Katalog Danuta Dołżycka Uroczystości, Scenariusze Scenariusz imprezy szkolnej - Pożegnanie lataScenariusz imprezy szkolnej "Pożegnanie lata"Cele spotkania:- atrakcyjne spędzanie czasu wolnego, - kultywowanie tradycji ludowych, - wdrażanie do przestrzegania zasad współzawodnictwa, - rozbudzanie miłych emocji i przeżyć. W przeddzień imprezy uczniowie wraz z opiekunami przygotują miejsce na ognisko, zgromadzą drewno i przyniosą ziemniaki. Przebieg spotkania: 1. Powitanie uczestników. 2. Inscenizacja "Żegnajcie wakacje". 3. Wyjście w teren - rozpalenie ogniska. 4. Gry i zabawy przy ognisku. 5. Wspólne spożywanie upieczonych ziemniaków. 6. Zagadki i przysłowia o jesieni. 7. Konkurencje sportowe. 8. Powrót do domów. Spotkanie rozpocznie się inscenizacją "Żegnajcie wakacje". Dzieci stoją w równych szeregach. Ostatni szereg stanowi grupa ubrana w kolorowe koszulki z plecakami (w plecakach mają szkolne fartuszki).W trakcie śpiewania pierwszej zwrotki dzieci z tej grupy powoli przechodzą do przodu i ustawiają się w trzy dwuosobowe grupki, siadają na bagażach rozglądając się, tak jakby czekały na pociąg. Piosenka "Żal nam słonecznej swobody" słowa H. Ochocka muzyka F. Leszczyńska
(z pierwszej grupy) Tyle tu było zabawy w podchody i w chowanego, tyle wesołych wiewiórek na skraju lasu górskiego... Dziecko II: (z pierwszej grupy) Jakie tu mecze piłkarskie, dziwy na każdym spacerze... Z plecakiem na drogę pod regle, do Kuźnic mknij na rowerze. Dziecko III: (z drugiej grupy) Nad morzem woda słoneczna, srebrzysty piasek na plaży. Przez sen podróże statkiem, o jakich tylko zamarzysz... Dziecko I: (z trzeciej grupy) Jakie tu harce w potokach, żagle nad modrym jeziorem, sarny u wrót leśniczówki, a wokół - mazurskie bobry! Wszystkie dzieci: (z trzech grup) Tyle tu było radości, tajemnic i pięknych miejsc... Że wiele z was tu zostawi cząsteczkę dziecięcych serc. (Z daleka słychać gwizd pociągu) Jedno z dzieci rozgląda się, podbiega dwa kroki do przodu i mówi: Lato, nie odchodź! Tak cię kochamy... Jeszcze chwileczkę pozostań z nami. Jeszcze chwileczkę - na godzin kilka, na kolorowy przelot motylka, przelot jaskółek, ptaków wędrownych. Zostaniesz jeszcze? No, to cudownie! Ponownie słychać gwizd pociągu, z boku sceny wybiega dziecko naśladujące pociąg. Podczas pierwszej zwrotki samo okrąża scenę, w trakcie śpiewania drugiej, zbiera dzieci z grup wracających z wakacji i wraz z nimi "jedzie" prowadząc swój pociąg tak, aby pod koniec piosenki znaleźć się za stojącą grupą dzieci. Jedzie pociąg z daleka, ani chwili nie czeka, ani chwili nie czeka i przed nami ucieka. Jedzie pociąg z daleka ani chwili nie czeka, konduktorze wesoły zabierz nas dziś do szkoły. Rozśpiewane wagony wiozą dzieci do szkoły, morze, góry, jeziora, wszystko znika dokoła. W trakcie trwania następnego wiersza dzieci z grupy powracającej z wakacji zdejmują plecaki, wyciągają z nich fartuszki i zakładają je, zostawiając z boku swoje bagaże, a same ustawiają się w pierwszym szeregu. Uczeń I: Pachnie siano, koniczyna, babie lato z wiatrem leci... A ja, wrzesień, list zaczynam, ciepły list do wszystkich dzieci. Chcę wam życzyć na początek, by nauka szła jak z płatka, żeby tyle było piątek, ile pszczół na polnych kwiatkach. Żeby pochwał było tyle, ile szyszek w gęstym borze, żeby w szkole było milej niż nad rzeką lub nad morzem. Uczeń II: Długopisy, wszystkie pióra niechaj piszą mądrze, ładnie i niech skrzypią tak jak żuraw, kiedy błąd się gdzieś zakradnie. Promień słońca niech ukradkiem wejdzie w każdy szkolny zeszyt, bo kto taką ma zakładkę, tego każda lekcja cieszy! Życzę zabaw z kolegami i kolegów do zabawy, no, bo bez nich, wiecie sami nawet cyrk jest mniej ciekawy. Uczeń II: Każdej pani z każdej klasy dałbym różdżkę do kieszeni, żeby kłótnie i hałasy w śpiew słowika mogła zmienić. Lecz, niestety, nie ma w sklepie różdżek drogich ani tanich... Może wy umiecie lepiej jakoś pomóc swojej pani? Pierwszy szereg ubrany w fartuszki mówi: Razem: Szkoło, szkoło jak się masz jesteśmy uczniami. Oto książka, zeszyt nasz, szkolny rok przed nami. Dziecko I: A w książkach jest tyle mądrości jak w wielkiej czarodziejskiej księdze, otwiera ją nasza pani złotym kluczem, który trzyma w ręce. Dziecko II: I nagle to, co trudne, staje się tak oczywiste. Wiemy już, że Warszawa leży nad Wisłą. Umiemy dzielić i mnożyć, dodawać i odejmować. I wiemy, co należy najbardziej szanować. Piosenka "Moja Ojczyzna" Piękne są twoje bory mową ojców szumiące, dęby, buki, jawory barwny jesieni koncert. La, la la... Piękne są twoje pola, zapach chleba i miodu, piękny dzień twych urodzin, jeszcze piękniejsza młodość. La, la la... Piękne są twoje miasta, droga ku jasnej myśli, prawdy księga otwarta, twoja przeszłość i przyszłość. La, la la... Uczeń IV: Wśród kwiatów, które sławili poeci, marząc o Polsce sprawiedliwej, wolnej idą radośnie do nowych szkół dzieci, a wiersz poety jest w ich książce. Uczeń V: Wiersz o Ojczyźnie, radości pokoju, o czystym niebie nad Polską. O tym, że pamiętać będziemy zawsze Tych, co polegli za wolność. Abyśmy żyć mogli w spokoju, śmiać się, witać poranek wesoły, ginęli ludzie walcząc o polskość, o duże, jasne szkoły. Po zakończeniu inscenizacji uczniowie wraz z opiekunami wyjdą poza teren szkoły. Wszyscy udadzą się na wcześniej przygotowane miejsce na ognisko. Po rozpaleniu ognia będą śpiewać znane piosenki i wspólnie bawić się. Zabawy przy ognisku: "Ziemniak", "Dzień dobry", "Wąż", "Piłka goni piłkę", "Ogień", "Obijany w kole", "Berek słupek", "Przeplatanka", "Kolory", "Wyrywanie ziemniaków" itp. Wprowadzeniem do następnej części będzie wysłuchanie wiersza pt. "Orszak Pani Jesieni". Już się kończy miesiąc wrzesień, już witamy Panią Jesień - pani piękna, wspaniała z złotych liści suknia cała, welon z srebrnej pajęczyny, a na szyi jarzębiny. Wiatr jesienny farby niesie, pomaluje liście w lesie jasnozłoto, purpurowo, zielonkawo i brązowo, w plamki, ciapki, żyłki złote, później wiatr przywoła Słotę. Tuż za Słotą idą jeszcze jej synowie - małe deszcze: Pluszek, Mżawka, Kapuśniaczek opłukują każdy krzaczek, orszak kończy postać ciemna - to Szaruga jest jesienna. Szarym płaszczem słońce kryje, piękne barwy z liści zmyje, a wraz z siostrą swą Zawieją spustoszenie w lesie sieją, poprzez pola, las w ten wrzesień kroczy orszak - Pani Jesień. Zagadki o jesieni.
Jesienią, pełen czarnych ziarenek, chyli głowę do ziemi. (słonecznik) 10. W jesieni się rodzą, z jednego wiele. Najsmaczniejsze są pieczone w popiele. (ziemniaki) Konkurs "Czy znasz przysłowia o jesieni?" Uczestnicy losują przysłowia i dobierają do nich zakończenia.(nagrody - owoce) - Gdy jesień zamglona............................................................... zima zaśnieżona. - Jesień bezdeszczowa............................................................... to zima wiatrowa. - W jesieni gdy tłuste ptaki,......................................................... mróz w zimie nie lada jaki. - W jesieni wczesny mróz,.......................................................... na wiosnę prędko szykuj wóz. - Grzmoty w jesieni,.................................................................. zboże się pleni. - Październik stoi u dwora,.......................................................... wykop ziemniaki z pola. - Gdy październik mokro trzyma,.................................................. zwykle potem ostra zima. "Ziemniaczany piknik" - spożywanie ziemniaków upieczonych w popiele. Konkurencje sportowe: 1. Obieranie ziemniaków na czas. 2. Skoki w workach. 3. Sztafeta z ziemniakiem na drewnianej łyżce. 4. Przeciąganie liny. 5. Zbieranie ziemniaków do koszyka (ziemniaki rozsypane wzdłuż trasy oznaczonej chorągiewkami). 6. Rzuty do "żywego" kosza.(celowanie ziemniakami do kosza trzymanego przez uczestnika konkurencji). Po uporządkowaniu miejsca zabawy uczniowie wrócą do domów. Danuta Dołżycka Literatura: Dwumiesięcznik "Nauczanie Początkowe" 1989/90,Kielce 1990r. Stec J. Zagadki dla najmłodszych. Oficyna Wydawnicza i Fonograficzna Kielce 1992r. Opracowanie: Danuta Dołżycka Wyświetleń: 7635
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |