Katalog

Ewa Lipska
Uroczystości, Scenariusze

"Stopka królowej Jadwigi" i "Wiano świętej Kingi" - scenariusze przedstawień teatralnych opartych na motywach legend polskich

- n +

Scenariusze przedstawień teatralnych Opartych na motywach legend polskich " Stopka królowej Jadwigi" i "Wiano świętej Kingi"

tekst legend: M. Berowska, M Grądzka: Bajarz polski. Wydawnictwo Wilga Sp. z o.o.2003r.

Stopka królowej Jadwigi

Osoby: królowa, kamieniarz, dwóch robotników, majster, narrator

narrator
Dawno, dawno temu królową Polski była piękna i mądra Jadwiga. Wraz z bogatym orszakiem przyjechała z dworu węgierskiego i zamieszkała w Krakowie na Wawelu. Codziennie spacerowała po mieście, podziwiała stare kościoły, uliczki i zaułki, które świadczył o wspaniałej historii Polski. Bardzo chciała być dobrą królową, dlatego wszystkie swoje bogactwa oddała na rozbudowę Uniwersytetu Krakowskiego i na budowę nowego kościoła.
Na wieść o rozpoczynającej się budowie, młody kamieniarz, który właśnie wracał z podkrakowskich kamieniołomów postanowił zgłosić się do pracy

kamieniarz
Pójdę, zaciągnę się do budowy, ciosać kamienie umiem, na murarce się znam, pracy się nie boję, a mojej rodzinie potrzebny każdy grosz. (Do majstra)Czym się mam zająć?

majster
Ciosaj kamienie, a równo, bo to na chwałę Bożą i naszej królowej powstanie ten kościół.
A pracuj sumiennie to i zapłatę sumienną dostaniesz.

narrator
Zajął się kamieniarz pracą. Podśpiewywał sobie i nawet nie zauważył jak co dzień przechodzi koło budowy królowa, by przyjrzeć się, jak postępuje praca. Pewnego dnia młody kamieniarz spóźnił się do pracy, był smutny i zamyślony, pracował ze spuszczoną głową.

Robotnik 1
Co ci jest? Praca ci się pewnie znudziła? Pewnie byś wolał kwiatki sadzić? Albo tylko wąchać?

kamieniarz
Ech to nie to, mam inne zmartwienie

Robotnik 2
Patrzcie królowa! Królowa! Pani nasza nadchodzi!

królowa
Co cię trapi dobry człowieku? Czyś może chory lub głodny?

kamieniarz
(Powstając i kłaniając się). Zostawiłem w domu chorą żonę i gromadkę dzieci bez opieki. Żona cierpi, a ja nie mam dość pieniędzy, by wezwać do niej medyka.

królowa
Nie mam przy sobie talarów, których ci tak potrzeba. Mam jednak coś co możesz sprzedać a uzyskasz za to wiele pieniędzy. (Stawiając stopę na kamieniu odpina klamrę.) Weź tę klamerkę, dobry człowieku i wezwij medyka jest ona wiele warta wystarczy na zapłatę i na dobry posiłek dla twoich dzieci

kamieniarz
Dziękuję ci pani, teraz będzie wszystko dobrze, uratuję swoją żonę. Na pewno!
Królowa odchodzi, Robotnik patrzy na kamień

Robotnik 1
Patrzcie to cud, na kamieniu pozostał ślad królewskiej stópki!

Robotnik 2
Widać nasz królowa zostanie świętą, nawet kamienie miękną pod jej stopami

majster
Zostawcie kamień w tym kształcie jakim jest i wmurujcie go w ścianę nowego kościoła, by inni także mogli oglądać cudowną stópkę królowej. To mądra i dobra pani, na pewno kiedyś zostanie świętą.

Narrator
Nie mylił się majster. Zaraz po śmierci uznawano królową Jadwigę za świętą, a na ołtarze wyniósł ją papież Jan Paweł II. Stopkę królowej odbitą w kamieniu można do dziś oglądać w krakowskim kościele Najświętszej Maryi Panny.

"Wiano Świętej Kingi"

Osoby: Kinga, ojciec, książe, dwaj robotnicy, narrator

narrator
Dawno, dawno temu, kiedy władcą na Wawelu został książe Bolesław Wstydliwy, rycerstwo polskie postanowiło znaleźć mu dobrą i piękną żonę z królewskiego rodu. Wybór padł na węgierską księżniczkę Kingę. Książe Bolesław obejrzał jej portret i od razu się w niej zakochał. Poprosił więc, by zawieziono jej pierścień zaręczynowy i żeby jak najprędzej przywieziono królewnę do Krakowa. Królewna Kinga zgodziła się zostać polską księżną. Przed wyjazdem do Polski poszła pożegnać się z ojcem.

Kinga
Żegnaj ojcze, nie zobaczymy się zbyt szybko, ale jestem szczęśliwa, możesz być spokojny.

Ojciec
Wyruszasz kochana córko do dalekiego kraju, zostaniesz żoną wielkiego króla chciałbym ofiarować ci godny posag. Co chciałabyś otrzymać?

Kinga
Książe Bolesław jest władcą bogatego kraju. Złota i pieniędzy mu nie brakuje, chciałabym mu dać to czego w Polsce nie ma.

ojciec
Co to takiego?

Kinga
To sól, drogi ojcze, drogocenna sól. Tu u nas jest jej pod dostatkiem. Mam pewien pomysł.

narrator
Wyruszyła Kinga w daleką podróż do Polski. Zanim orszak minął granicę Węgier, królewna poprosiła, by zatrzymali się przy jednej z największych kopalni soli. Wysiadła z powozu, podeszła do głębokiego szybu solnego i pochyliła się nad nim. Zdjęła z ręki pierścień zaręczynowy i wrzuciła go do szybu. Potem wyruszyła w stronę swego nowego kraju.

Bolesław
Witaj piękna księżniczko, pokochałem cię od kiedy ujrzałem twój portret, jestem szczęśliwy, że zgodziłaś się zostać moją żoną

Kinga
Ja także jestem szczęśliwa i cieszę się nie tylko ty będziesz moim mężem, ale, że ten piękny kraj będzie teraz moją ojczyzną. Po ślubie musisz mi go koniecznie pokazać, musimy też odnaleźć mój posag.

narrator
Po uroczystym ślubie i hucznym weselu młoda para wyruszyła w podróż. Wkrótce powóz zatrzymał się w pięknym miejscu nazywanym Wieliczką. Księżna wysiadła, rozejrzała się, po czym poprosiła chłopów, by zaczęli kopać głęboki szyb.

Robotnik 1
Kopiemy tak i kopiemy kilka godzin, księżniczko, czego my tu szukamy?

Kinga
Chcę, byście odnaleźli mój posag, bardzo cenny skarb, którego dotąd w Polsce nie było.

Robotnik 2
Niestety natrafiliśmy na twardą skałę, dalej nie da się kopać.

Kinga
Odłupcie kawałek i podajcie mi.(Zwraca się do Bolesława) Oto mój posag drogi mężu, wygląda jak kamień ale to drogocenna sól. W środku tej bryły jest mój zaręczynowy pierścień, który sprowadził ten skarb do Polski. A w tym miejscu zbudujcie kopalnie, która będzie słynna na cały świat z bogatych zasobów solnych.

narrator
Księżna Kingi panowała długo i mądrze opiekowała się polskim ludem i polską ziemią.
A dla swych wielu zasług nazwana została świętą

 

Opracowanie: E. Lipska

Wyświetleń: 7377


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.