Katalog

Hanna Woszczek
Biologia, Artykuły

Profilaktyka w szkole i w domu

- n +

Profilaktyka w szkole i w domu

Profilaktyka wg Słownika wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego to: zapobieganie, prewencja, to też ogół środków zapobiegających powstawaniu chorób. Przeciwdziałanie niezdrowym nawykom, nieodpowiedniej diecie i uzależnieniom od leków, alkoholu oraz środków odurzających jest prowadzone na terenie szkoły poprzez promowanie zdrowego, higienicznego stylu życia. Powyższa profilaktyka dotyczy całej społeczności szkolnej także rodziców. Realizuję się ja w ramach programu profilaktyki szkoły, gdzie uwzględnione zostały różnorodne metody, takie jak: kampanie informacyjne, akcje, konkursy i inne.

Nawet najlepiej prowadzona profilaktyka szkolna nie będzie przynosiła zamierzonych efektów bez współdziałanie z domem rodzinnym. Ważne jest aby w domu rodzinnym dziecka panowały zasady promujące zdrowie. W stosunkach międzyludzkich będą to: reguły ustanawiane dla dobra całej rodziny, a nie dla tego kto je tworzy; akceptacja każdej osoby taką, jaką ona jest - posiadającą uczucia, dobre intencje, choć czasami błądzącą; potwierdzenie wartości wszystkich domowników, bo wiadomo, iż każdy człowiek dorosły, czy dziecko ma wady i zalety. W zdrowym wychowaniu powinno się zaakceptować i jedne, i drugie; dopiero potem można kształtować właściwą postawę poprzez eliminowanie wad a podkreślenie zalet. Zdrowe reguły rodziny powinny być elastyczne, uwzględniać różne sytuacje oraz różne potrzeby i możliwości ludzi; akceptować zmiany a nawet zachęcać do nich, uznając je za źródło rozwoju jednostki i całej rodziny. Rodzina funkcjonująca w myśl zdrowych zasad jest rodziną, gdzie nie ma tematów zakazanych; można mówić o swoich potrzebach i uczuciach a członkowie rodziny zapewniają sobie wzajemne wysłuchanie.

DLACZEGO NIE WSZYSTKIE RODZINY TAKIE SĄ?


Współcześnie większość rodzin boryka się z problemami życia codziennego. Rodzice są zapracowani, zabiegani, myślą, że pieniądze
Nie rozmawiaj a z dziećmi, nie mają czasu na wspólną zabawę, sport, pracę a nawet posiłki; nie dostarczają dziecku odpowiednich wzorców; bo jak to zrobić, kiedy albo się pracuje, albo jest się tak zmęczonym, że nie ma się ani siły, ani cierpliwości. Dziecko słyszy wówczas często: "Daj mi spokój, przecież dopiero wróciłam z pracy!" albo zdawkowe: "Mam nadzieję, że w szkole wszystko w porządku."

Jeszcze gorszy dla rodziny jest brak pracy i dochodów, powoduje on kłótnie, rywalizację między rodzicami, nadużywanie alkoholu i innych środków odurzających. Dzieci pozostawione są często samym sobie; mimo to czerpią wzorce z rodzinnego domu; ulegają wpływom kolegów a często też grup nieformalnych.

Rodzinnie osamotnione dzieci, nie mające wsparcia rodziców szukają sobie "przyjaciół" w postaci papierosów, alkoholu, leków i narkotyków. Obserwuje się już w szkole podstawowej kontakty dzieci z papierosami i alkoholem, rzadziej z odurzającymi lekami i narkotykami. Niepokojące są stwierdzenia uczniów, że pili z tatą w domu albo, że papierosy dostaje od starszego brata. Brak zdrowego wychowania i prawidłowych kontaktów między dzieckiem a rodzicem, może spowodować tragiczne skutki, przykładem może być ojciec prowadzący pijanego syna, ucznia szkoły podstawowej. Terapeuci, policja, lekarze ostrzegają przed podawaniem szampanów "bezalkoholowych" dzieciom, jak to się robi niejednokrotnie podczas różnych uroczystości. Warto wiedzieć, że takie postępowanie wpływa na podświadomość dziecka i w przyszłości ma ono wrażenie, że może sięgać po alkohol. Jest także różnica między "posmakowaniem" alkoholu (z ciekawości) a upiciem się do nieprzytomności szczególnie jeśli chodzi o dziecko; jest to pierwszy objaw tendencji do uzależnienia. Po stwierdzeniu jednego i drugiego przypadku rodzice powinni rozmawiać z dzieckiem i tłumaczyć zagrożenia z nich wypływające.

Alkoholizm wśród młodzieży nadchodzi niemal niezauważalnie. Zaczyna się od spotkań towarzyskich przy piwie, koleżeńskim wypadzie do baru czy kawiarni, przyjęciem domowym z okazji imienin, urodzin. Młody człowiek po wypiciu alkoholu niejednokrotnie odnajduje w sobie pozorny stan lekkości, łatwość nawiązywania kontaktów czy samozadowolenie, sposób w pokonywaniu trudności a także pocieszenie przy porażkach. Alkohol uzależnia, więc z czasem następuje zapotrzebowanie organizmu na zwiększona jego ilość. Każda osoba uzależniona od alkoholu, żeby wejść z choroby potrzebuje wsparcia. Dobrze jeśli takiego wsparcia udziela rodzic, rodzeństwo, przyjaciel lub terapeuta.

Trzeba rozmawiać z dziećmi, trzeba je obserwować i mieć z nimi kontakt.

Dzieci mające dobry kontakt i wsparcie ze strony rodziców w mniejszym stopniu będą ulegały złym nawykom, nie będą uciekały w używki i inne "środki poprawiające humor". Palenie papierosów i picie alkoholu łatwiej jest zidentyfikować niż branie narkotyków. Pomocna tu będzie lista sygnałów ostrzegawczych, których występowanie może wskazywać na branie narkotyków:

Zmiany w zachowaniu:
- zmiana przyjaciół,
- pogorszenie stopni w szkole (o jedną a nawet dwie oceny niżej),
- kłopoty z koncentracją,
- zmniejszenie motywacji do nauki,
- ospałość lub pobudzenie,
- zwolnienie funkcji intelektualnych,
- wagary,
- częste oszukiwanie i kłamstwa,
- nadmierne reakcje na krytykę lub małe niepowodzenia,
- brak samokontroli i dyscypliny (zaniedbywanie obowiązków),
- zmiany nastroju,
- chroniczne zmęczenie,
- zmiany w nawykach jedzeniowych (nagły apetyt lub jego utrata),
- zmiana w porach spania,
- lęki,
- bojkot obowiązków,
- kradzieże,
- częste awantury, zachowanie agresywne,
- późne powroty do domu,
- otrzymywanie dziwnych telefonów lub bardzo krótkie rozmowy.

Zmiany w wyglądzie zewnętrznym:

- zaczerwienione spojówki,
- źrenice nie reagujące na zmianę światła,
- utrata wagi lub nagłe przytycie,
- kłopoty z koordynacją,
- słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania, zapach chemikaliów,
- bełkotliwa, niewyraźna mowa,
- częste przeziębienia, przewlekły katar, krwawienie z nosa, bóle różnych części ciała, zaburzenia pamięci oraz toku myślenia.

Zazwyczaj uciekanie dziecka w świat uzależnień wiąże się głównie z "niezrozumieniem" jego uczuć i potrzeb wieku młodzieńczego, nie akceptują środowiska i najbliższego otoczenia. Aby uniknąć takiego stanu w domu i w kręgu rodzinnym, należy zwracać szczególną uwagę na to co mówi i jakie ma problemy. Należy znaleźć czas na wysłuchanie problemów dziecka, unikać złośliwości i krytycznych porównań z innymi rówieśnikami. Młody człowiek doznaje w ten sposób urazu, że jest odtrącony i niepotrzebny. Należy tak kierować swoimi poczynaniami, żeby dziecko miało wiarę w siebie i poczucie bezpiecznego ogniska domowego. W miarę dyskretnie należy poznać grono przyjaciół i jego zwyczaje. Kontrolować wspólnie z innymi rodzicami miejsca, w których przebywa i co robi. Każdą anomalię w zachowaniu trzeba sprawdzić i poznać jej przyczynę, żeby w porę podjąć odpowiednie działania. Im wcześniej dojdzie do ujawnienia skłonności do środków narkotycznych, tym łatwiej jest nad tym zapanować. Jeżeli dojdzie jednak do faktu, że dziecko miało bezpośredni kontakt z narkotykiem, co w dzisiejszych czasach nie jest trudne, nie należy popadać w panikę. Należy zastanowić się nad przyczyną sięgania po narkotyki. Może został podany wbrew woli? A może zaszło coś, co spowodowało chęć zwrócenia w ten sposób na siebie uwagi? Być może nagromadziły się kłopoty w środowisku szkolnym czy koleżeńskim? A być może powstała nieodparta chęć zakosztowania "zakazanego owocu"? Należy zastanowić się w jaki sposób możesz zaradzić i pomóc dziecku w wydostaniu się z matni.

Nie wahaj się zasięgnąć porady specjalisty, bo zwlekanie grozi tragedią, która oprócz dziecka dosięgnie również Ciebie. Adresy i telefony poradni znajdziesz w każdej placówce lecznictwa otwartego, komisariacie policji, czy ośrodkach pomocy społecznej.
 

Opracowanie: Hanna Woszczek

Wyświetleń: 1003


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.