Katalog

Agnieszka Waloszek
Lekcja wychowawcza, Scenariusze

Kiedy jesteś wściekły? - uczymy się wyrażać agresję i dostrzegać ją u innych. Scenariusz godziny z wychowawcą

- n +

Kiedy jesteś wściekły? - uczymy się wyrażać agresję i dostrzegać ją u innych. Scenariusz godziny z wychowawcą

Konspekt lekcji na godzinę z wychowawcą realizujący treści programu profilaktycznego: "Szkoła wolna od agresji i przemocy".

Klasa 2 gimnazjum

Temat: "Kiedy jesteś wściekły?" - uczymy się wyrażać agresję i dostrzegać
ją u innych.

CELE
Uczeń:
- dostrzega odczucia drugiej osoby w zróżnicowany i świadomy sposób,
- zna pojęcie agresji i sposoby jej wyrażania,
- umie kontrolować konstruktywnie i przezwyciężać uczucia złości, agresję.

FORMY:
- indywidualna,
- zbiorowa.

METODY:
- wykład,
- pogadanka,
- ćwiczenia i zabawy kreatywne.

PRZEBIEG LEKCJI.

1. Ćwiczenie wprowadzające - scenka mimiczna.
Grupka dzieci stoi na środku sali i wykonuje pewne czynności.
- I - dziecko: lewą ręką wykonuje ruch, jakby chciało kogoś uderzyć,
- II - dziecko: prawa nogą wykonuje ruch, jakby chciało kogoś kopnąć,
- III - dziecko: uderza ściśniętymi w pięści dłońmi w obie skronie,
- IV - tupie nogami itp.

Nauczyciel rozmawia z uczniami o zachowaniu kolegów, doprowadza do stwierdzenia, że zachowania te są przejawem złości, wściekłości i agresji. Uświadamia, że uczucia te są naturalne dla każdego człowieka i dlatego też oni również mogą je odczuwać i wyrażać, bez jednoczesnego strachu czy poczucia winy, bowiem dopiero wtedy da się je kontrolować i konstruktywnie przezwyciężać.

2. Realizacja tematu lekcji - przedstawienie definicji agresji.

AGRESJA - zachowania związane z siłą, przemocą fizyczną, narzucaniem swojej woli, z niszczeniem.

Agresja ma więc różne postaci:
- nieprzyjemne, napastliwe, obrażające słowa,
- bójki niszczenie przedmiotów,
- zmuszanie innych (różnymi metodami), aby zrobili to, co Ty chcesz,
- złość, wściekłość, którą się tylko odczuwa, ale jest "widoczna" na twarzy.


3. Ćwiczenia i zabawy kreatywne
mające na celu ćwiczenie umiejętności wyrażania i dostrzegania agresji.

ZABAWA 1.
"Wściekłe początki zdania"

Dzieci otrzymują kartki z "wściekłymi" początkami zdań. Każde z nich uzupełnia je najpierw dla siebie samego. Następnie dokończenia zdań omawiane są w małych grupach i porównywane. Zdania te mogą zaczynać się na przykład w taki sposób:
- Kiedy jestem wściekły, wtedy...
- Mój najlepszy przyjaciel złości mnie, gdy...
- Moja najlepsza przyjaciółka złości mnie, gdy...
- Nienawidzę chodzić do szkoły, gdy...
- Najbardziej złości mnie, gdy...
- Ciągle muszę...
- Mój tata mówi: kiedy inni mnie denerwują, wtedy...
- Moja mama mówi: kiedy inni mnie denerwują, wtedy...
- Kiedy inni są rozzłoszczeni, wtedy...
- Bicie jest dozwolone, gdy...
Początki zdań powinny odnosić się do aktualnej sytuacji grupowej. Jeżeli mamy do czynienia z konfliktami lub napięciami, ćwiczenie to może służyć do zastanowienia się nad nimi i próby popracowania nad ich przezwyciężeniem.

ZABAWA 2.

"Czy widziałeś wściekłego Tomka?"

Wszystkie dzieci siedzą w kole, tylko jedno chodzi pośrodku nich. Nagle zatrzymuje się przed dowolna osobą i pyta: "Czy widziałeś wściekłego Tomka?"

Odpowiedź brzmi: "tak". Następnie dziecko, stojące wewnątrz kręgu pyta dalej: " A co on robił?" Siedząca osoba pokazuje teraz to, jak według niej zachowywał się wprowadzony całkowicie z równowagi Tomek - jakiś agresywny ruch, pełen wściekłości dźwięk albo obydwa razem; pozostali uczestnicy w kole robią to samo.

Po chwili siedząca osoba kończy demonstrację. Zamienia się rolami ze stojącym w kręgu dzieckiem i zaczyna nowa rundę zabawy.

Zabawa 3.

"Pękać ze złości."


Każde dziecko otrzymuje balon, który musi nadmuchać. Następnie wyobraża sobie ( i zapisuje) sytuację, w której mógłby "pęknąć ze złości".

Uczniowie w parach próbują znaleźć przyczynę złości kolegi. Jeżeli komuś udało się prawidłowo zgadnąć, dane dziecko musi spowodować, by jego balon pękł z wielkim hukiem. Zabawa kończy się w tej chwili, gdy każdy "wypuści już powietrze" - zarówno ze swojego balonu, jak i ze swojego rozzłoszczonego ciała.

4. Ewaluacja lekcji.

Uczniowie mają za zadanie zapisać co będą robić, aby zmienić swój zły nastrój i zły nastrój swoich bliskich. Następnie głośno odczytują te sposoby.

Konspekt lekcji na godzinę z wychowawcą realizujący treści programu profilaktycznego: "Szkoła wolna od przemocy i agresji".

Klasa 3 gimnazjum.


Temat: Uczymy się opanowywać i przezwyciężać złość i agresję - ćwiczenia
i zabawy interakcyjne.


CELE
Uczeń:
- zna sposoby zapobiegania agresji,
- umie odreagowywać agresywne impulsy w stosunku do innych ludzi w kontrolowany sposób,
- zna sposoby panowania nad własna złością i agresją.

FORMY:
- zbiorowa,

METODY:
- pogadanka,
- ćwiczenia uaktywniające ciało.

PRZEBIEG LEKCJI:

1. Ćwiczenia wprowadzające - pogadanka.
Nauczyciel zadaje następujące pytania:
- Co najczęściej wywołuje u Was agresję?
- Jakie zachowania agresywne występują najczęściej u Was?
- Jak najczęściej próbujecie rozwiązywać sytuacje, które mogą prowadzić do agresji?

2. Realizacja tematu lekcji - prezentacja sposobów zapobiegania agresji.
Nauczyciel przedstawia na tablicy planszę:
"Jak zapobiegać agresji?"
1. Jeśli wiesz w jakich sytuacjach możesz być narażony na agresję innych ludzi, grup, gangów, po prostu unikaj tych sytuacji.
2. Poszukaj grupy rówieśniczej, która nie będzie Ciebie narażała na kontakt z policją i z prawem.
3. Jeśli nauczysz się obserwować emocje swoje i innych, zwiększysz swoją samoświadomość i łatwiej będzie Ci znaleźć przyjaciół.
4. Zwróć uwagę na swoje słownictwo. Jakich zwrotów agresywnych, agresywnych, obraźliwych używasz w stosunku do kolegów, koleżanek, rodzeństwa. (Czy osiągasz wówczas swój cel?)

Jeśli potrafisz szanować siebie, masz wysoką samoocenę, unikasz narażania się na czyjeś ataki agresji po prostu dlatego, że przede wszystkim, będziesz potrafił unikać takich sytuacji. Rozpoznasz sytuacje, w której będzie Ci groziła czyjaś agresja.


Po odczytaniu planszy następuje analiza zawartych na niej treści.

3. Ćwiczenia w opanowywaniu złości i agresji.


Zabawa 1.
"Obrażanie publiczności"

Uczniowie dzielą się na dwie grupy.
- każdy zespół przygotowuje się zbierając zarzuty, przezwiska, obraźliwe wyrazy, skierowane do przeciwników,
- zespoły ustawiają się lub siadają naprzeciwko siebie w pewnej odległości, gwarantującej im "bezpieczeństwo". Na znak prowadzącego jeden z nich zaczyna tak głośno jak tylko potrafi i jak najbardziej rozzłoszczony obsypywać przeciwników przygotowanymi przezwiskami. Muszą być one przy tym wciąż skierowane do całego zespołu, osobiste obrażanie jest niedozwolone. Druga grupa nie może bronić się, znosząc te tyrady przekleństw spokojnie i bez zmrużenia oka. (Około 1 minuty)
- Po sygnale obie grupy zamieniają się rolami. (Około 1 minuty)
- Członkowie obu grup podchodzą do siebie i obejmują się. (Około 1 minuty)

Następnie wszyscy uczestnicy zabawy muszą mieć możliwość porozmawiania na temat swoich uczuć przeżywanych w trakcie zabawy.
- W jakim stopniu byli oni w tej sztucznej sytuacji zdolni do wrogiego nastawienia i demonstrowania wściekłości?
- Jak trudno było dla nich znosić obrażanie i nie móc się bezpośrednio bronić?
- Czy wspólnie z innymi odważamy się mówić gorsze rzeczy niż w pojedynkę?
- Czy po objęciu się na koniec zabawy wszystko znowu może być
- w porządku?

Po przeprowadzeniu tej zabawy rozwiązywanie konfliktów klasowych przychodzi z reguły o wiele łatwiej.

ZABAWA 2.
"Protokół złości i zdenerwowania"
Uczniowie otrzymują kart do wypełnienia. Jest to tak zwany "Protokół złości
i zdenerwowania", który pozwala lepiej poznać samego siebie i nauczyć się kontrolowanego radzenia sobie ze złością.

1. Co mnie dzisiaj zdenerwowało?
.........................................................................................
2. Jak na to zareagowałem? (wcale, płakałem, uciekłem, wrzeszczałem, okładałem wszystkich wkoło siebie, zdenerwowałem kogoś zupełnie niewinnego, poprosiłem o pomoc kogoś dorosłego, czekałem na zemstę, zniszczyłem coś...)
.........................................................................................
3. Jak chciałbym zareagować następnym razem?
.........................................................................................
4. Wyobrażę sobie tę sytuację jeszcze raz bardzo dokładnie i poćwiczę reakcje, które wymieniłem w punkcie 3.


4.Ewaluacja lekcji - ćwiczenie interakcyjne wprowadzające w stan odprężenia.

Nauczyciel przy dźwiękach spokojnej muzyki "wysyła" uczniów w podróż do krainy fantazji. Pomaga im odprężyć się, a potem mówi:

"Zamknij oczy i wsłuchaj się w swoje wnętrze. Głęboko w twoim ciele siedzi gdzieś złość, najczęściej doskonale ukryta, ale czasem wydostaje się ona na zewnątrz, czy tego chcesz, czy nie... Poczuj swoją złość... Gdzie ona siedzi?... Wędruj przez całe ciało... Jak odbierasz teraz swoją złość?... Co robi ona właśnie w tym momencie?... A teraz wyobraź sobie, że mógłbyś napełnić nią czarodziejski dzban... Wydobądź swoja złość z twojego wnętrza, ale bardzo ostrożnie, tak aby się nie obudziła... Napełnij nią czarodziejski dzban... uważaj, aby jej nie uronić... Dzban zaczaruje twoją złość... Kiedy ją z niego wylejesz, będzie ona zupełnie zmieniona... zaraz zobaczysz... Opróżnij dzban... Co zrobiło się z twojej złości? Zwierze, które szybko ucieka?... Drzewo z powyginanymi, trzęsącymi się konarami?... Dinozaur, który staje na tylnich łapach i wydaje groźne dźwięki?...Skała, duża i ciężka mocno osadzona w ziemi?

Wsłuchaj się w swoje wnętrze. Twoja złość znika. Zaczarowałeś ją. Zapanowałeś nad nią. Jesteś teraz wolny i spokojny, całkowicie odprężony
i zadowolony... Przezwyciężyłeś swoją złość..."

 

Opracowanie: Agnieszka Waloszek

Wyświetleń: 4944


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.