Katalog

Alicja Borowska, 2010-11-29
Warszawa

Zajęcia przedszkolne, Scenariusze

Dziecko z ADHD

- n +


Scenariusz zajęcia z dziećmi nadpobudliwymi
Prowadząca: A. Borowska

Temat: „Pobawmy się razem wesoło”
CELE:
- integracja grupy oraz budowanie poczucia bezpieczeństwa w grupie,
- rozładowanie napięcia ruchowego i emocjonalnego,
- ćwiczenie koncentracji uwagi,
- ćwiczenia rozluźnienia ciała,
- koordynacja działania w grupie.
1. Powitanie. Każde dziecko stojące w kole przedstawia się po kolei swoim imieniem pozostałe śpiewają dla każdego z osobna piosenkę na melodię „Panie Janie":
Witaj (Kacper) 2x
Jak się masz 2x
Wszyscy Cię kochamy 2x Bądź wśród nas 2x
Po śpiewie podnoszą wszyscy do góry ręce i głośno mówią lub krzyczą swoje imię. Cho¬dzi o to, by zgrać moment podniesienia rąk ze wspólnym wypowiedzeniem imion.
2. Powitanie - „prąd". Dzieci stają razem z prowadzącymi w kółku, prowadzący puszcza „iskierkę", zapaloną świeczkę; ma ona dotrzeć z powrotem do osoby, co ją podała. Prosimy bardzo wyraźnie o koncentrację i uwagę, żeby prąd mógł przejść przez cały krąg i nic nikomu się nie stało.
3. „Krzesła". Ustawiamy krzesła oparciami do tyłu w kole. Jednego krzesła brakuje. Włą¬czamy muzykę. Na dźwięk muzyki dzieci zaczynają chodzić dookoła kręgu krzeseł. Prowadzący nagle wyłącza muzykę i wtedy dzieci natychmiast siadają na krze¬słach. Odpada ten, kto nie znajdzie dla siebie miejsca. Wygrywają dwie osoby, które zostały do końca zabawy. Otrzymują one drobne nagrody, typu guma do żucia lizak.

4. „Dziwne kroki". Prowadzący podaje instrukcje sugerujące dzieciom różnego typu poru¬szanie się po sali. Przykładowe instrukcje:

a) chodzimy po sali tak, jak chcemy (jaki mamy humor w tym momencie),
b) chodzimy po sali wysoko podnosząc kolana i energicznie wymachując rękami,
c) chodzimy po sali zbierając kasztany, które spadły na ziemię,
d) chodzimy po sali zrywając jabłka z drzewa,

5. „Co słyszę". Dzieci kładą się na podłodze (na materacach lub kocykach), prosimy je o zamknięcie oczu, a następnie, by liczyły w ciszy, jakie słyszą dźwięki dochodzące z otoczenia. Prowadzący może pomagać dzieciom wskazując szeptem dochodzące dźwięki, np. „teraz zatrzeszczała podłoga, a teraz ktoś głośno odetchnął". Po chwili prze- staje i prosi dzieci, by liczyły same ilość usłyszanych dźwięków. Ćwiczenie w zależności od możli¬wości dzieci trwa na początku ok. 1 min. Potem je wydłużam. Następnie dzieci siadają i każde mówi, ile dźwięków usłyszało. Usiłuje też przypomnieć sobie, jakie one były. W ćwiczeniu chodzi o trening koncentracji uwagi i nagrodzenie jej. Dźwięki muszą być wyraźne. Chwa¬limy wszystkie dzieci za zapamiętanie jakichkolwiek dźwięków.

6. „Wspólny krzyk". Dzieci stają w kole i wszystkie na dane hasło zaczynają cichutko mru¬czeć. Prowadzący podnosi ton głosu mrucząc coraz głośniej i prosi, aby dzieci robiły to samo co on — na końcu wszyscy głośno krzyczą, np. hura!

7. „Napinanie - rozluźnianie". Dzieci leżą w dowolnym miejscu sali na plecach. Na hasło: „Pięść" - unoszą ramiona w górę i zaciskają dłonie w pięść a na hasło: „Puść" - opusz¬czają ręce rozluźniając dłonie i kładą wzdłuż ciała.

8. „Masaż pleców". Dzieci siadają w kręgu jedno za drugim. Kładą ręce na barki siedzące¬go przed sobą. Prowadzący siada pośrodku kręgu z jednym dzieckiem i demonstruje masaż pleców. Drugi prowadzący siedzi wśród dzieci lub chodzi (w zależności od potrze¬by), pomagając w wykonaniu masażu. Dzieci przez ok. 2 min. masują barki i górną część pleców, następnie odwracają się i to samo ćwiczenie wykonują w drugą stronę.

10. Pożegnanie - „prąd".

Konspekt zajęcia
Prowadząca: A. Borowska
Temat: „Bawimy się wesoło”

Cele:
• Umiejętność odwzorowywania określonych kształtów i rymów.
• Umiejętne współdziałanie w grupie.
• Podporządkowanie się zasadom zabawy.

Forma:
• Praca indywidualna
• Praca z grupą

Metoda
• Zabawowa
• Słowna

Środki dydaktyczne:

Figury geometryczne, kartoniki z narysowanymi rymami, płyty z muzyką relaksacyjną, płyta z muzyką instrumentalną, obrazki ze zwierzętami.

Przebieg zajęcia.

1. Zrób to samo co ja Siadamy z dzieckiem lub grupką dzieci do stolika. Dorosły układa określony wzór,
np. z figur geometrycznych. Dziecko ma ułożyć taki sam wzór.

2. Kto pierwszy Dzieci podzielone są na dwa pociągi. Przed każdym pociągiem stoi stolik, na którym leży kartonik z narysowanym rymem, wzorem i leżą potrzebne elementy do ułożenia wzoru. Elementów może być więcej niż potrzebnych do jednego wzoru. Na dany sygnał z każdego pociągu jedno dziecko dochodzi do stolika i układa wzór. Można robić to na czas, (kto w najkrótszym czasie ułoży, lub, który pociąg szybciej to wykona).

3. Figurki Dzieci poruszają się w rytmie muzyki lub innego umówionego znaku. Na komendę lub umówiony znak dzieci zamierają w bezruchu przyjmując wybraną przez siebie pozę – figurę. Kto najdłużej wytrzyma zostaje „figurką – przedszkolną” lub nagradzamy tylko brawami i dalej prowadzi zabawę.

4. Arka Noego Dzieci siedzą wygodnie w kole. Jedna osoba (wybrane dziecko lub dorosły)zaczyna opowiadać. Noe zabiera do arki dwie wrony kra – kra. Dziecko obok powtarza to i dodaje swoje zwierzątko naśladując jego głos. Każde dziecko musi powtórzyć to, co już powiedzieli jego koledzy. Odgłosy mogą powtarzać wszystkie dzieci. Możemy także dodać w zabawie charakterystyczny ruch danego zwierzęcia. Jeżeli dziecko ma trudność zapamiętaniem zwierząt to możemy układać obrazki z losowanymi zwierzętami.

5. Słuchanie muzyki relaksacyjnej. Opowiadanie o tym, z czym mi się ona kojarzy, np.; szum strumyka, śpiew ptaków, kosmos…



KONSPEKT ZAJĘCIA
Prowadząca: A. Borowska

Temat: Wycieczka do ZOO

Cele:
• Umiejętne wyrażanie i nazywanie emocji.
• Zaspokojenie potrzeby ruchu przez dziecko

Metoda:
• Słowna,
• Czynna, zabawowa

Forma:
• Praca z zespołem dzieci

Środki dydaktyczne:

Obrazki ze zwierzętami, które można spotkać w ZOO, kredki, kartki papieru, płyta CD, odtwarzacz CD.
Przebieg zajęcia:

1. Dziura w murze Dzieci podzielone są na zespoły 5 –cio osobowe. Czworo dzieci tworzy „mur”, a piąte próbuje przebić się i przejść na drugą stronę. Każde dziecko powinno stać w murze i każde próbować przebić ten mur. Po skończonej zabawie pytamy dzieci o ich odczucia. Jak czuły się stojąc w murze i broniąc przejścia, a jak czuły się, kiedy musiały się przebijać.

2. Wycieczka do ZOO Dzieci siedzą w kole. Prowadzący mówi, że wybieramy się dziś do ZOO. Zobaczymy tam różne zwierzęta. Zaraz zobaczymy, jakie. Każde z was ma za zadanie powtórzyć to samo, co powiedział kolega dodając swoje zwierzątko. Zaczynamy zabawę: idziemy na wycieczkę do ZOO i zobaczymy tam żyrafę; idziemy na wycieczkę do ZOO i zobaczymy tam żyrafę, słonia……

3. Zajęcie plastyczne – rysowanie zwierzątka, które najbardziej podobało się dziecku podczas wycieczki.

4. Słuchanie muzyki z różnymi odgłosami zwierząt.




KONSPEKT ZAJĘCIA
Prowadząca: A. Borowska

Temat: „Jesteśmy malarzami”
Cele:
• Wyrażenie swoich emocji poprzez pracę plastyczną.
• Rozwijanie pomysłowości dzieci.
• Ćwiczenia koncentracji uwagi przy wyszukiwaniu różnic na obrazku.
• Wyciszenie nadmiernych emocji.

Metoda:
• Słowna,
• Zadaniowa,
• Zabawowa

Forma:
• Praca z zespołem dzieci.

Środki dydaktyczne:
Pudełko, kulka, farby plakatowe, kartki papieru, kredki, sztaluga.

Przebieg zajęcia:

Kolorowy labirynt
1. W pudełko wkładamy kartkę papieru dopasowaną do dna pudełka. Na kartce robimy 5 kleksów z farby, różnego koloru. Następnie do pudełka wkładamy szklaną kulkę i prosimy dziecko, aby tak poruszało pudełkiem, by kulka zamalowała całą kartkę.


2. Tajemniczy obraz
Każde dziecko dochodzi do sztalugi z kartką i rysuje trzy dowolne elementy, np.; kropkę, kreskę, kółko i odchodzi do stolika, aby to samo narysować na swojej kartce. Dzieci wymieniają się i rysują dotąd, aż skończą im się pomysły. Zostawiamy na chwilę rysunki.

3. Kolankowa zabawa

Dzieci siedzą w kole na dywanie. Ręce trzymają na kolanach. Nauczycielka wskazuje dziecko, od którego rozpocznie się zabawa. Dziecko klepie sąsiada w kolano, może klepnąć raz, dwa razy lub trzy razy (ilość klepnięć można zwiększać). Dziecko klepnięte w kolano musi wykonać określone zadanie ( np. jedno klepnięcie- dziecko ma zrobić 5 przysiadów; dwa klepnięcia – obie dookoła dzieci siedzące na dywanie; trzy klepnięcia – poskakać jak pajacyk 3 razy). W zabawie można ustalić jedno tylko klepnięcie i wymyślanie zadań dla konkretnego dziecka.

4. Porównywanie własnych rysunków z rysunkiem na sztaludze. Wyszukiwanie różnic.
5. Marsz przy muzyce relaksacyjnej.


Wyświetleń: 9523


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.