Katalog

Iwona Draga
Język polski, Różne

Dziwny jest ten świat

- n +

Dziwny jest ten świat

Dzień 3 września 2004 r. przekreślił po raz kolejny już przekonanie, iż wychowanie człowieka winno mieć "charakter afirmatywny" [1], polegający na prezentowaniu świata "ułożonego", moralnie jednoznacznego. Coraz częściej przekonujemy się o konieczności "wychowania dramatycznego" [2], bo świat jest niezwykle "złożony", pełen sprzeczności. Parafrazując myśl Adama Michnika[3] dotyczącą zdarzeń będących symbolicznym wyznacznikiem nadziei i grozy stwierdzam, iż terrorystyczny atak na szkołę w Biesłanie razi szczególnym okrucieństwem. Parę lat temu czytałam materiały, które informowały o ataku na Stany Zjednoczone. Na łamach prasy sformułowano problem, iż tak naprawdę Szkoła nie radzi sobie w tego rodzaju sytuacjach, ale na pewno powinna pomagać uporać się emocjonalnie czy intelektualnie. Nie wystarczyło po wydarzeniach w Biesłanie uczcić pamięć tragicznie zmarłych. Wydarzenia z 11 września 2001 roku, 3 września 2004 roku można zaliczyć do takich, które wzbudzają szczególne zainteresowanie mediów. Zadaniem dzienników jest informowanie o sytuacji, ofiarach, ale czasami prezentuje się fotografie pełne grozy, przerażenia, zdjęcia, na których zatrzymano ludzkie nieszczęście. Doniesień jest wiele, trudno je ogarnąć. Ludzie oczekują coraz to nowych informacji, bardziej sensacyjnych. "Informacja stała się towarem" [4] - bezkarnie i bezpiecznie możemy coraz częściej przyglądać się aktowi zabijania. Istotnie, dziwny jest ten świat. Człowiek, młody człowiek musi mieć świadomość istnienia dwóch różnych światów: świata, w którym żyjemy i wykreowanego przez media. Łatwo zatracić proporcje w ocenie świata, pomylić świat wykreowany z rzeczywistością. Nie jesteśmy w stanie uchronić dziecka przed traumatycznymi informacjami i obrazami. Wszyscy obserwowaliśmy, co działo się w szkole w Północnej Osetii. Należałoby się zastanowić, jakie są skutki dostępu do tego rodzaju informacji i obrazów. Z pewnością możemy dostrzec wzrost dojrzałości emocjonalnej, odporności psychicznej, ale nadmiar tychże wizji może również zniszczyć wrażliwość na cudzy ból, a to prowadzi do obojętności moralnej, braku reakcji na zło. Gesty współczucia mogą okazać się puste. W tej sytuacji nauczyciel nie może udawać, że nic się nie dzieje. Można uczyć samodzielnego krytycznego myślenia - uczeń powinien odróżniać opinie od faktów a także odczytywać intencje wpisane w kreacje, rozumieć poetykę mediów masowych. Rozmowy o zdarzeniach są potrzebne - być może ochronią ludzką psychikę, ocalą wrażliwość, wskażą taki sposób odbioru dopływających do nas informacji, aby radzić sobie z nimi po ludzku. Zaproponowałam moim uczniom podczas omawiania "Króla Edypa", aby w pracy pisemnej odnieśli się do świata nam współczesnego, bo ten świat obfituje przecież w zdarzenia jak z greckiej tragedii.

Przypisy:
1. I. Wojnar, Podstawowe problemy wychowania estetycznego (teoria i praktyka), [ w: ] Wychowanie estetyczne młodego pokolenia. Polska koncepcja i doświadczenia, WsiP, Warszawa 1990, s. 20.
2. Tamże.
3. A Michnik, Komentarz do zdarzeń, "Gazeta Wyborcza" z dnia 11 września 2001 r.
4. R. Kapuściński, Dwa światy, "Newsweek" z dnia 23 grudnia 2001 r.


 

Opracowanie: Iwona Draga
nauczyciel języka polskiego
w Zespole Szkół Ponadpodstawowych nr 2
w Rybniku

Wyświetleń: 1252


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.