłu przygotowania inscenizacji w języku angielskim; warto więc przeprowadzić pogadankę na ten temat i zastanowić się nad wszystkimi możliwymi argumentami „za” i „przeciw” to pozwoli nauczycielowi zorientować się w stopniu uczniowskiej orientacji w dziedzinie przedstawień teatralnych; nauczyciel może tak pokierować dyskusją, aby uczniowie mieli możliwość przekonania opiekuna o słuszności i korzyściach podjęcia tego przedsięwzięcia – myślę, że to najlepsza z możliwych motywacji do działania jak również pokazanie uczniom, że ich zdanie jest tutaj bardzo ważne i niejako decyduje o tym, czy projekt ten dojdzie do skutku;

- na pierwszym spotkaniu warto też zasugerować uczniom podział na grupy, zorientować się w ilości grup, spisać skład poszczególnych grup, da to uczniom poczucie przynależności do zespołu i będzie sygnałem do poważnego podejścia do pracy jak również odpowiedzialności za swoją decyzję.
- Można zaproponować uczniom przeczytanie scenariuszy inscenizacji w domu i zastanowienie się nad główną myślą. Uczniowie mogą też popracować w domu ze słownikiem przygotowując listę nieznanych wyrazów.


Krok drugi – drugie spotkanie z uczniami.

Faza ta ma na celu prezentację trzech scenariuszy przedstawień. Uczniowie mają okazję zorientować się w tematyce oraz poziomie trudności poszczególnych scenariuszy, gdyż będą mieli za zadanie wybrać jeden, który będą przedstawiać.
Po drugim spotkaniu uczniowie powinni uzasadnić wybór tego a nie innego scenariusza spośród trzech. Powinni również odkryć przesłanie jakie niesie ze sobą treść tekstu.
To nie wszystko, ważnym punktem jest też czytanie głośne wybranego tekstu, wyćwiczenie płynnej wymowy oraz przetłumaczenie niezrozumiałego słownictwa.

Wskazówki dla nauczyciela:

- Drugie spotkanie z uczniami ma na celu prezentację oraz wybór scenariusza przedstawienia. W załącznikach podane są trzy przykładowe scenariusze jakie można wykorzystać. Zarówno „The miller and the donkey” jak również „The Vegetable Salad” są opracowaniami własnymi. Nasi uczniowie z powodzeniem występowali z nimi na Przeglądach Teatrów Obcojęzycznych, więc myślę, że są wystarczająco sprawdzone.
- Dobrym posunięciem byłoby zaproponowanie uczniom indywidualne przeczytanie tekstów w domu, a potem głośne czytanie na drugim spotkaniu.
- Nadszedł czas na wybór scenariusza – uczniowie zastanawiają się w swoich grupach, a potem kolejno przekazują swoją decyzję uzasadniając swój wybór. Jeśli zdania zespołów są podzielone konieczna będzie pomoc nauczyciela w osiągnięciu kompromisu.
- New vocabulary! Na tym spotkaniu uczniowie mogą pracować w grupach ze słownikiem obcojęzycznym tłumacząc nowe słownictwo, lub też jeśli nauczyciel zalecił wykonanie tego zadania w domu, mogą porównać wyniki swojej pracy.
- Scenariusz jest już wybrany, słownictwo przetłumaczone, czas więc na ćwiczenie płynnej wymowy. Można w tym celu czytać głośno z ewentualną nauczycielską korektą lub powtarzać za wzorem(nauczycielem).

Wskazówki dla uczniów:
- Wracacie do domu z dużym zadaniem domowym – kilkakrotnym, bardzo dokładnym przeczytaniem całego scenariusza. Pamiętajcie o tym, że od każdego z was z osobna zależy końcowy rezultat, więc każdy musi się sumiennie wywiązać ze swego zadania.
- Spróbujcie też zastanowić się, w której roli czujecie się najlepiej, gdyż na następnym spotkaniu czeka nas podział ról.


Krok trzeci – trzecie spotkanie z uczniami.

Faza ta ma na celu podział ról, omówienie rodzaju potrzebnych rekwizytów oraz wyglądu kostiumów; podziału ról; ustalenie dokładnej daty wystawienia inscenizacji oraz próby generalnej;


Wskazówki dla nauczyciela:
- Pozwólmy uczniom zdecydować się na rolę z jaką się identyfikują najbardziej; jeśli dziecko czuje się „wygodnie” w swojej roli, wtedy szybciej ją przyswaja;
Pozwólmy też uczniom podyskutować w tym momencie jeśli więcej osób wybrało tę samą rolę – nauka kompromisu też jest ważna w życiu;
Warto jeszcze raz posłuchać uczniów czytających swe role w celu naniesienia ewentualnych poprawek w wymowie;
- Kolejny punkt spotkania sprawi uczniom najprawdopodobniej najwięcej przyjemności – chodzi tu o rekwizyty i kostiumy;
Warto dowiedzieć się, jak uczniowie wyobrażają sobie swoje kostiumy, lub pomóc im zdecydować. Konieczne jest też zdecydowanie jakie rekwizyty będą wspólne dla wszystkich grup, a jakie indywidualne. Te wspólne muszą być doniesione do szkoły we wskazanym przez nauczyciela terminie, będą tam czekały, aż do dnia przedstawienia.



Krok czwarty – monitoring przygotowań.
Wskazówki dla nauczyciela:

- W tym momencie uczniowie znają scenariusz, znają swoje role, przećwiczyli wymowę swoich kwestii, zaprezentowali koncepcje swoich kostiumów, omówili rekwizyty, pozostaje ustalić termin próby generalnej każdej z grup i datę wystawienia przedstawienia.
- Zespoły mogą zacząć próby;
- Zespoły powinny zostać zobowiązane do cotygodniowej relacji z przebiegu prób; można też wybrać przedstawiciela, lecz spotkanie z całym zespołem raz w tygodniu pozwoli na wiele bardziej szczegółową relację;
- Można ustalić termin próby generalnej z udziałem każdego zespołu oraz nauczyciela

Wskazówki dla uczniów:

- Teraz jesteście aktorami, wypracowaliście narzędzia do stworzenia przedstawienia, czas więc zacząć próby; ustalcie miejsce, gdzie będą się odbywać próby; pamiętajcie o wspólnym celu, więc współpraca jest najważniejsza.
- Dopilnujcie terminów spotkań z nauczycielem – koordynatorem, aby zdać relację z przygotowań oraz ewentualnych pytań.


Krok piąty – próba generalna/ inscenizacja

Występujące grupy nie powinny widzieć swoich przedstawień podczas próby generalnej, więc warto umówić się z nimi wcześniej
Istnieje możliwość zrezygnowania z próby generalnej, jeśli praca zespołów jest zadowalająca i od razu zorganizować Mały Szkolny Przegląd Teatrów Anglojęzycznych. Można zaprosić jury w postaci kilku nauczycieli uczących w szkole. Uczniowie odczują ten gest jako wielkie podkreślenie wartości ich pracy, choć dla nich to zabawa to jednak wiąże się ona z poświęceniem czasu i tremą.
Jednak próba generalna z nauczycielem prowadzącym da uczniom poczucie pewności siebie oraz odwrotnie nauczycielowi da pewność, że uczniowie są gotowi do występu przed szerszą widownią.



Krok szósty – podsumowanie.

Powyższy eksperyment jest planowany jako cykl zajęć. Jest to niewątpliwie czasochłonny i pracochłonny sposób na obudzenie w uczniach motywacji do nieskrępowanego, odważnego używania języka angielskiego oraz nauki przez zabawę. Jakkolwiek różny pod względem tempa, nasilenia motywacji, czy też sposobu realizacji może być ten projekt w zależności od poziomu uczniów, ich zdolności teatralnych, to jednak warto sięgnąć po ten rodzaj aktywacji. Może rzeczywiście jeśli na moment odstąpimy od sztywnego trzymania się programu, a pozwolimy uczniom pobyć w świecie teatru, gdzie każdy może mieć wiele różnych twarzy, zwróci nam się to z nawiązką.





„The shoemaker and his guest”


Narrator: Once upon a time, in a city of Marseilles, there lived an old
shoemaker. His neighbours loved him and called him ‘Father’
Martin. In fact , everyone loved him and called him ‘Father’Martin.
He was kind and made the best shoes in all land.

Woman: Father Martin, I need new shoes.

Father Martin: All right. How about these?

Woman: They’re great!

Man: You make the best shoes in all the land, Father Martin.

Father Martin: Oh, thank you. Here you are! And Merry Christmas!
Oh, I’m so tired... I think I’ll close the shop now and read my bible.

Father Martin: Ah, yes! This is my favourite story. Christmas night!
I wish I could give baby Jesus a present, too.
I would give him these small shoes if he was born tonight.

Jesus: Martin! Martin! You wanted to see me.

Father Martin : Jesus?

Jesus: Yes, Martin. It’s me. Tomorrow I will pass by your window. If you
see me and invite me in, I will be a guest at your table.

Father Martin: My guest? Jesus? Where are you?

Chorus: Silent night, holy night!
All is calm, all is bright.
Round you Virgin Mother and Child,
Holy infant, so tender and mild,
Sleep in heavenly peace,
Sleep in heavenly peace.


Narrator: On Christmas morning, Father Martin woke up vey happy.
He prepared a feast for his special guest.
As he waited, he looked outside his window.
He saw a poor street cleaner who looked very cold.

Father Martin: What’s that poor woman doing out there in the cold?
Good morning, madam! Come in and have a cup of tea.

Street cleaner: Oh, thank you, sir! It’s very cold out there.

Father Martin: Yes, it is. Here you are. Merry Christmas.
Street cleaner: Merry Christmas to you, too!
Goodbye, Thank you!

Father Martin: Goodbye now. Take care!

Now, who is that?

Boy: Please, sir. Can you help us?

Girl: We are very hungry.

Boy: We have nowhere to go.

Father Martin: Come in! Come in!
There’s a lot of food for you here.
Come, help yourselves!

Children: Oh, thank you, sir!

Boy: That was delicious.

Girl: Yes, thank you.

Boy: Yes, you are very kind, sir.

Father Martin: Oh don’t worry!
I’m glad I could help you.

Boy: Thank you again.
We have to go now.

Father Martin: As you wish. Merry Christmas, and God be with you.

Children: Merry Christmas. Goodbye!

Narrator: Father Martin went to the window and looked outside again.
He was waiting for his guest. He saw two tired travellers who
Looked like they needed some help, too.

Traveller 1: Good evening. Can we come in for a while?
We’re very tired.

Tra veller 2: Yes, and it’s cold today.

Father Martin: Of course you can! Come in!
Have a seat by the fire.
And here’s some tea to warm you up.

Traveller 1: Thank you sir. You are very kind.
Traveller 2: We are fine now. We have to go.
Thank you, once again.

Father Martin: As you wish, my friends.
Goodbye and Merry Christmas to you.

Traveller 1: Merry Christmas to you too, father Martin.

Narrator: The travellers left. After a while, there was another knock on
the door. Father Martin opened it and saw a young mother,
crying, and her child.

Father Martin: Why are you crying dear woman?

Mother: My child has no shoes.

Father Martin: Oh no, we can’t have that!
Come in, please.

Narrator: Father Martin went to the shelves and took the pair of white
shoes.

Father Martin: Try these on.

Mother: OH, thank you, sir. Thank you very much!

They fit perfectly!

Father Martin: That’s then. They’re yours!

Thank you, sir! Thank you!

Father Martin: It’s not really. Have a Merry Christmas!


Joy to the world! The lord is come.
Let earth receive their king,
Let every heart prepare Him room,
And heaven and nature sing,
And heaven and nature sing,
And heaven and the nature sing,

Narrator: Father Martin was very happy he helped all these people.
But he was also sad, because his guest hadn’t come yet.
Suddenly a strange light appeared.

Jesus: Don’t be sad, Father Martin.
Didn’t you see me?
I was your guest!

All visitors: Didn’t you see us?
We were your guests!

Father Martin: You? All of you?

Jesus: Martin, when you help a poor woman, or man or child, you
help me, Jesus!

Father Martin: I do?

Jesus: I needed food and you gave it to me.
I needed drink and you gave it to me.
You took me into your home when you didn’t know me.
Everything you did for these people, you did for me.

Fathe Martin: I did?

Jesus: Yes, Martin. And that is the true meaning of Christmas.
Never forget it!

Father Martin: Oh, I won’t! And from now on,
I’ll invite you into my home every day!


Chorus: God bless all good friends here,
Merry, merry Christmas.
And a Happy New Year!









Aniela Galas
Nauczyciel języka angielskiego
Publiczna Szkoła Podstawowa im. Marka Prawego w Jemielnicy
Wyświetleń: 874


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.