Katalog

Danuta Różańska, 2010-05-30
Gniewino

Awans zawodowy, Różne

Opis i analiza przypadku wychowawczo-edukacyjnego.

- n +

Opis i analiza przypadku wychowawczo- edukacyjnego.


I. Identyfikacja problemu.

Karol jest uczniem klasy zerowej. Ponieważ nie osiągnął dojrzałości szkolnej potrzebnej do rozpoczęcia nauki w klasie pierwszej, za zgodą matki i decyzją Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej został odroczony od obowiązku szkolnego.
Już we wrześniu zauważyłam, że chłopiec ma trudności z nawiązaniem kontaktów z rówieśnikami.
Nie potrafił się bawić, pozostawał na uboczu odrzucony przez grupę.
Podczas zajęć nie potrafił się skupić. Pracował wyłącznie pod moim kierunkiem, musiałam indywidualnie kierować do niego polecenia,wymagał dodatkowych objaśnień i dodatkowego czasu na wykonanie zadania.

II. Geneza i dynamika zjawiska.

Uczę Karola już drugi rok. Od początku pobytu dziecka w szkole
zauważyłam ,że chłopiec miał ogromne problemy z przystosowaniem się do nowego otoczenia. Często podczas zabaw siedział sam, na zajęciach wiercił się, nie uważał, nie zgłaszał się do wypowiedzi, ponieważ mały zasób słów, onieśmielenie i niepewność siebie blokowały go. Bał się, że zostanie ośmieszony przez grupę. Bardzo trudno było mu nawet wyrazić słowami swoje uczucia i myśli, gdy rozmawiałam z nim indywidualnie. Mówił niegramatycznie i niewyraźnie,często odpowiadał tylko jednym wyrazem. Poziom grafomotoryczny chłopca był bardzo niski. Nie potrafił trzymać ołówka, rysunki były w fazie bazgrot. Miał duże kłopoty z zapamiętaniem liter i cyfr, odwzorowywaniem figur, nie potrafił dokonać analizy i syntezy słuchowej wyrazów. Nie miał ukształtowanego pojęcia liczby, nie potrafił dodawać i odejmować na konkretach, miał problemy z nazywaniem podstawowych figur geometrycznych.
Karol pochodzi z rodziny dysfunkcyjnej. Ma dwoje młodszego rodzeństwa, matka dziecka z pozoru przejmująca się synem nie wykazywała większego zainteresowania problemem.

Chłopiec przychodził do szkoły brudny, nie miał podręczników był zwykle nieprzygotowany. Z wywiadu środowiskowego dowiedziałam się, że matka chłopca nie zawsze solidnie wypełnia swoje obowiązki, często zdarza się jej nadużywanie alkoholu, wychodzenie z domu na bliżej nie określony czas i wszczynanie awantur mężowi. Chłopiec praktycznie przez cały dzień przebywa na podwórku pozostawiony sam sobie. Rodzice Karola żyją w konflikcie obok siebie, nie dążąc do pojednania. Sytuacja materialna rodziny jest bardzo trudna, matka chłopca nie pracuje zawodowo, a ojciec żyje w konflikcie z prawem.
Rodzina utrzymuje się głównie z zasiłku.
Taka sytuacja chłopca w rodzinie zachwiała jego równowagę emocjonalną i odbiła się na niskim poczuciu własnej wartości
oraz braku poczucia bezpieczeństwa.
Dzięki współpracy z pedagogiem szkolnym udało mi się porozmawiać z matką Karola i nakłonić ją do przebadania dziecka w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Badania, które odbyły się w wakacje potwierdziły moje obserwacje. W rezultacie zdecydowano o odroczeniu dziecka od obowiązku szkolnego z powodu braku osiągnięcia dojrzałości szkolnej. Karol powtarza klasę zerową ale problemy jakie miał nie zniknęły całkowicie.

III. Znaczenie problemu.

Karol będąc dzieckiem o niższym rozwoju intelektualnym niż przeciętny, nie mając prawidłowych wzorców społecznych w rodzinie, gdzie brakuje ciepła i miłości, wykazuje się znacznymi trudnościami adaptacyjnymi w otoczeniu. Niezaspokojenie potrzeby akceptacji, przynależności do grupy powoduje w konsekwencji obniżenie poczucia własnej wartości. Nakładające się na to trudności w nauce, wynikające ze stwierdzonych przez poradnię dysfunkcji dziecka oraz braku pomocy w domu potęgują ten stan.
Zdałam sobie sprawę, że brak pomocy dziecku z mojej strony spowoduje dalsze nawarstwianie się problemów.

IV. Prognoza

Prognoza negatywna:
-problemy w nauce chłopca będą się pogłębiać,
-trudności w nawiązaniu pozytywnych kontaktów w grupie rówieśniczej spowodują niewłaściwy rozwój emocjonalno-społeczny,
a w efekcie mogą doprowadzić do całkowitego braku prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie.

Prognoza pozytywna:
- podniesienie poziomu oceny własnej wartości i wiary we własne siły,
-prawidłowe relacje w grupie rówieśniczej,
-poprawa wyników w nauce.

V. Propozycje rozwiązań.

1.Cele:
-integracja ucznia z zespołem klasowym i poprawienie jego relacji z rówieśnikami,
-wspieranie emocjonalne i okazywanie ciepła,
- pomoc dziecku w nauce, niwelowanie dysfunkcji rozwojowych na zajęciach wyrównawczych.

2. Zadania naprawcze:
-nawiązanie stałego kontaktu z rodzicami chłopca,
-stworzenie na terenie klasy atmosfery zrozumienia i akceptacji,
-współpraca z pedagogiem i psychologiem szkolnym, w celu kontroli sytuacji rodzinnej chłopca,
-realizowanie zaleceń Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.

Zadania profilaktyczne:
-prowadzenie zabaw integrujących grupę rówieśniczą,
-wzmacnianie wiary we własne możliwości i siły poprzez częste pochwały.

VI. Wdrażanie oddziaływań

Zgodnie z założonymi celami i planem działań zaczęłam pracować nad poprawą sytuacji chłopca w grupie. Organizowałam zabawy integrujące grupę, w których Karol mógł aktywnie uczestniczyć.
Każdy sukces chłopca w postaci dobrze wykonanego zadania, był przeze mnie zauważony i głośno chwalony na forum klasy.

Grupa także włączyła się do pochwał, często nagradzając Karola brawami, kiedy udało mu się np. dokonać analizy wyrazu.
To motywowało chłopca do dalszych starań, podnosiło poczucie jego wartości. Na zajęciach wyrównawczych realizowałam zalecenia poradni, pracowałam nad kształtowaniem umiejętności komunikacyjnych, wzbogacaniem słownictwa, poprawną wymową,
o którą zadbała również pani logopeda na zajęciach dodatkowych.
Dobierałam dziecku takie zadania, które pozwalały na usprawnianie logicznego myślenia i jednocześnie poprawiały sprawności manualne.
W zakresie pojęć matematycznych pracowałam nad wykształceniem u chłopca pojęcia liczby oraz umiejętnością przeliczania.

VII. Efekty oddziaływań.

Zastosowane metody przyniosły dobre efekty. Nieśmiałość i izolacja powoli ustępują chłopiec stał się pewniejszy i bardziej otwarty. Podczas zabaw dowolnych nie siedzi już sam, jest dobrym kompanem zabaw, włącza się do zabawy z rówieśnikami. Koledzy chętnie ustawiają się z nim w parę gdy wychodzimy na spacery.
Karol uwierzył w swoje możliwości, chętnie pracuje na zajęciach potrafi już płynnie liczyć do 10 i przyporządkować liczbie 1-jeden element. W drugim roku powtarzania klasy zerowej znacznie poprawił się poziom graficzny chłopca. Karol rysuje piękne obrazki a jego narysowanych samochodów zazdroszczą mu koledzy. Potrafi już rysować proste szlaczki mieszcząc się w liniaturze. Nadal pracujemy nad analizą słuchową wyrazów i utrwalaniem poznanych liter i cyfr.
Osiągnięcia jakie aktualnie uzyskuje chłopiec, pozwalają mi wierzyć, że w pierwszej klasie nie będzie on miał większych problemów w nauce i że sobie poradzi. Częste rozmowy z matką chłopca rokują na poprawienie jego sytuacji również w domu rodzinnym.


Opracowała
mgr Danuta Różańska
nauczycielka wychowania przedszkolnego
w SZS w Gniewinie
Wyświetleń: 3461


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.