Katalog Stanisław Rompa Uroczystości, Scenariusze Akademia z okazji Święta Niepodległości.
Występują: Narrator I, Narrator II, Narrator III (Piłsudski), chór, Scenografia: Na ścianie godło państwowe z flagą narodową, w tle widnieją trzy daty nierozerwalnie związane z odzyskaniem niepodległości 1830, 1863, 1918, portret Józefa Piłsudskiego. Część artystyczna: Hymn gimnazjum im. Ks. Stanisława Hoffmanna w Pinczynie. HYMN GIMNAZJUM I O nasze gimnazjum, sławimy cię w śpiewie, na kociewskiej ziemi dumnie trwasz. Szkoło kochana, gdzie, co dzień od rana wiedzę zdobywamy, trudząc się. Ref. To patron tej szkoły, ksiądz Hoffmann prowadzi nas, ku dobru, ku prawdzie i pięknu. My wzorem patrona będziemy w każdy czas pracować dla dobra tej ziemi. II Hołd Ci składamy i chylimy czoła przed wielkim bohaterem naszej wsi. Pomóż patronie mnożyć wciąż sukcesy, służąc Bogu, ojczyźnie oraz wsi. Ref. To patron tej szkoły, ksiądz Hoffmann prowadzi nas, ku dobru, ku prawdzie i pięknu. My wzorem patrona będziemy w każdy czas pracować dla dobra tej ziemi. Słowa: Kazimiera Czerniga Muzyka: Wojciech Leszczyński Chór (z podkładem dźwiękowym) Bogurodzica Narrator I W roku 1797 państwa rozbiorowe, które ostatecznie zniszczyły dawną Rzeczypospolitą, poprzysięgły uroczyście, że nawet nazwę "Polska" na zawsze zostanie wymazana z historycznych dokumentów. Po powstaniach z lat 1830 i 1863, wydawało się, że ta przysięga zostanie dotrzymana. Ale dziś każdy z nas może zobaczyć na własne oczy, że Polska istnieje zarówno duchem, jak i ciałem. 11 listopada 1918 roku Polska po 123-letniej niewoli stała się państwem niepodległym. Chór Rota Maria Konopnicka muz. Feliks Nowowiejski Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, Nie damy pogrześć mowy! Polski my naród, polski lud, Królewski szczep Piastowy, Nie damy by nas zniemczył wróg... - Tak nam dopomóż Bóg! Do krwi ostatniej kropli z żył Bronić będziemy Ducha, Aż się rozpadnie w proch i w pył Krzyżacka zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy próg... - Tak nam dopomóż Bóg! Nie damy miana Polski zgnieść Nie pójdziem żywo w trumnę W Ojczyzny imię i w Jej cześć Podnosim czoło dumne Odzyska ziemię dziadów wnuk - Tak nam dopomóż Bóg! Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz, Ni dzieci nam germanił. Orężny wstanie hufiec nas, Duch będzie nam hetmanił, Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg... - Tak nam dopomóż Bóg! Narrator II Ta pieśń napisana przez Marię Konopnicką towarzyszyła Polakom w czasie I wojny światowej był hymnem narodowym - wyzwalającej się Polski. Narrator I Już przed wybuchem I wojny władze austriackie udzieliły zgody na utworzenie w Galicji Polskiej Organizacji Wojskowej, której zadaniem miała być walka przeciwko Rosji. W pierwszych dniach wojny Józef Piłsudski utworzył Polski Związek Strzelecki. Chór Przybyli ułani "Przybyli ułani pod okienko" Przybyli ułani pod okienko Przybyli ułani pod okienko Pukają, wołają: Puść panienko Pukają, wołają: Puść panienko O Boże, a cóż to za wojacy Otwieraj, nie bój się to czwartacy Przyszliśmy tu poić nasze konie Za nami piechoty pełne błonie O Jezu! A dokąd Bój prowadzi Warszawę odwiedzić byśmy radzi Narrator III Odezwa Józefa Piłsudskiego do narodu, Kraków 6 VIII 1914 Rząd Narodowy Wybiła godzina rozstrzygająca! Polska przestała być niewolnicą i sama chce stanowić o swoim losie, sama chce budować swoją przyszłość, rzucając na szalę wypadków własną siłę orężną. Kadry armii polskiej wkroczyły na ziemie Królestwa Polskiego, zajmując ją na rzecz jej właściwego, istotnego jedynego gospodarza - Ludu Polskiego, który ją swą krwawicą użyźnił i wzbogacił. Zajmują ją w imieniu władzy naczelnej Rządu Narodowego. Niesiemy całemu narodowi rozkucie kajdan, poszczególnym zaś jego warstwom warunki moralnego rozwoju. Z dniem dzisiejszym cały Naród skupić się winien w jednym obozie pod kierownictwem Rządu Narodowego. Poza tym obozem zostaną tylko zdrajcy, dla których potrafimy być bezwzględni. Komendant Główny Wojska Polskiego Józef Piłsudski Recytator I Boże, coś Polskę... Alojzy Feliński Boże! coś Polskę przez tak liczne wieki Otaczał blaskiem potęgi i chwały, I tarczą Twojej wszechmocnej opieki Od nieszczęść, które przygnębić ją miały. Boże! coś Polskę przez tak liczne wieki Okrytą blaskiem potęgi i chwały, Nagle spod swojej usunął opieki I wzniósł te ludy, co jej służyć miały. Tyś, co ją potem, tknięty jej upadkiem, Wspierał walczącą za najświętszą sprawę I chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem, Wśród samych nieszczęść pomnożył jej sławę. Niedawno zabrał wolność z polskiej ziemi A łez, krwi naszej popłynęły rzeki; Jakże to okropnie to być musi z temi, Którym Ty wolność odbierzesz na wieki. Jedno Twe słowo, wielki gromów Panie! W chwili nas z prochów wskrzesić będzie zdolne, Gdy znów zasłużym na Twe ukaranie, Obróć nas w prochy, ale w prochy wolne! Powstała z grobu na Twe władne słowo Polska, wolności narodów chorąży, Pierzchnęły straże, a ponad jej głową znowu swobodnie Orzeł Biały krąży! Matko Kościoła, wiarę daj nam żywą, Zachowaj jedność i wolność prawdziwą. Spraw niech Ojczyzna stanie nam się niebem, Potężna Bogiem i bogata chlebem. Przed Twe ołtarze zanosim błaganie: Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie! Chór My I brygada 1. Legiony to żołnierska nuta, Legiony to ofiarny stos, Legiony to żołnierska buta, Legiony to straceńców los My Pierwsza Brygada, Strzelecka gromada, Na stos rzuciliśmy Nasz życia los, Na stos, na stos! 2. O, ile mąk, ile cierpienia, O, ile krwi, wylanych łez, Pomimo to nie ma zwątpienia, Dodawał sił wędrówki kres. My Pierwsza Brygada... 3. Krzyczeli, żeśmy stumanieni, Nie wierząc nam, że chcieć - to móc! Laliśmy krew osamotnieni, A z nami był nasz drogi Wódz! My, Pierwsza Brygada... ... Narrator I W roku 1916 tocząca się wojna wyczerpuje coraz bardziej zasoby materialne i ludzkie. 5 listopada wydano akt cesarzy Niemiec i Austrio - Węgier do Narodu Polskiego o utworzeniu Państwa Polskiego z ziem zaboru rosyjskiego. Nie było mowy o granicach i ustroju. Austria rozwiązuje polski Legion zachodni, dowódcą Legionu wschodniego zostaje mianowany Józef Piłsudski. Recytator II Nie w orderach błyszczących, w purpurze, Ni kołnierza nie stroi mu złoto - Stanął w szarym, bez ozdób mundurze Ze szlachetną swej duszy prostotą, Anton Orłowski "Wielki dzień Sejmu" Narrator I Do Polskich wojsk przybywa coraz więcej ochotników. Wola walki i ofiarność budzi nadzieję na odzyskanie upragnionej wolności. Recytator III Wiosna! Wiosna! Czy słyszycie, bracia moi: Zmartwychwstania dzwon błękitny w niebie buja. Czy czujecie serce ziemi w lochów zbroi: Alleluja! trwożnie bije, alleluja! Na rozdrożu uskrzydlona Wolność stoi. Ziemia nasza - jeden krzyżów las cmentarny. Niebo nasze - łun i dymów krwawe słupy. Dom nasz - zgliszczy gorejących stos ofiarny, Bracia nasi - niegrzebane w polach trupy. Na rozdrożu uskrzydlona Wolność stoi.(...) (Bronisława Ostrowska - Wiosna 1915 Chór Wojenko, wojenko Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani, ˇŻe za tobą idą, że za tobą idą Chłopcy malowani Chłopcy malowani, sami wybierani Wojenko, wojenko, wojenko, wojenko Cóżeś ty za pani? Na wojence ładnie, kto Boga uprosi Żołnierze strzelają, żołnierze strzelają Pan Bóg kule nosi Maszeruje wiara, pot się krwawy leje Raz, dwa stąpaj bracie, raz, dwa stąpaj bracie To tak Polska grzeje Wojenko, wojenko, markietanko szańca, ˇKogo ty pokochasz, kogo ty pokochasz Jeśli nie powstańca? Jeśli nie powstańca, jeśli nie piechura Choć za tobą idzie, choć za tobą idzie Uskrzydlona chmura Uskrzydloną chmurą leci wojsko górą Ty jednak oddałaś, ty jednak oddałaś Serce nam, piechurom Wojenko, wojenko, co za moc jest w tobie Komu każesz - wstanie, komu każesz - wstanie Choćby spał już w grobie Choćby spał już w grobie snem nieprzebudzonym Wstanie i podąży, wstanie i podąży Za swym batalionem Narrator II Aby człowiek wiedział dokąd idzie musi wiedzieć skąd przychodzi. Naród bez historii błądzi jak człowiek bez pamięci. Narrator I Wolność, to najsłodsze dobro, którego człowiek na ziemi kosztować może, użyczone jest od Boga tym jedynie narodom, które stałością, męstwem, wytrzymaniem wszystkich przeciwności stają się onego godnymi. Recytator IV Biało - czerwona ziemio, coś z siebie wydała pokolenia żołnierskie w walce niepodległe, niech się przed tobą chyli sztandar wiecznej chwały bo wolność to jest tyle, ilu nas poległo Jest jeden czas miłości, jest jeden czas wiary dla tych, którzy odeszli, dla tych, co zostają. Wszystko staje się jednym: żywe i umarłe, wszystko splata się w jedną narodową pamięć. Ona przeszłości i przyszłości sięga przez serce żywe, co w piersiach nam bije, bo wolność to jest tyle, ilu nas poległo, i wolność to jest tyle, ilu nas dziś żyje. (Józefa Radzymińska - ... Jest jeden czas miłości) Narrator I Sierpniowe i wrześniowe boje w 1916 roku kończą kampanię legionów u boku państw centralnych.. Władze Niemiec i Austrio - Węgier zażądały złożenia przysięgi przez legionistów na wierność cesarza. Wielu legionistów wraz z Piłsudskim, którzy odmówili wierności, zostali aresztowani i uwięzieni w Magdeburgu. Na wschodzie i południu istniały trzy korpusy polskie, które mimo rozbrojenia nie zaniechały myśli i woli walki o niepodległość Recytator V Więzienia mu wzmacniały siły, Sybirska hartowała stal, Wyszedł z nich człowiek z jednej bryły, Mocny, hartowny jak stal. Orłowski "Józef Piłsudski" Chór O mój rozmarynie O mój rozmarynie, rozwijaj się O mój rozmarynie, rozwijaj się Pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej zapytam się A jak mi odpowie - nie kocham cię Ułani werbują, strzelcy maszerują, zaciągnę się Dadzą mi konika cisawego I ostrą szabelkę, i ostrą szabelkę do boku mego Dadzą mi manierkę z gorzałczyną Ażebym nie tęsknił za dziewczyną Powiodą z okopów na bagnety Bagnet mnie ukłuje, śmierć mnie pocałuje, ale nie ty! Narrator II Nadeszły ostatnie dni okupacji. Do Polski z niewoli wrócił Piłsudski 11 listopada Polska odzyskuje niepodległość w tym dniu Rada Regencyjna przekazała Piłsudskiemu dowództwo nad Wojskiem Polskim, a kilka dni później podporządkowała mu rząd. Recytator VI Ziemi, gdy z martwych się obudzi I brzask wolności ją ozłoci, Daj rządy mądrych, dobrych ludzi, Mocnych w mądrości i dobroci. Lecz nade wszystko - słowom naszym, Zmienionym chytrze przez krętaczy, Jedyność przywróć i prawdziwość. Niech prawo zawsze prawo znaczy, A sprawiedliwość - sprawiedliwość (Julian Tuwim - Kwiaty polskie) Narrator III Telegram Józefa Piłsudskiego z 16 XI 1918 Jako wódz naczelny armii polskiej, pragnę notyfikować rządom i narodom wojującym i neutralnym istnienie państwa polskiego niepodległego, obejmującego wszystkie ziemie zjednoczonej Polski. Sytuacja polityczna w Polsce i jarzmo okupacji nie pozwoliły dotychczas narodowi polskiemu wypowiedzieć się swobodnie o swym losie. Dzięki zmianom, które nastąpiły wskutek świetnych zwycięstw armii sprzymierzonych - wznowienie niepodległości i suwerenności Polski staje się odtąd faktem dokonanym Państwo polskie powstaje z woli całego narodu i opiera się na podstawach demokratycznych. Rząd Polski zastąpi panowanie przemocy, która przez sto czterdzieści lat ciążyła nad losami Polski - przez ustrój, zbudowany na porządku i sprawiedliwości. Opierając się na armii polskiej pod moją komendą, mam nadzieję, że odtąd żadna armia obca nie wkroczy do Polski, nim nie wyrazimy w tej sprawie formalnej woli naszej. Jestem przekonany, że potężne demokracje Zachodu udzielą swej pomocy i braterskiego poparcia polskiej Rzeczypospolitej odrodzonej i niepodległej. Recytacja (wszyscy występujący) Nie pytaj o Polskę Słowa na podstawie piosenki Obywatel G.C. (...) Nie pytaj nas, dlaczego jesteśmy z nią Nie pytaj nas, dlaczego z inną nie Nie pytaj nas, dlaczego myślimy że Że nie ma dla nas innych miejsc Nie pytaj nas, co ciągle widzimy w niej Nie pytaj nas, dlaczego w innej nie Nie pytaj nas, dlaczego ciągle chcemy Zasypiać w niej i budzić się (...) Że póki my żyjemy ona żyje też Nie pytaj nas, nie pytaj nas. Co widzimy w niej Wszyscy Hymn narodowy Opracowanie: Stanisław Rompa Wyświetleń: 4888
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |