Katalog

Anna Kleina
Różne, Referaty

Celulitis

- n +

Celulitis

Co to jest celulitis?

Celulitis to choroba związana z zaburzeniami przemiany materii, powstająca najczęściej na skutek splotu kilku czynników. Z reguły nie da się wskazać jednej przyczyny, gdyż zespół przyczyn i skutków okazuje się błędnym kołem: kto za mało się rusza, potrzebuje mniej kalorii, ponieważ jednak nie zmienia przyzwyczajeń w odżywianiu, przybiera
na wadze, a nadwaga prowadzi do lenistwa, lenistwo do braku ruchu, brak ruchu do jeszcze większej nadwagi itd., itd.

Zakłada się, że takie zależności i sposoby zachowań mogą spowodować powstanie celulitis. Wyróżni się jednak następujące czynniki, które mogą być odpowiedzialne za uwolnienie tej choroby:

- Niedostateczna ilość ruchu;
- Nadwaga;
- Złe sposoby odżywiania;
- Procesy starzenia;
- Zaburzenia gospodarki hormonalnej;
- Choroby związane z przemianą materii.

Niedostateczna ilość ruchu.


To główna przyczyna powstawania celulitis, choć wiele osób nie chce o tym słyszeć tłumacząc się, że cały dzień są w ruchu podczas wykonywania wielu obowiązków zawodowych i domowych. Jednakże codzienne czynności w stresie nie stanowią prawidłowej formy ruchu dla organizmu. "Prawidłowy" ruch oznacza, że cykliczne funkcje organizmu, szczególnie układ krążenia, muszą wciąż nabierać rozmachu poprzez różne rodzaje wysiłku fizycznego takie jak np.: jogging, wiosłowanie, jazda na rowerze, step, pływanie, wędrówki terenowe itp. Brak ruch powoduje pogorszenie ukrwienia ciała i tym samym zahamowanie lub spowolnienie wydalania toksycznych produktów przemiany materii. Osłabia także pracę pompy mięśniowej, odpowiedzialnej za odtransportowanie krwi z części peryferyjnych ciała(ręce, stopy) do centrum (serce) powodując np. żylaki, a także stopniowo osłabia mięśnie.

Nadwaga.


Powstaje Wtedy, gdy organizm przyswaja więcej kalorii niż ich zużywa. Organizm odkłada w komórkach tłuszczowych "przerobione" produkty żywności jako depozyt na gorsze czasy, rezerwę na czas głodu. Jednak w obecnych czasach w naszym kręgu kulturowym zaopatrzenie w żywność nie przedstawia żadnego problemu, a perspektywa głodu czy nawet niedożywienia jest bardzo mało prawdopodobna. Tak więc nagromadzone w organizmie rezerwy zostaną niewykorzystane i odłożą się w postaci tkanki tłuszczowej. Stosowane powszechnie diety cud przynoszą zaś efekt krótkotrwały, gdyż nagle opróżnione komórki tłuszczowe po skończeniu diety zbierają jeszcze większe zapasy na zasadzie superkompensacji, by zapobiec kolejnym "chudym dniom". W przypadku nadwagi jedynym słusznym i trwałym sposobem odchudzania się jest ograniczenie potraw wysoko kalorycznych (np. słodyczy) przy jednoczesnym stałym podwyższaniu zużycia energii, co możliwe jest dzięki większej ilości ruchu.

Złe nawyki w odżywianiu.


Tzw. złe odżywianie sprzyja powstaniu cellulitis. Kto często spożywa produkty dalece przetworzone, zaopatruje organizm w szkodliwe elementy, nie dostarczając mu wystarczającej ilości mikroelementów i witamin. Kto dodatkowo podjada fast food, przyswaja z reguły o wiele za dużo tłuszczu, a za mało wysokowartościowych węglowodanów i białka. Jeśli ma się nadto takie przyzwyczajenia, jak małe śniadania i dwa sute główne posiłki, to katastrofa jest właściwie pewna. Przeciążone zostają: żołądek, nerki i wątroba, co powoduje odkładanie szkodliwych produktów w organizmie, a szczególnie w komórkach tłuszczowych. Wynik: powierzchnia skóry staje się porowata i pagórkowata wskutek nierównomiernego wypełnienia tkanek tłuszczowych i uzyskuje pomarańczowe zabarwienie - to typowy obraz cellulitis. Odtrucie ciała jest utrudnione gdy za mało się pije (należy pić ok. 2÷3 litry płynów dziennie).

Aby zapobiec powstaniu cellulitis należy w odżywianiu przestrzegać następujących reguł:

- Każdego dnia jeść świeże owoce, warzywa i sałatki, aby dostarczyć organizmowi witaminy i mikroelementy;
- W jadłospisie uwzględnić także ryby i mięso;
- Wyważyć ilość węglowodanów, białka i tłuszczy w posiłkach;
- Jeść 5÷6 razy dziennie;
- Pić przynajmniej 2÷3 litry płynów dzienni (wodę mineralną, herbatę, soki owocowe);
- Na posiłek przeznaczyć wystarczającą ilość czasu;
- Kończyć posiłek w chwili poczucia sytości;
- Nie jeść szybko i łapczywie;
- Zredukować w jadłospisie ilość produktów przetworzonych przemysłowo;
- Zredukować lub ograniczyć do nieznacznych dawek trujące używki, jak alkohol, teina, kofeina, nikotyna (ale bez ascetycznych wyrzeczeń);
- Nie stosować radykalnych diet;
- Unikać ogromnych posiłków i obżarstwa;
- Ustalić przy jakiej wadze ma się naprawdę dobre samopoczucie!!!

Procesy starzenia.


Z biegiem lat komórki naszego organizmu (kom. tłuszczowe i struktura komórkowa tkanki łącznej) otrzymują coraz gorsze informacje dziedziczne. Tkanki tracą elastyczność, stopniowo twardnieją ścianki naczyń krwionośnych. W wyniku gorszego ukrwienia (za mało ruchu, zgęszczenie krwi, nagromadzenie produktów trujących we krwi), dochodzi do złego zaopatrywania komórek w produkty odżywcze, jak również pogarsza się wydalanie produktów przemiany materii. Jednak nauka dawno wykazała, że ruch i aktywność psychiczna mogą się znacznie przyczynić do przeciwdziałania temu na pozór niepowstrzymanemu procesowi zmniejszania wydolności organizmu. Poprzez systematyczną aktywność fizyczną, dobre odżywianie, pozytywne nastawienie psychospołeczne można zwolnić tempo procesów starzenia się, i okaże się, że miedzy równolatkami kalendarzowymi jest wielka różnica wieku biologicznego.

Zaburzenia gospodarki hormonalnej


Hormony regulują i sterują przemiana materii, hamują ją lub pobudzają. Różne hormony przy tym także wzajemnie hamują się lub aktywizują, a centralą sterującą jest przysadka mózgowa. Na wynikającą z tych skomplikowanych procesów przemianę materii wpływają dodatkowo inne czynniki, jak ruch, nawyki odżywiania, stres itd. Można stwierdzić zaburzenia funkcji gruczołów hormonalnych i przyporządkować je określonym obrazom chorobowym także cellulitis. Nadczynność lub niedoczynność gruczołu tarczycy prowadzi do zaburzeń przemiany materii, a tym samym do nadwagi lub niedowagi. Niedoczynność tarczycy może być np. przyczyną obrzmiałej, szorstkiej skóry. Zaburzenia pracy nerek i jajników (szczególnie w okresie przekwitania) powodują odkładanie się produktów trujących w komórkach tłuszczowych i ułatwiają gromadzenie wody w tkance łącznej. W tym wypadku cellulitis wystąpi w postaci bruzd i wgłębień w udach, brzuchu i ramionach. Natomiast kiedy w wyniku zaburzeń pracy trzustki występuje cukrzyca, to na skutek niewłaściwej przemiany materii cukru dochodzi często do cellulitis. Wiąże się to z reguły z nadwagą, tę zaś można regulować odpowiednią dietą i programem ruchowym.

Choroby związane z przemianą materii


Każda infekcja, nawet niewielkie przeziębienie i każda choroba mają wpływ na przemianę materii, tę zaś regulują hormony, przy czym ich rodzaj i ilość są zależne od jakości codziennego życia. Stres, złość, troski, radości, zakochanie, spokój - wszystko to ma wpływ na przemianę materii, tak wiec analiza nieprawidłowości funkcji musi się opierać na analizie warunków życia. Do najbardziej znanych chorób przemiany materii zaliczamy: chudnięcie, tycie, artretyzm. We wszystkich przypadkach są to zaburzenia pracy nerek i wątroby. Organy oczyszczające nie są w stanie wydalić produktów trujących, więc te odkładają się w organizmie szczególnie, oprócz stawów, w komórkach tłuszczowych. A przez to znowu zostaje utorowana droga dla cellulitis.

Wiele problemów związanych z przemianą materii można regulować systematycznymi ćwiczeniami ruchowymi, rozsądnym odżywianiem i kontrolowanym sposobem życia, bez sięgania po medykamenty. Są to, niestety, niewygodne wymagania, stoi im na przeszkodzie naturalna skłonność do lenistwa i wygody. Łatwiej jest sięgnąć po pigułki, nalewki, maści - bo wymaga to niewielkiego nakładu energii, co więcej - można to stosować bez ruszania się z fotela. Leki jednak działając objawowo nie usuwają przyczyny, poza tym wymagają zwiększania dawki, bo organizm "się przyzwyczaja", ostatecznie prowadzą do jeszcze silniejszego zatrucia organizmu. Przez to zmniejsza się coraz bardziej wydolność organizmu, nadwaga staje się jeszcze większa, coraz więcej odkłada się produktów trujących, układ krążenia coraz bardziej szwankuje itd., itd.

Jak rozpoznać cellulitis?

Cellulitis, "choroba manekina" ma złą sławę, bo nawet u najpiękniejszych i najszczuplejszych kobiet występuje w tej chorobie pomarańczowe zabarwienie skóry. Przyczyny i objawy cellulitis nie zostały do dzisiaj ściśle naukowo zbadane, dlatego też nie jest możliwy dokładny opis różnych stadiów rozwoju tej choroby. Opisać można tylko pewne symptomy i cech wskazujące na to, że mamy do czynienia z cellulitis. Pierwszymi oznakami wskazującymi na początek choroby są wzrastające uczucie ciążenia nóg, które wieczorem sinieją, oraz częste ziębnięcie stóp i nóg. Te zaburzenia krążenia są podstawą dla powstania cellulitis, która przejawia się w następujących formach:

- Lekka cellulitis:
Mamy z nią do czynienia wtedy, gdy już po lekkim uderzeniu lub nieznacznym ucisku ciała powstają wylewy krwi (siniaki), a po uszczypnięciu czy ściśnięciu skóry występują wyraźne wgłębienia i bruzdy (pomarańczowe zabarwienie skóry).Bez tego, przy naturalnym staniu, leżeniu czy chodzeniu deformacje nie są jeszcze widoczne.

- Umiarkowana cellulitis:
Wgłębienia i bruzdy na udach, biodrach i pośladkach widoczne są już podczas stania. Często też przy ucisku skóry odczuwa się bóle, przy czym te bóle, odzywające się gdy się siedzi lub leży, potem znikają.

- Ciężka cellulitis:
Podczas siedzenia, stania lub leżenia widoczne są głębokie deformacje skóry - staje się ona twarda i nieelastyczna, a jej tkanka jest zgrubiała i ziarnista. Dotknięte partie ciała wywołują nieprzyjemne uczucie napięcia. Ciążenie nóg i ramion towarzyszy choremu codziennie.

Średnie i ciężkie stadium cellulitis to poważny objaw chorobowy, wymagający szczegółowej diagnozy i zwalczania adekwatnymi środkami - nie chodzi tu już o korektę estetyczną czy kosmetyczna. Tak silne zmiany struktur tkanki łącznej i komórek tłuszczowych mogą być zarówno przyczyną jak i objawem wielu różnych chorób.

Jak walczyć z cellulitis?

- Ćwicz systematycznie, by pobudzić swoja przemianę materii, rozwinąć mięśnie, zapobiec gromadzeniu się tkanki tłuszczowej (najlepiej 3 x w tygodniu po 45 min);
- Odpoczywaj aktywnie (spacery, jazda na rowerze, skoki przez skakankę, callanetics itp.). szczególnie polecane jest pływanie - połączenie ruchu mięśni z uciskiem wody z zewnątrz usprawnia odpływ limfy, a tym samym transportowanie szkodliwych złogów;
- Zmodyfikuj swoja dietę tak, by była lekkostrawna i zawierała dużo warzyw, owoców i błonnika, a mało tłuszczów i cukru. Jedz więc: pieczywo razowe, graham, otręby przenne, kaszę gryczaną lub inną gruboziarnistą. Ponadto unikaj soli i pij dużo wody mineralnej (ok.2 l dziennie) - najlepiej zaczynaj dzień od wypicia szklanki wody mineralnej np. z cytryną;
- Stosuj masaże szorstką rękawicą (2 x dziennie przez ok. 10min.);
- Każdego dnia stosuj przemienne natryski - poprawiają krążenie i pobudzają przemianę materii. Zaczynaj od natrysku dobrze ciepłego, a kończ na zimnym
- Stosuj emulsje, kremy i żele do ciała, zawierające wyciągi z leczniczych roślin: bluszczu, mniszka lekarskiego, alg morskich, kasztanowca, rumianku, żeń-szenia;
- Unikaj długiego stania, siedzenia - obciążasz wtedy jednostronnie mięśnie i przyspieszasz rozwój cellulitisu.
- Odpowiednio się ubieraj tak, by Twoje ciało nie było ściśnięte i skrępowane - powoduje to blokadę krążenia krwi i limfy w organizmie;
- Siedząc nie zakładaj nogi na nogę, to także powoduje ograniczenie cyrkulacji płynów ustrojowych;
- Unikaj wysokich temperatur - sauna, opalanie się na słońcu lub w solarium są zdecydowanie niekorzystne. Szkodliwe są także gorące kąpiele.

Bibliografia:
1. O. Krempel - "Trening anty-Cellulitis". Wyd. Sic! 1994


Jak żyć
i
walczyć
z
celulitis?


Referat wygłoszony na Radzie Pedagogicznej w Szkole Podstawowej im. Jana Brzechwy w Borkowie w dniu 2004-03-16.
 

Opracowanie: mgr Anna Kleina

Wyświetleń: 2929


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.