Katalog Danuta Selewska, Bogumiła Cybula Uroczystości, Scenariusze Sercem wam dziękujemy - scenariusz na zakończenie gimnazjumSercem wam dziękujemy(scenariusz na zakończenie gimnazjum)(Na scenie pojawia się pierwszy uczeń zaczynający piosenkę "Morza i oceany", potem wchodzą wszyscy pozostali i włączają się do śpiewu.) 1. Chyba dobrze wiesz już jaką z dróg popłyniesz kiedy serce rośnie Ci nadzieją, że jeszcze są schowane gdzieś nieznane lądy, które życie twe odmienią. Chyba dobrze wiesz już jaką z dróg wśród fal i białej piany statek Twój popłynie. A jeśli tak, spotkamy się na jakiejś łajbie, w której szczęście swe odkryjesz. Refren: Morza i oceany grzmią, pieśni pożegnalny ton. Jeszcze nieraz zobaczymy się, czas stawić żagle i z portu wyruszyć nam w rejs. 2. W kolorowych światłach keja lśni, i lampy portu sennie mruczą "do widzenia". A jutro gdy nastanie świt, w rejs wyruszymy, by odkrywać swe marzenia. Nim ostatni akord wybrzmi już, na pustej scenie nieme staną mikrofony. Ostatni raz śpiewamy dziś na pożegnanie wszystkim morzem urzeczonym. Uczeń 1 (wychodzi na środek sceny) Ludzie czekają na coś, co im doda odwagi i życia. Na coś, co w ich życiu tak bardzo zwykłym od szóstej rano do dziesiątej wieczór - odkryje coś zupełnie niezwykłego. Na tę dobę, która nie ma godzin i minut, tylko czasy: czas wstawania, czas nakładania koszuli, czas papuci, czas mycia zębów (...). I tak aż do snu, który nie jest snem, tylko czasem snu (...). Uczeń 2 (dochodzi do ucznia 1) Szkoło coraz inna, jak uczniowie rośniesz czytelna, pisana bez końca w ich twarzach (...), w skupieniu lekcji, w stopniach odpytań, w znakach zapytań, w pauz wykrzyknikach, w walce o lepsze jutro. Uczeń 1 Szkoła dawała nam azyl bezpieczeństwa. Często ktoś za nas się martwił, za nas coś załatwiał, troszczył się i czuwał nad nami. Teraz czas, by los wziąć w swe ręce. Uczeń 2 Myślę, że nie zmarnujemy danego nam czasu. Uczeń 1 Pragniemy pozostać w waszej pamięci, drodzy Nauczyciele... Uczeń 2 Jako obrazek namalowany ręką dziecka, nieudolnością-rozbrajający, naiwnością wdzięczny. Uczeń 1 Chcemy pozostać jako kwiat polny przez wiatr zasiany, ubóstwem bliski, skromnością świeży. (Na scenę wchodzą pozostali uczniowie i wnoszą kosz z kwiatami) Uczeń 3 Dziś pora wspomnień i refleksji Nad tym, co w przeszłość już się zmienia, Więc na ostatniej naszej lekcji Dziękujmy, złóżmy też życzenia. Uczeń 4 Pierwszy kwiatek dla naszej pierwszej pani Za odkrycie wrót do krainy pełnej ścieżek tajemnych I uśmiech codzienny. Uczeń 5 Drugi kwiat dla strażniczki polskiej mowy Za naukę, jak myśl wyrazić słowem. Uczeń 6 Kwiaty dla pani i pana od matematyki Za wędrówki w krainę logiki. Uczeń 7 Za odkrycie tajników przyrody, Uczcijmy dziś panią od przyrody, A za spacery po mapach świata, Kwiatem obdarujmy geografa. Uczeń 8 Fizyka i chemia - te upiorne symbole... Straszne regułki i wzory Nie raz i nie dwa psuły nam humory To jednak w życiu nam służą. Uczeń 9 A historia? - zmora tak wielu... Jak z datą połączyć zdarzenie? Lecz pomyśl tylko, przyjacielu - Przeszłość to nasze korzenie. Uczeń 10 Władanie paroma językami Stawia granice otwarte przed nami. Za możliwości wędrowania światem Nauczycielom języków podziękujmy kwiatem. Uczeń 11 Dziś bukiet kwiatów nieśmy w podzięce, Paniom od sztuki, co nasze ręce I nasze głosy kształcić zechciały, Także za wiedzę, którą nam dały. Uczeń 12 Za tężyznę fizyczną dziękujemy nauczycielom WF-u, Katechetom, byśmy nie żyli w grzechu. A paniom ze świetlicy, Byśmy nie musieli tułać się na ulicy. Uczeń 13 Pani z biblioteki, która nam książki podsuwała, Niech będzie w bukietach cała. Uczeń 14 Tym, co o czystość w szkole dbały, Ślady po butach wciąż sprzątały I paniom, dzięki którym obiad Jedliśmy bez przeszkód co dnia. Uczeń 16 Bukiet uśmiechów dla naszej pani, Która przez tyle lat była z nami. Czas nam swój dała i życzliwość, Okazywała wielką cierpliwość. Uczniowie podchodzą do kosza z kwiatami a na środek wychodzi uczeń 1 i 2 Uczeń 1 Dzisiaj na rozdrożu, czekając na to, czym obdarzy nas świat i na jaki bal zaprosi, dziękujemy naszym nauczycielom - mistrzom, którzy próbowali wskazać nam różne drogowskazy życia, przygotowali do drogi w dorosłość i zachęcali, by śmiało być "gotowym do drogi". Wszyscy uczniowie śpiewają Droga, którą idę, jest jak pierwszy własny wiersz, Uczę się dopiero widzieć świat jaki jest, Uczę się dopiero świata jaki jest. Uczeń 2 Dziękujemy dzisiaj wszystkim nauczycielom za trud i cierpliwość, i ten wspólny ciąg dni. Żegnamy Was 1 Choć w życiu nie raz są chwile tak jak ta, Że słów nieporadnych nie trzeba, aby wyrazić żal. Tak szybko mija czas, że ślad minionych lat Od dziś wspomnień mgłą pozostanie aby powrócić w snach. Ref. Dzisiaj już żegnamy was, pamiętać będziemy Wszystko, co łączyło nas, sercem wam dziękujemy. Dzisiaj już żegnamy was, nową drogą już pójdziemy, Za to, co łączyło nas, sercem wam dziękujemy, Sercem wam dziękujemy, sercem wam dziękujemy. 2. Dziś żegnamy już naszej szkoły próg, Nasz świat lat dziecinnych odchodzi w tysiące różnych dróg. Zapomnijmy te wszystkie chwile złe To co wczoraj mogło was zranić, dzisiaj wybaczcie nam. (Uczniowie wręczają kwiaty)
Opracowanie: Danuta Selewska Wyświetleń: 13919
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |