Katalog Maria Bronisz Uroczystości, Scenariusze 11 Listopada - scenariusz11 Listopada - scenariuszScena nr1Uczeń niesie flagę biało - czerwoną z napisem "Polska", przechodzi przed widownią, aby wszyscy widzieli napis, następnie kładzie flagę na ławce. I. "Rota" - piosenka (skrzypce) i chór Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród. Nie damy pogrzęść mowy. Polski my naród, polski lud. Królewski szczep Piastowy. Nie damy by nas gnębił wróg. Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg! Do krwi ostatniej kropli z żył, Bronić będziemy ducha, aż się rozpadnie w proch i pył "Krzyżacka" zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy próg. Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg! Scena nr 2 Przed widownią stoi ławka, na której leży flaga z napisem "Polska". Do ławki podchodzi trzech uczniów (trzy uczennice) ubranych na czarno. Jeden ma napis przypięty na wysokości piersi "Prusy", drugi "Rosja", trzeci "Austria". Wszyscy wychodzą jednocześnie z trzech różnych stron widowni, podchodzą do ławki, podają sobie ręce. Wpatrują się w leżącą na ławce flagę, zakreślają terytoria dla siebie. Nagle wszyscy wstają, ciągną mocno flagę (musi być wcześniej rozcięta i lekko zszyta), która rozpada się i każdy z nich trzymając swój kawałek triumfalnie wychodzi poza widownię. II. Narracja 1 W 1795 roku z winy naszej i sąsiadów Polska zniknęła z mapy Europy. Jeszcze wtedy nie wierzyliśmy, że to potrwa długo, tylko nieliczni chcieli jak najszybciej odbudować państwo. W 1797 roku Prześwietna Deputacja z Janem Henrykiem Dąbrowskim i Józefem Wybickim na czele utworzyła Legiony Polskie we Włoszech. U boku Napoleona chcieliśmy pobić Austrię potem Prusy i Rosję i dojść do niepodległości Polski. To wtedy widok polskich żołnierzy czyszczących broń i gawędzących przy ogniskach tak nastroił Józefa Wybickiego, że napisał..... III. "Jeszcze Polska nie umarła" - wiersz Jeszcze Polska nie umarła, Kiedy my żyjemy. Co nam obca moc wydarła, Szablą odbijemy. Marsz, marsz Dąbrowski, Do Polski z ziemi włoskiej, Za twoim przewodem, Złączym się z narodem. Jak Czarniecki do Poznania, Po szwedzkim zaborze, Dla Ojczyzny ratowania, Wrócim się przez morze. Marsz, marsz..... Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę, będziem Polakami, Dał nam przykład Bonaparte, jak zwyciężać mamy. IV. Narracja 2 Napoleon za wierność utworzył Polakom Księstwo Warszawskie, ale istniało ono od 1807 do 1814 roku. Od tego momentu zainteresował się nami car Aleksander I. W 1814 roku utworzył nam ze skrawków dawnego terytorium Królestwo Polskie. Car nadał nam nawet konstytucję, ale jej nie przestrzegał, a wręcz na każdym kroku łamał. To było powodem opozycji w organizacjach "Filomatów", "Towarzystwa Demokratycznego Polskiego" i wreszcie "Spisku Podchorążych". Dochodzi do wystąpienia, które Rosjanie nazwą buntem, Polacy zaś Powstaniem Listopadowym. Dzieje się to w 1830 roku. V. "Warszawianka" - piosenka Oto dziś dzień krwi i chwały, Oby dniem wskrzeszenia był. W tęczę Piastów orzeł biały, Patrząc lot swój w niebo wzbił. I nadzieją podniecany, Woła do nas z górnych stron, Powstań Polsko, skrusz kajdany, Dziś twój triumf albo zgon! Hej! kto Polak na bagnety! Żyj swobodo, Polsko żyj! Takim hasłem cnej podniety, Trąbo nasza wrogom grzmij! (bis) VI. Narracja 3 Powstanie upadło. Całe pokolenie Polaków zasiedliło Syberię. Nie przestaliśmy jednak na drodze małych powstań, poprzez krakowskie i wielkopolskie, dobijać się do niepodległości. W 1863 roku wybucha Powstanie Styczniowe. VII. "Był taki rok 63" - wiersz Był taki rok, rok 63, gdy garść Polaków pełna męstwa mocy, silna nie liczbą, ale wolą ducha, chciała powalić olbrzyma północy, zerwać kajdany niewoli łańcucha. Śnieżył się styczeń. poszli niepomni przestrogi, obliczeń, poszli, by walczyć najgodniej, najprościej, życie położyć przy budowie dzieła, które się zwało wskrzeszeniem wolności i krzyknąć światu: - Polska nie zginęła! Lasy ich skryły. VIII. "Przybyli ułani pod okienko" - piosenka Przybyli ułani pod okienko, Pukają, stukają "Puść panienko". O, Boże, a cóż to za wojacy? Otwieraj, nie bój się my czwartacy. przyszliśmy napoić nasze konie. Za nami piechoty całe błonie. O, Jezu, a dokąd Bóg prowadzi? Warszawę odwiedzić byśmy radzi.(bis) IX. Narracja 4 Polacy zmieniają sposób działania - teraz czekają na nadarzającą się okazję, kiedy to nasi zaborcy zaczną walczyć między sobą. Taką właśnie okazją był wybuch I wojny światowej w latach 1914 - 1918. Wśród wielu dróg do niepodległości, najskuteczniejszą wybrał Józef Piłsudski, tworząc w 1914roku legiony Polskie. X. "Pierwsza Brygada" - piosenka Legiony to żołnierska nuta, Legiony to straceńców los. Legiony to żołnierska buta, Legiony to ofiarny stos. My pierwsza brygada, Strzelecka gromada. Na stos rzuciliśmy, Swój życia los, Na stos, na stos. O, ileż mąk, ile cierpienia, O, ileż krwi, wylanych łez, Pomimo to nie ma zwątpienia, Dodawał sił wędrówki kres. My pierwsza brygada...... XI. Narracja 5 Polacy uważając, że trzeba wykorzystać nadarzającą się okazję, walczyli u boku wszystkich wojujących stron. Kiedy wojna dobiegała końca, wypędzając okupanta, sami wywalczyliśmy sobie niepodległość: 11 listopada 1918 roku po 123 latach niewoli pojawiliśmy się na mapie. Scena nr3 W trakcie "pojawiliśmy się na mapie" uczeń ponownie wchodzi z wysoko uniesioną flagą, która ma symbolizować odrodzoną Polskę. XII. "Tam na błoniu....." - piosenka Tam na błoniu błyszczy kwiecie stoi ułan na wedecie, a dziewczyna, jak malina niesie koszyk róż. Stój poczekaj moja duszko, skąd tak drobną stąpasz nóżką? - Jam z tej chatki, rwałam kwiatki i powracam już. Może kryjesz wrogów tłuszczę, daj buziaka, to cię puszczę. - Jam nie taka, dam buziaka, jeno z konia zsiądź. Z konia zsiędę, prawo znane, jutro kulkę w łeb dostanę. - Gdyś tak prędki do tej chętki, bez buziaka bądź. Gdy szczęśliwie wrócę z boju, gdzież mam szukać cię w pokoju? - W białej chatce, przy mej matce, nad strumykiem wzwyż. Lecz gdy zginę w boju snadnie, to buziaczek mój przepadnie.... - Wierna tobie, na twym grobie ucałuję krzyż. XIII. Narracja 6 Każdy kawałek Polski musieliśmy wywalczyć: Powstaniem Wielkopolskim, trzema Powstaniami Śląskimi i wojną z bolszewikami. XIV. "Wstań Polsko moja" - wiersz Wstań, Polsko moja! Uderz w czyn! Idź znów przebojem w bój szalony. Już płonie lont podziemnych min - Krwawą godzinę biły dzwony - Zerwane pęta - Uderz w czyn! Wstań, Polsko moja! Strząśnij proch! Żałosne marzeń ucisz łkanie! Za Tobą zimny smutków loch - Przed Tobą świty zmartwychwstania!.. Z anielskich skrzydeł strząśnij proch! Wstań, Polsko moja! W ogniach zórz Nowe się szlaki krwawią Tobie! O, lżej ci będzie w gromach burz Niżeli w zwiędłych wspomnień grobie - Wstań, Polsko moja, w blaskach zórz! XV. Narracja 7 Wciągu tych dwudziestu lat mieliśmy w każdej dziedzinie sukcesy. Niezadowolone Niemcy zaczęły jednak krzyczeć, że dzieje im się krzywda. Adolf Hitler zapowiadał: "Drang nach Osten". XVI. "Na krwawy matko idę bój" - wiersz Na krwawy, matko, idę bój - żołnierska trąbka woła... Żołnierski, szary na mnie strój, lecz w ręku miecz anioła... Na polach legnął śnieg błękitnie, lecz w duszy sad wiosenny kwitnie.... Jeśli powrócę, matko, dzień ten będzie dniem wesela... Zapukam cicho w twoją sień, w majowe strojną ziela, do stóp przypadnę twych i złożę starganą z szyi mej obrożę. Gdybym nie wrócił, matko, ty wyraz ten, co z pacierzem uczyłaś, wspomnij i, wskroś łzy, pomyśl, żem legł żołnierzem. XVII. "Wojenko, wojenko......" - piosenka Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani? Że za tobą idą, że za tobą idą, Chłopcy malowani. Chłopcy malowani, sami wybierani, Wojenko, wojenko, wojenko, wojenko, Cóżeś ty za pani? Na wojence ładnie, kto Boga uprosi, Żołnierze strzelają, żołnierze strzelają, Pan Bóg kule nosi. Wojenko, wojenko, co za moc jest w tobie? Kogo ty pokochasz, kogo ty pokochasz W zimnym leży grobie. XVIII. Narracja 8 1 września 1939 roku Niemcy napadając na Polskę, rozpoczęli ponad pięcioletnią nieludzką okupację. Nigdy nie pogodziliśmy się z takim stanem rzeczy i na całym świecie walczyliśmy z Niemcami. XIX. "Czerwone maki na Monte Casino" - piosenka Czy widzisz te gruzy na szczycie? Tam wróg twój się ukrył jak szczur. Musicie, musicie, musicie, Za kark wziąć i strącić go z chmur. I poszli szaleni, zażarci, I poszli zabijać i mścić. I poszli jak zawsze uparci, Jak zawsze za honor się bić. Czerwone maki na Monte Casino, Zamiast rosy piły polską krew. Po tych makach szedł żołnierz i ginął, Lecz od śmierci silniejszy był gniew. Przejdą lata i wieki przeminą, Pozostaną ślady dawnych dni. I tylko maki na Monte Casino, Czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosły krwi. XX. "Chłopcy w mundurach" - wiersz Na wszystkich frontach, W kraju i poza, na wszystkich lądach, We wszystkich obozach. W śniegach Norwegii. Pod niebem italskim Leżą polegli Nazwiskiem Kowalski. Kowalski Jan, lotnik w Raf-ie. Kowalski Józef, co padł w Warszawie. Kowalski Wacław, był pod Lenino. Kowalski Stefan w Holandii zginął. Kowalski Lech z I-ej armii. Kowalski Zygmunt co bił się o Narwik. Pod Monte Casino, nad lasem szwarcwaldzkim, Wszędzie ginął jakiś Kowalski. Z przewagą wroga Walcząc przez lata. Daleką drogą, Zdeptawszy pół świata, Przez step podolski I piach afrykański, Szedł do swej Polski, Uparty Kowalski. Kowalski Piotr cicho - ciemny. Kowalski Andrzej strącony w Chemnitz. Kowalski Grzegorz spod Wielkich Łuków. Kowalski Leon, co padł w Tobruku. Kowalski Roch w lesie zginął. Kowalski Zbigniew spod Monte Casino. Choć minie czas zmagań, Nie zgaśnie już blask ich - Oto saga Rodu Kowalskich. XXI. "Jak długo w sercach naszych?" - piosenka Jak długo w sercach naszych choć kropla polskiej krwi? Jak długo w dłoniach naszych szabla ojczysta drży? Stać będzie kraj nasz cały, stać będzie Piastów gród.}bis Zwycięży orzeł biały, zwycięży polski ród.}bis Jak długo na Wawelu brzmi Zygmuntowski Dzwon? Jak długo z gór karpackich rozbrzmiewa polski ton? Stać będzie kraj nasz cały.... Jak długo Wisła wody na Bałtyk będzie słać? Jak długo polskie grody nad Wisłą będą stać? Stać będzie kraj nasz cały..... XXII. Narracja 9 Wreszcie w 1945 przyszła wolność. Z ruin i zgliszcz zbieraliśmy się do wielkiej odbudowy kraju. Mimo, że należeliśmy do grona zwycięzców, dopiero w 1989 roku zaczęliśmy być podobni do wolnej Europy. Dzisiaj jeszcze długa i trudna droga przed nami XXIII. "Ojczyzno ma" - piosenka Ojczyzno ma, tyle razy we krwi skąpana, ach jak wielka dziś Twoja rana, jakże długo cierpienie Twe trwa. Tyle razy pragnęłaś wolności, tyle razy gnębił Cię kat, ale zawsze czynił to obcy, a dziś brata zabija brat. Ojczyzno ma... Biały orzeł znów skrępowany, krwawy łańcuch mu zwisa u szpon, lecz on wkrótce zostanie zerwany, do wolności uderzył już dzwon. Ojczyzno ma.... XXIV. "Pomódl się bracie za Polskę" - wiersz Pomódl się bracie mój miły za Polskę, Pomódl się za Ojczyznę. Pomódl się dzisiaj siostro kochana za Polskę, Pomódl się za Ojczyznę. Ojców zwyczajem Pannie Najświętszej pokłoń się nisko Za chleb powszedni i za spokojne twoje ognisko. Niebo rozpina namiot błękitny nad twoim domem, By nieprzyjaciel już ci nie groził zagłady gromem. Pomódl się bracie mój miły za Polskę, Pomódl się za Ojczyznę. Pomódl się dzisiaj bracie i siostro za wolność, Pomódl się za Ojczyznę. XXV. "Boże coś Polskę" - pieśń (skrzypce i chór) Boże coś Polskę, przez tak liczne wieki Otaczał blaskiem potęgi chwały, Coś ją osłaniał tarczą swej opieki Od nieszczęść, które pognębić ją miały, Przed Twe ołtarze zanosim błaganie, Ojczyznę wolną pobłogosław Panie. Powstała z grobu na twe władne słowo Polska, wolności narodów chorąży, Pierzchnęły straże, a ponad jej głową, znowu swobodnie Orzeł biały krąży. (zwrotka I i V) Scenariusz uroczystości opracowałam wykorzystując fragmenty tekstu scenariusza p. U. Trochimiuk zamieszczonego w Biuletynie Oświatowym "Doradca".
Opracowanie: Maria Bronisz Wyświetleń: 32877
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |