Katalog

Nina Szamow
Zajęcia zintegrowane, Scenariusze

Scenariusz apelu z okazji rocznicy Konstytucji 3 Maja

- n +

Scenariusz apelu z okazji rocznicy Konstytucji 3 Maja

Scenografia:
I plan - cztery staromiejskie kamieniczki z otwieranymi okienkami (za nimi siedzą ukryte dzieci grające role mieszczan i kamieniczek)
II plan - Zamek Królewski w Warszawie (schowany jest za nim król, i posłowie).

Osoby:
Król Stanisław August Poniatowski
Posłowie (dowolna liczba dzieci)
Mieszczanie I, II, III, IV, V,
Kamieniczki I, II, III, IV
Narrator I, II

Obok rzędu kamieniczek stoją narratorzy. Przedstawienie rozpoczyna się piosenką.

Chór: "Wiwat Maj, Trzeci Maj"

Narrator I:
Noc wiosenna, noc majowa
otuliła Stare Miasto.
Gdzieś tam zegar czyjś zadzwonił
jedenastą czy dwunastą.
Śpi katedra Świętojańska...
Lecz wsłuchany w dawne echa,
barwny Rynek staromiejski
sam do siebie się uśmiecha.

Narrator II:
Od uśmiechu malowidła
drżą na starych kamienicach...
A latarnie chybotliwe
trzęsą światłem po ulicach.
Po ulicach i uliczkach,
jakby z bajki - wąskich, mrocznych,
szept cichutki w górę leci
aż do szlaków podobłocznych.

Narrator I:
To staruszki kamienice
rozhowory wiodą dziwne,
niczym mieszczki staromiejskie-
godne, schludne a zażywne.

W kamieniczkach otwierają się okienka. Przez nie wyglądają dzieci grające role Kamienic.

Kamieniczka I:
- Moja kumciu złotusieńka,
(czy też pamięć mnie nie myli?)
toć zdaje się, Trzeci Maja
jutro będziem obchodzili?

Kamieniczka II:
- Nie, nie myli się asani,
święta prawda kumo miła
tylko że to dziś Maj Trzeci!
Nie słyszałaś? Północ biła!

Kamieniczka I
- Ot, przygłuchłam ze starości

Narrator I:
Szepce pierwsza starowina

Kamieniczka I:
Toż nie mało roków plecy
moje już ku ziemi zgina...

Kamieniczka III:
Co waćpanie tam mówicie?

Narrator II:
Zapytuje trzecia, piąta,
szósta, siódma kamienica
i dwunasta, i dziesiąta...

Narrator I:

I znów poszept tajemniczy
Rynkiem, uliczkami leci:

Kamieniczka IV:
-Pamiętajcie kumy miłe,
obchodzimy znów Maj Trzeci!

Narrator II:
Wzruszyły się starowiny
wielką chwałą dni minionych.
Przypominki i westchnienia
Płyną drżące na wsze strony.

Kamieniczka IV:
- Toż to święto było cudne,
gdy z katedry szli pochodem
krzycząc: Wiwat wszystkie stany!
Naród z królem, król z narodem!

Kamieniczka III:
- Pamiętacie, jak ze szlachtą
staromiejscy szli mieszczanie?

Kamieniczka II
- Gdzieżbyśmy zapomnieć mogły?
Co też pleciesz dziś asani?

Narrator I:
Godne, stare kamienice
Gwarzą cicho w noc majową...
Leci poszept aż pod Zamek
i kolumnę Zygmuntową...

Kamieniczka I:
Przed warszawskim zamkiem
Ludu było co nie miara.
W poruszeniu gadał
sąsiad do sąsiada:

Kamieniczki parami rozsuwają się na boki, odsłaniając II plan, czyli mieszczan zgromadzonych przed Zamkiem Królewskim.

Mieszczanin I:
- Ejże, waszmość panie,
ważna rzecz się stanie.
Mądre prawa pono
Właśnie ułożono.
Dziś w sejmowej sali
Mają je uchwalić!

Mieszczanin II:
- Gwarno dziś i tłumnie
przy Zygmunta Kolumnie.
- Czy to starzy czy młodzi,
każdy tutaj nadchodzi.

Mieszczanin III:
- Idzie kum Jacęty
ważny i przejęty!
I jejmość Agnieszka
Co naprzeciw mieszka.

Mieszczanin IV:
- Idą, idą już posłowie!
Głowa ciśnie się przy głowie!
Lśnią kontusze, karabele!
Strojni niby na wesele!

Mieszczanin V:
- Pięknie idą! Panie święty!
Patrz no jejmość: tam w tej rzeszy
sam pan Dekert właśnie śpieszy
Toć przywódcą ten mąż prawy
Wszystkich mieszczan cnych Warszawy.

Mieszczanin IV:
- A tam za nim herby świecą,
strój duchowny dalej nieco.

Mieszczanin VI:
- To Kołłątaj! Okazale
na sejmowe kroczy sale.
Z jego głowy ta ustawa,
On obmyślił nowe prawa.

Mieszczanin VII:
- Patrz jegomość! Tam na przedzie
błyszczy szabla! To król jedzie!

Mieszczanin V:
- Weszli do sejmowej sali!
Sejm ustawę wnet uchwali!

Mieszczanin VII:
- Cóż za okrzyk bije
przez zamkowe ściany?

Z Zamku Królewskiego słychać wiwatujących posłów.

Posłowie (chórem):
-Król niechaj nam żyje!
Wiwat wszystkie stany!

Mieszczanin III:
- Patrzcie jejmość droga!
Król na czele rzeszy
do katedry śpieszy!
Przed ołtarzem Bożym
tam przysięgę złoży.

Tłum mieszczan rozchodzi się na boki, robiąc miejsce królowi i posłom. Król wychodzi na środek sceny i klęka.

Król:
- Ślubuję Ci Panie.
jakom król jest prawy,
dopóki sił stanie
nie zdradzić Ustawy.

I że w polskim kraju
Od krańca po kraniec
braterstwo i miłość
nigdy nie ustanie.
Bogacz kto czy biedny,
Z panów, czy też z kmieci
wszyscyśmy wszak jednej
matki Polski dzieci.

Po złożonej przysiędze król z posłami wycofują się. Mieszczanie razem z chórem śpiewają pieśń "Polonez Trzeciego Maja". Po czym zbierają się w grupę i rozmawiają.

Chór: "Polonez Trzeciego Maja"

Mieszczanin II:
- Kumie, już na świecie
chyba lepiej będzie!
Chłop licho odziany
śmiało i spokojnie
siądzie między pany!

Mieszczanin I:
-To ci dziwne sprawy!

Do grupy podbiega podekscytowany mieszczanin.

Mieszczanin VIII:
- Ejże miły bracie
na cóż to czekacie?!
Cieszcie się wraz z nami
Dobrymi wieściami!

Wszyscy:
- Król niechaj nam żyje!
Wiwat wszystkie stany!

Po okrzyku słychać dźwięki poloneza. Wszyscy szykują się do tańca. W pierwszej parze stoi król z wybraną mieszczką. Rozpoczyna się taniec. Dziewczęta trzymają w prawej ręce białe chusteczki, chłopcy mają włożone za pasek czerwone. Polonez kończy się ustawieniem tworzącym literę V. Następuje recytacja wierszy przez wybrane postaci.

Dziecko I:
Przystroiły się wiosennym kwieciem
nasze pola i łąki zielone...
Pieśnią swoją radosną, beztroską
rozśpiewał się w górze skowronek.

Pachnie ziemia wonią polnych kwiatów
Cała świeżą zielenią spowita.

Sztandarami biało-czerwonymi
umaiła się Rzeczpospolita.

Dziecko II:
Dziś, Polko, Twoje imieniny,
Twojego święta dzień.
Nie szczędzą kwiatów Ci rośliny,
Ni ptaki - swoich pień.

Więc pozwól jak do matki
- boś Matką wszystkich nas -
przybiegły do Cię Twoje dziatki
i rzekły oto wraz:

Wszyscy:
Kochamy Ciebie, kraju miły,
nad życie i nad świat,
bośmy się tutaj urodziły
wśród Twoich miast i chat.

Dziecko III:
Kochamy pola Twe i łąki,
brzeg morski, szczyty gór.

Więc dzisiaj dzwonim jak skowronki
w ptaszęcy zgodny chór.

Wszyscy:
Że Cię kochamy, nie oddamy
nikomu kraju nasz.

Dziecko III:
Gdy dorośniemy, u Twej bramy
my zaciągniemy straż.

Wszyscy śpiewają finałową piosenkę - "Piękna jest nasza ziemia". W ostatnim refrenie, na słowa "wietrze majowy nasze pozdrowienia zanieś do wsi i miast",uczniowie podnoszą do góry białe i czerwone chusteczki. Machają nimi, tworząc biało-czerwoną flagę.

Słowa piosenek wykorzystanych w inscenizacji:

"Wiwat Maj" - słowa: Rajnold Suchodolski
muzyka: Jan Karol Gall

Witaj majowa jutrzenko,
świeć naszej polskiej krainie,
uczcim Ciebie piosenką,
pamięć Twoja nie zaginie!

Wiwat Maj, piękny Maj!
U Polaków błogi raj!
Wiwat Maj, piękny Maj!
U Polaków błogi raj!

Nierząd braci naszych cisnął,
gnuśność w ręku króla spała,
a wtem Trzeci Maj zabłysnął
i nasza Polska powstała!

Wiwat Maj, Trzeci Maj!
Wiwat wielki Kołłątaj!
Wiwat Maj, Trzeci Maj!
Wiwat wielki Kołłątaj!

"Polonez Trzeciego Maja" słowa i muzyka - autor nieznany

Zgoda Sejmu to sprawiła, że nam wolność przywróciła
Wiwat! Krzyczcie wszystkie stany - niechaj żyje
król kochany!
Wiwat! Krzyczcie wszystkie stany - niechaj żyje
król kochany!

Taka jest narodu wola, za swych braci i za króla
Obywatel każdy wszędzie życie swoje łożyć będzie!
Obywatel każdy wszędzie życie swoje łożyć będzie
Wiwat Sejm i naród cały! Dziś nam nieba żywot dały,
Wiwat! Krzyczcie wszystkie stany - niechaj żyje
król kochany!
Wiwat! Krzyczcie wszystkie stany - niechaj żyje
król kochany!

"Piękna jest nasza ziemia" słowa: Cz. Janczarski
S. Aleksandrzak
muzyka: H. Rick - Wiśniewski

Piękna jest nasza ziemia,
Przejrzysty nad nią błękit
i piękna nasza mowa,
i pieśni, i piosenki.

Maj się do nas uśmiecha,
słońce sieje złoty blask.
Wietrze majowy nasze pozdrowienia
zanieś do wsi i miast.

Piękny jest las i łąka,
Gdy mgła się nad nią ściele
i drogie, żyzne łany,
ojczysta piękna zieleń.

Maj się do nas uśmiecha...

Piękny jest biały orzeł
i piękna biel, i czerwień.
Ojczyzno nasza - Polsko
Kochać cię będziem wiernie!

Maj się do nas uśmiecha...

OPIS TAŃCA - POLONEZA

I. Podczas przygrywki pary ustawiają się do poloneza

II. Wszystkie pary podążają za królem po skosie sali, kreśląc ósemkę omijają stojące po obu stronach kamieniczki.

III. Dochodząc do środka sceny, pary rozchodzą się na dwie strony - para w lewo, para w prawo. Każda grupa zatacza koło wokół kamieniczek

IV. Kolumny spotykają się w głębi sceny.

V. W dwóch rzędach dochodzą do widowni. Partner oprowadza partnerkę dookoła siebie.

VI. Każdy rząd tworzy koło, które podczas czterech taktów porusza się w jednym kierunku, w następnych trzech - w przeciwnym, w ósmym takcie ponownie formują się dwa rzędy par.

VII. Rzędy rozchodzą się w dwie przeciwne strony i okrążają kamieniczki, aby ponownie spotkać się z tyłu sceny.

VIII. Jeden z rzędów tworzy mostek, pod którym przechodzą kolejno pary z drugiego rzędu.

IX. Po przejściu pod mostkiem pary podążają ku przodowi sceny, aby tam powtórzyć tę samą figurę.

X. Kolejny raz pary okrążają kamieniczki, po czym łączą się w czwórki i taką kolumną przesuwają się do przodu sceny, gdzie następuje ukłon.

XI. Kolumna czwórkowa rozdziela się na dwa rzędy, tworzące literę V. W takim ustawieniu uczniowie recytują wiersze i śpiewają finałową piosenkę.

W inscenizacji wykorzystano wiersze:
- "Na Starym Mieście w noc 3 Maja" - Maria A. Kasprzycka
- "3 Maja" - A. Świerszczyńska
- "3 Maja" - S. A.
- "Dziś, Polsko, twoje imieniny" - A. Bogusławski

Opracowanie: mgr Nina Szamow ZKPiG nr 17 Gdańsk

Wyświetleń: 4757


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.