Katalog

Agnieszka Flis, 2011-01-17
świdnik

Lekcja wychowawcza, Scenariusze

Scenariusz lekcji w klasie I gimnazjum: Temat: Pokój-najlepsze dobro, jakie może nas spotkać.

- n +

Scenariusz lekcji w klasie I gimnazjum

Temat: Pokój-najlepsze dobro, jakie może nas spotkać.

Cele:

Uczeń
-potrafi interpretować wybrane przesłania Papieża
-potrafi wskazać papieskie określenie pokoju
-potrafi określić nastrój i uczucia przedstawione w wierszu
-zna różne drogi prowadzące do pokoju
- zna podstawowe fakty z życiorysu Jana Pawła II
-umie podać własną interpretację pojęcia „pokój”i własną „receptę” na pokój
-zgodnie współpracuje w zespole

Metody:
burza mózgów, praca z tekstem, rozmowa kierowana, metoda niedokończonych zdań

Środki dydaktyczne:
wiersz E. Skarżyskiej „Drzewo pokoju”, krzyżówka, teksty przemówień Jana Pawła II, fragment konspektu z V Misyjnego Kongresu Młodych


Przebieg zajęć:

1.Wprowadzenie do tematu zajęć- rozwiązywanie krzyżówki.
(Krzyżówka narysowana na brystolu. Chętni uczniowie wpisują markerem odgadnięte hasła).


1.Kto przepowiedział młodemu księdzu z Polski, że zostanie biskupem a potem papieżem? ( Ojciec Pio)
2.Jak nazywały się zakłady chemiczne, w których podczas okupacji pracował Jan Paweł II?( Solvay)
3.Jak nazywa się zebranie kardynałów w czasie, którego wybiera się papieża?
( konklawe)
4.Jaki dar dla Matki Bożej przekazał Ojciec Święty będąc na Jasnej Górze?
( złota róża)
5.Co oznaczają słowa „Totus Tuus”? ( Cały Twój)

Hasło: POKÓJ

2.Czytanie przez wybranego ucznia wiersza pt. „Drzewo pokoju” (zał 1.)
Krótka rozmowa na temat wiersza ( nastrój, uczucia).

3. „ Drzewo naszych skojarzeń”- grupowanie słownictwa wokół tematu „pokój”.
Uczniowie metodą burzy mózgów wyszukują jak najwięcej określeń, które kojarzą im się z pojęciem „ pokój”. Swoje pomysły piszą na tablicy w formie gałęzi schematycznego drzewa.

4.Pokój wg Ojca Świętego- praca z tekstem w 3-4 osobowych zespołach.
( zał.2)
Każdy zespół otrzymuje krótki fragment tekstu przemówienia lub orędzia Papieża ( każdy zespół inny) i na kartkach zapisuje odpowiedź na pytanie: „Czym jest pokój według Jana Pawła II”?
Przedstawiciel grupy odpowiada na pytanie, nauczyciel zapisuje myśli na tablicy.

5.Droga prowadząca do pokoju-refleksja na podany temat na podstawie fragmentu ze spotkania przygotowującego młodzież do V Misyjnego Kongresu Młodych 2007.
(Każdy uczeń otrzymuje fragment konspektu z kongresu ( zał. 3).Po zapoznaniu się z tekstem uczniowie podają propozycje różnych dróg prowadzących do pokoju i je objaśniają.

6. Moja misja pokoju- praca indywidualna na podstawie nauczania Ojca Świętego i swoich przemyśleń.
(Każdy uczeń zastanawia się nad tym, co może zrobić dla pokoju w domu, w szkole, na świecie? Swoje myśli, przemyślenia zapisuje w zeszycie.




Załączniki do scenariusza

Zał 1.„Drzewo pokoju” - E. Skarżyńska

My,
dzieci całego świata,
bez względu na kolor skóry,
pragniemy pokoju,
Niech pokój jak drzewo urasta w chmury!

I chociaż z innych języków
pragnienie nasze wyrasta,
drzewo pokoju - jest jedno
i wszystkie łączy miasta.
I wszystkie łączy wioski,
we wszystkich przegląda się rzekach.
Czy to Sekwana, czy Wisła,
czy Amazonka daleka.

Na naszym drzewie pokoju
owoce będą dojrzewać.
I nikt nie będzie głodny
w cieniu naszego drzewa.

A kiedy pieśń posłyszą
gałęzie naszego drzewa,
będą jak nasze serca
we wszystkich językach
śpiewać!

Zał 2.

I. „Na przestrzenie 25 lat mojego pontyfikatu nie przestawałem podnosić głosu wobec Kościoła i świata zachęcając wierzących i wszystkich ludzi dobrej woli do osobistego zaangażowania się na rzecz pokoju, aby przyczyniać się do realizacji tego wspólnego dobra, które zapewniłoby światu lepszą przyszłość, w spokojnym współistnieniu i wzajemnym szacunku. My, chrześcijanie, odczuwamy obowiązek zaangażowania na rzecz wychowania do pokoju nas samych i innych. Ewangelia jest wezwaniem skierowanym do wszystkich, aby byli tymi, „którzy wprowadzają pokój” (Mt, 5,9)
(orędzie na XXXVII Światowy Dzień Pokoju 8.12.2003)
II. Pokój Wam wszystkim! Pokój wszystkim sercom! Pokój jest tak wielką wartością, że winien być na nowo głoszony i popierany przez wszystkich. Nie ma ludzkiej istoty, dla której pokój nie byłby dobrodziejstwem. Nie ma ludzkiego serca, które nie radowałoby się osiągnięciem pokoju(...).Pokój jest wartością, która nie zna podziałów. Jest wartością, która zaspokaja nadzieje i dążenia wszystkich ludów i wszystkich narodów, ludzi młodych i starych, mężczyzn i kobiet, wszystkich ludzi dobrej woli.
( Jan Paweł II, Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1986 r.)

III.
„Pojęcia „pokój” nie można zawężać wyłącznie do „sytuacji braku konfliktu; należy utożsamiać go ze spokojem i pełnią ładu. Pokój ginie na skutek społecznego i ekonomicznego wyzysku stosowanego przez siły (...). Ginie wskutek podziałów społecznych (...). Ginie, gdy stosowanie przemocy rodzi gorzki owoc nienawiści i podziałów.”
( Jan Paweł II, Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1986 r.)

IV.
Rodzina, jako podstawowa i niezastąpiona wspólnota wychowawcza, jest środowiskiem stwarzającym najlepsze warunki do przekazywania wartości religijnych i kulturowych, które pomagają człowiekowi w ukształtowaniu własnej tożsamości. Zbudowana na miłości i otwarcia na dar życia, rodzina nosi w sobie przyszłość społeczeństwa: jej niezwykle doniosłe zadanie polega na tym, że ma ona skutecznie przyczyniać się do budowania przyszłości opartej na pokoju. Cnoty rodzinne, oparte na głębokim poszanowaniu życia i godności ludzkiej istoty, a wyrażające się w konkretnych sytuacjach przez wyrozumiałość, cierpliwość, moralne wsparcie i wzajemne przebaczenie, pozwalają wspólnocie rodzinnej przeżyć pierwsze i podstawowe doświadczenie pokoju.
(Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1994 r.)

V.
Wolność jest miarą dojrzałości człowieka i narodu. Nie mogę więc zakończyć tego orędzia nie ponawiając gorącego apelu, od którego wyszedłem: pokój i wolność oznaczają wysiłek, który należy nieustannie ponawiać, ażeby dać człowiekowi jego pełne człowieczeństwo. Nie oczekujmy pokoju od równowagi pochodzącej ze wzajemnego zagrożenia. Nie akceptujmy przemocy jako drogi do pokoju. Zacznijmy raczej od poszanowania prawdziwej wolności: pokój zeń zrodzony spełni oczekiwania świata, będzie on bowiem zbudowany ze sprawiedliwości i oparty na niezrównanej godności człowieka wolnego.
(Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1981 r.)


Zał 3.

Drogi prowadząca do pokoju

1. Stawianie Boga w centrum naszych działań;
2. Działanie w braterskiej jedności z odwagą i mądrością;
3. Nazwanie po imieniu prawdziwych przyczyn przemocy;
4. Pobudzanie do nawrócenia i pojednania zwaśnionych stron;
5.Dążenie raczej do uzdrawiania i odnawiania relacji niż do prowadzenia dysput;
6. Uznanie sprawiedliwości za podstawę prawdziwego pokoju;
7.Uznanie, że wszystkie relacje społeczne są asymetryczne i że każda sytuacja konfliktowa bierze się z braku równowagi i złego użycia władzy;
8.Nieużywanie żadnej broni;
9.Odrzucenie demonizacji jednej ze stron i uznanie we wszystkich ludziach braci i sióstr;
10.Aktywne i pełne zaangażowania stawianie czoła konfliktom.
11.Uznanie błędów przeszłości, by uwrażliwić sumienia na bieżące uchybienia i otworzyć się na drogę nawrócenia.
Wyświetleń: 3329


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.