Katalog

ANETA TRĘPAŁA, 2011-05-23
BRZOZA

Zajęcia przedszkolne, Recenzje

Propozycje dla rodziców na podstawie książki Adele Faber i Elanie Mazlish pt „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły”.

- n +

Bardzo często podczas rozmów z rodzicami nt zachowania, rozwoju ich dzieci, spotykałam się opisem sytuacji i pytaniem ,, Jak mam zareagować, zachować się w danej sytuacji?
Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom rodziców opracowałam propozycje dla rodziców na podstawie książki Adele Faber i Elanie Mazlish pt „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły”.
Myślę że jest to ciekawy materiał do opracowania na zebraniu z rodzicami gdy będą mogli odnieść się do swoich konkretnych sytuacji i omówić je. W książce Adele Faber i Elanie Mazlish pt „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły” opisane sytuacje przedstawione są w formie krótkich historyjek, bardzo wyraźnie obrazujących sytuację. Gorąco polecam tę książkę i zapraszam do lektury.

Zamiast chwalić;
1.Opisz co widzisz, np. (Widzę poukładane samochody)
2.Opisz co czujesz, np.(Przyjemnie gdy mogę wejść do posprzątanego pokoju)
3.Podsumuj godne pochwały zachowanie dziecka słowami;
Np. (To się nazywa porządek )- gdy widzisz posprzątany pokój

PAMIĘTAJ;
TO nieprawda, że są dzieci których nie ma za co chwalić, za każdym razem można dostrzec cos dobrego, trzeba tylko chcieć!


5 Sposobów aby zachęcić dziecko do współpracy:
1.Opisz co widzisz lub przedstaw problem np. (Brudna chusteczka leży na stole. / Zostawiłeś światło w łazience)
2.Udziel informacji (Brudna chusteczka może być źródłem zakażeń,/O gryzki wrzuca się do kosza)
3.Powiedź to jednym słowem np.(Adam –śniadanie,/chusteczka)
4.Napisz co widzisz (Martwi mnie, kiedy zostawiasz brudne chusteczki na stole,/ Nie lubię kiedy mnie ciągniesz za rękaw)
5.Napisz liścik (Chciałabym znaleźć się na śmietniku. Twoja brudna chusteczka)
lub puść dzieciom liścik w formie samolotu z papieru (Poukładajcie zabawki)


Aby zachęcić dziecko do samodzielności;
1.Pozwól dziecku dokonać wyboru np.(Czy dzisiaj chcesz założyć czarne czy czerwone spodnie?)
2.Okaż szacunek dla dziecięcych zmagań
(np. zamiast mówić –co tak długo robisz?
Powiedź –Wiązanie sznurowadeł wymaga dużej zręczności palców!)
3.Nie zadawaj zbyt wielu pytań.
(zamiast – kto to był, dobrze się bawiłeś, z kim tańczyłeś… /powiedź- Miło cię widzieć w domu.)
4.Nie śpiesz się z dawaniem odpowiedzi.
(np. gdy dz. pyta –Dlaczego babcia odwiedza nas co tydzień? Odpowiedź -To ciekawe pytanie , co o tym myślisz?)
Kiedy dzieci zadają pytania, należy dać im szansę, aby najpierw same znalazły odpowiedź.


Jak pomóc dziecku radzić sobie z własnymi uczuciami.

1.Posłuchaj dz. bardzo uważnie
- nie udawaj, że słuchasz,
- współczuj milczeniem ,nie pytaj, nie gań, nie radź.
(np. sytuacja Dziecko opowiada rodzicowi ,,Eryk mnie dziś uderzył, ja mu oddałem, on znowu mnie uderzył(rodzic słucha i milczy) dziecko- wiesz co, od dzisiaj będę bawił się z Patrykiem!)
2.Zaakceptuj jego uczucia słowami: och, mm, rozumiem.
- zachęć dziecko do wyrażania własnych uczuć i myśli oraz szukania własnych rozwiązań
3. Określ te uczucia
- nie nakłaniaj dziecka aby odsunęło od siebie złe myśli
- samo zrozumienie czyni rzeczywistość łatwiejszą do
zniesienia,
4.Zamień pragnienia dziecka w fantazję
- nie tłumacz usilnie, że tego nie ma, pofantazjuj z dzieckiem np.(dz. -chcę chrupki!, mama- słyszę jak bardzo chcesz, chciałabym mieć magiczną moc, wyczarowałabym dla ciebie całe pudła chrupek!)

Aby uwolnić dziecko od grania określonych ról:
1.Wykorzystaj okazję pokazania dziecku, że nie jest tym, za kogo się uważa. Np. ( Masz tę zabawkę 3 lata a wygląda jak nowa! Sygnał dla dziecka – nie jesteś niedbały, dbasz o swoje rzeczy)
2.Stwórz sytuację w której dziecko spojrzy na siebie inaczej.np. (Ada, nie będzie mnie w domu po południu, zobowiązuję cie nakarmić psa! Sygnał dla dz. – jesteś obowiązkowy, można ci zaufać)
3.Pozwól dziecku ,,podsłuchiwać” gdy mówi się o nim pozytywnie.
np.( trzymał rękę spokojnie, chociaż zastrzyk był bolesny!)
4.Zademonstruj zachowanie godne naśladowania. Np. (podczas gry w warcaby, rodzic przegrywa i mówi –Trudno jest przegrywać, ale muszę się z tym pogodzić, gratuluję)
5.Bądź skarbnicą wiedzy dla dziecka w szczególnych momentach. np. ( opowiadając sytuacje z dzieciństwa dziecka -Pamiętam czas gdy ty…)
6.Kiedy dz. postępuje wg starych nawyków, wyraź swoje uczucia lub oczekiwania. Np. (sytuacja- dziecko przegrało w szachy, obraża się Mama mówi- Nie podoba mi się to. Mam nadzieję, że pomimo silnych emocji nie zrobisz mi zawodu i potrafisz także przegrywać)
Wyświetleń: 823


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.