Katalog

Anna Jasińska, 2011-05-25
Niemce

Lekcja wychowawcza, Scenariusze

Załączniki - negocjacje, wskazówki psychologiczne do osobistego rozwoju; PODSTAWOWE WIADOMOŚCI O AGRESJI, ULEGŁOŚCI I ASERTYWNOŚCI

- n +

ZAŁĄCZNIK 1.

NEGOCJACJE

Negocjacje – to takie komunikowanie się ludzi, które ma na celu osiągnięcie porozumienia, gdy istnieje konflikt, tzn. gdy jedne interesy są wspólne, a inne przeciwne. Fisher R. i Ury W. (Dochodząc do tak, PWE, 1991) wyróżnili trzy style negocjacji, które warto opanować, ale podkreślili, że styl oparty na zasadach jest optymalny.

MIĘKKI STYK NEGOCJACJI
1. Starasz się być przyjacielem.
2. Dążysz do porozumienia.
3. Ustępujesz, unikasz walki.
4. Ufasz, nie oszukujesz.
5. Elastycznie zmieniasz stanowisko.
6. Idziesz na kompromis.
7. Składasz oferty.
8. Poddajesz się presji.

TWARDY STYL NEGOCJACJI
1. Rozmówca to Twój wróg.
2. Celem jest zwycięstwo.
3. Żądasz ustępstw, walczysz.
4. Nie ufasz, oszukujesz.
5. Twardo bronisz swojego stanowiska.
6. Kompromis nie wchodzi w grę
7. Stosujesz groźby.
8. Wywierasz presję.

NEGOCJACJE OPARTE NA ZASADACH
1. Uczestnicy negocjacji to partnerzy wspólnie rozwiązujący problem.
2. Celem negocjacji jest mądry wynik osiągnięty polubownie.
3. Oddzielasz negocjujących ludzi z ich wadami od problemu.
4. Działasz z ograniczonym zaufaniem, miękko do ludzi, twardo do problemu.
5. Koncentrujesz się na interesach, nie na stanowiskach (zdaniach, poglądach).
6. Opracowujesz różne możliwości korzystne dla obu stron.
7. Badasz i odkrywasz interesy obu stron. Pozostajecie w dobrych stosunkach.
8. Poddajesz się regułom ustalonym obiektywnie (np. opinii ekspertów, przepisom prawa, zwyczajowi, itp.) i wspólnie; nigdy nie poddajesz się presji. Upierasz się przy stosowaniu obiektywnych kryteriów.
Negocjując, pamiętaj: uważaj na emocje swoje i partnera, bądź konkretny, ale elastyczny, nigdy nie mów ,,To niemożliwe”, zawsze szukaj wspólnych korzyści, określ minimalnie akceptowalne porozumienie, obrona własnej osoby, to ślepy tor – skieruj atak na problem, naucz się relaksować, nie pozwól wykończyć się nerwowo, mów wprost, co Ci się nie podoba, nie groź ale i nie bądź ofiarą.

ZAŁĄCZNIK 2

Wskazówki psychologiczne do osobistego rozwoju
1. Bądź sobą. Nie udawaj osoby mądrzejszej niż jesteś. Inni i tak wyczują, że się zgrywasz, albo że nie jesteś zbyt pewny siebie.
2. Mów po prostu ,,nie wiem”, kiedy czegoś nie wiesz i pamiętaj, że pierwszym symptomem wiedzy jest przyznanie się do niewiedzy.
3. Bądź odważny i przyznawaj się do błędów, jeśli je popełniłeś. Każdy człowiek popełnia błędy (także nauczyciel i rodzice) i każdy ma do tego prawo.
4. Mów zawsze ,,nie zgadzam się”, gdy uznasz, że powinieneś tak postąpić. Masz do tego prawo.
5. Nie mów stale źle o innych – to źle świadczy o Tobie. Spróbuj znaleźć w ludziach coś pozytywnego, a pewnie oni znajdą w Tobie coś pozytywnego.
6. Nie wyładowuj złości na ludziach, raczej na przedmiotach martwych. Na worku bokserskim wyładujesz bezpiecznie nadmiar energii i gniewu.
7. Nie wmawiaj sobie, że jest Ci dobrze, kiedy jest Ci źle, bo uświadomienie sobie przyczyn złego samopoczucia jest pierwszym krokiem do zlikwidowania go.
8. Jeśli krytykujesz innych – nigdy nie obrażaj, nie poniżaj, nie wyśmiewaj, mów o konkretnych zachowaniach, które Ci się nie podobały , a nie o cechach charakteru, na raz wysuwaj tylko jeden zarzut, zachowaj spokój. Pamiętaj: nie wolno ci krytykować, jeśli sam nie dopuszczasz do krytykowania siebie.
9. Częściej chwal niż krytykuj.
10. Wysłuchaj krytyki – słuchaj naprawdę, nie broń się nie zmieniaj tematu, próbuj zrozumieć zarzuty. Tylko głupiec uważa, że wszystko robi dobrze.
11. Zanim wyrobisz sobie własne zdanie – słuchaj różnych argumentów i nie staraj się udowodnić, że masz rację, jeśli czyjeś argumenty są lepsze niż Twoje.
12. Oddzielaj fakty od interpretacji, czyli to, co zdarzyło się naprawdę, od tego, co Ty lub ktoś inny sądzicie na ten temat. To są dwie zupełnie różne sprawy.
13. Okazuj poczucie humoru i naucz się śmiać z siebie samego. Tylko naprawdę silni i wartościowi ludzie potrafią to robić.
14. Opieraj się w życiu na swoich mocnych stronach. Myśl pozytywnie – nie poddawaj się wstydowi i poczuciu winy, nie myśl o sobie w kategoriach: słaby, głupi, zły. Wybacz sobie dotychczasowe błędy i skup się na sukcesach.


ZAŁĄCZNIK 3
PODSTAWOWE WIADOMOŚCI O AGRESJI, ULEGŁOŚCI I ASERTYWNOŚCI


Dlaczego zachowujemy się agresywnie?

- boimy się, że nie dostaniemy tego, co chcemy
- nie wierzymy w samych siebie
- wcześniej okazywało się to skuteczne
- chcemy zwrócić na siebie uwagę
Chcemy zademonstrować swoją władzę
- chcemy wyładować złość (będącą często wynikiem nierealnych oczekiwań)
- chcemy manipulować innymi


Co ryzykujemy?

- konflikty w stosunkach z innymi ludźmi (czują się zagrożeni)
- utratą szacunku dla samych siebie
- utratą szacunku dla innych
- będziemy nie lubiani
- poważny stres
- dojdzie do przemocy
- rezultaty przeciwne do zamierzonych

Dlaczego zachowujemy się ulegle?

- boimy się utraty aprobaty ze strony innych
- boimy się reakcji innych
- uważamy, że jest to właściwe, grzeczne zachowanie
- chcemy uniknąć konfliktów
- chcemy manipulować innymi


Co ryzykujemy?
- utratę poczucia własnej wartości
- poczucie krzywdy, złość, frustrację
- zachęcenie innych do dominacji
- wybuch agresji spowodowany kumulacją uczuć

Dlaczego zachowujemy się asertywnie?

- jesteśmy zadowoleni z siebie i z innych
- mamy szacunek dla siebie i innych
- pomaga nam to w osiągnięciu celów i realizacji naszych potrzeb
- dzięki temu rośnie wiara w siebie
- dzięki temu mniej ranimy innych
- daje to poczucie kontroli nad własnym życiem
- jesteśmy uczciwi w stosunku do samych siebie i innych


Co ryzykujemy?

- będziemy nie lubiani za to, że wyrażamy swoje odczucia
- etykietkę człowieka idącego przez życie przebojem
- zmiany w naszych relacjach z innymi


AGRESYWNOŚĆ

Zachowania:
Bronimy własnych praw lekceważąc prawa innych.
Dominujemy nad innymi, czasami ich upokarzając.
Nie słuchamy innych
Podejmujemy decyzje nie uwzględniające praw innych.
Przyjmujemy postawy wrogie lub obronne.

Przekaz brzmi:
Ja tak uważam – a ty jesteś głupi, skoro myślisz inaczej.
Takie są moje odczucia – twoje się nie liczą.
Tak oto wygląda ta sytuacja. Nie obchodzi mnie, jak ty ją widzisz.

ULEGŁÓŚĆ
Zachowania:
Lekceważymy własne prawa, pozwalając innym je naruszać.
Nie przedstawiamy własnych potrzeb, poglądów i odczuć
Zachowujemy się nieuczciwie – nasze działania nie pokrywają się ze słowami, co powoduje nagromadzenie się złości i urazów.

Przekaz brzmi:
Liczy się to, co ty myślisz, nie to, co ja myślę.
Liczą się twoje odczucia, a nie moje.
Ważne jest, jak ty widzisz tę sytuację.

ASERTYWNOŚĆ
Zachowania:
Bronimy własnych praw, uznając jednocześnie prawa innych.
Wyrażamy swoje potrzeby, poglądy i odczucia.
Nasze stosunki z innymi ludźmi cechuje wiara w siebie.

Przekaz brzmi:
Takie jest moje zdanie.
Tak to odczuwam.
Tak oto widzę tę sytuację.
Chciałbym usłyszeć, jak się z tym czujesz. Może uda się nam znaleźć rozwiązanie zadawalające nas oboje.

Wyświetleń: 1197


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.