Katalog

Ewa Fąfara
Język polski, Konspekty

Zapytajmy ten wiersz! Scenariusz lekcji języka polskiego

- n +

Zapytajmy ten wiersz!

1. Temat: Zapytajmy ten wiersz!

2. Poziom nauczania, przedmiot, klasa, liczba jednostek:
Szkoła podstawowa, j. polski, kl. VI, 45 minut

3. Cele:
- Uczeń będzie umiał:
- czytać tekst poetycki ze zrozumieniem,
- interpretować wiersz poprzez postawione przez siebie "do" wiersza pytania,
- wskazywać na baśniowe elementy w poezji,
- odnajdywać w wierszu "słowa-klucze" pomocne w wyjaśnieniu przenośnego charakteru warstwy semantycznej wiersza,
- wskazywać na stylistyczne środki poetyckie i ich rolę w odczytaniu przesłania, sensu wiersza.

4. Metody: Problemowa

5. Formy: Praca w grupach, praca z całą klasą

6. Środki dydaktyczne: Wiersz Teofila Lenartowicza "Złoty kubek"

7. Przebieg lekcji:

a. Odczytanie przez wszystkich uczniów zadania domowego, jego celem było wyjaśnienie znaczenia kilku wyrazów: sioło, złotnik, szczere (pole), ustronie, będzie to przydatne w dalszej fazie lekcji.
b. Wyjaśnienie celu lekcji, zasad pracy i jej etapów. Zapisanie tematu.
c. Przeczytanie wiersza Teofila Lenartowicza "Złoty kubek", pierwszy raz czyta tekst głośno nauczyciel, drugi raz to ciche czytanie utworu przez uczniów. Wyjaśnienie archaizmu fleksyjnego - anieli.
d. W dwuosobowych grupach uczniowie stawiają pytania "do" wiersza. Nauczyciel wyjaśniając cel tej pracy podkreśla, że pozostawione pytania mają pomóc zinterpretować wiersz, zrozumieć jego warstwę "metaforyczną", czyli tzw. drugie dno. W trakcie tej części lekcji uczniowie szukają także "słów-kluczy", a więc takich wyrazów w wierszu, które mają podstawowe znaczenie dla zrozumienia wiersza (l0 minut).
e. Poszczególne grupy przedstawiaj ą pozostawione przez siebie pytania, na ich podstawie nauczyciel sporządza listę najistotniejszych, zapisuje je na tablicy.
f. Interpretacja wiersza przebiega dzięki odpowiedziom (próbom odpowiedzi) na pytania i wskazywaniu przez uczniów "słów-kluczy". Nauczyciel dopuszcza do różnych prób odczytań sensu wiersza, podkreślając "otwartość" - utworu poetyckiego.
g. Wskazywanie na narracyjne fragmenty wiersza i dialogowe - określenie i nazywanie osób mówiących w wierszu.
h) Sporządzanie samodzielnych notatek interpretacyjnych, ich odczytywanie.
i) Zestawienie baśniowych cech utworu z elementami realistycznymi (tabelka).
j) Wykonywanie ilustracji do wiersza (przekład intersemiotyczny).
k) Objaśnienie zadania domowego: Jak wyglądałby Twój złoty kubek, gdybyś mógł (mogła) poprosić o niego złotnika z wiersza.

Teofil Lenertowicz "Złoty kubek"
W szczerym polu na ustroni Złote jabłko na jabłoni,
Złote liście pod jabłkami. Złota kora pod liściami.
Aniołowie przylecieli
W porankową cichą porę: Złote jabłka otrząsnęli,
Złote liście, złotą korę.
Nikt nie wiedział w całym świecie,
Ludzkie oczy nie widziały,
Tylko jedno małe dziecię,
Małe dziecię z chatki małej.
Pan Bóg łaskaw na sierotę, Przyjaciela znad strumyka Pobierała jabłka złote, Zawołała na złotnika:
"Złotniczeńku, zrób mi kubek,
Tylko, proszę, zrób mi ładnie: Zamiast uszka ptasi dzióbek. Moją matkę zrób mi na dnie.
A po brzegach naokoło
Liść przeróżny się zaświeci, A po bokach małe sioło
A na spodku małe dzieci".
Ja ci zrobię śliczny kubek
I uleję wszystko ładnie Zamiast uszka ptasi dzióbek, Twoją matkę zrobię na dnie;
A po brzegach naokoło
Liść przeróżny się zaświeci, A po bokach małe sioło,
A pod spodem małe dzieci.
Ale czyjeż ręce, czuje,
Będą godne tej roboty?
Ale któż się nim napije, Komu damy kubek złoty?
Kto się w dłonie wziąć ośmieli, W złotym denku przejrzeć liście? "Sam Pan Jezus i Anieli,
I Maryja, i dziewice".
Złotnłczeńku, patrz weselej, Czemu twoje w łzach źrenice? Sam Pan Jezus i Anieli,
I Anieli i dziewicę.
 

Opracowanie: Ewa Fąfara

Wyświetleń: 3969


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.