Scenariusz lekcji - Jestem świadomym konsumentem

KL. IV

Cele lekcji:
- uczeń utrwala rolę składników pokarmowych w organizmie
- zna metody konserwowania żywności obecnie stosowane w przemyśle spożywczym
- odczytuje skład produktów z ich opakowań
- umie odróżnić niezbędne do życia składniki odżywcze od szkodliwych(np. konserwantów,
barwników, antyutleniaczy)
- umie dostrzec zagrożenie dla zdrowia wynikające z nowych form artykułów żywnościowych produkowanych masowo
- dostrzega związek między żywieniem a stanem zdrowia

Forma pracy: grupowa i indywidualna

Metody:
podająca- wyjaśnianie
praktyczna - ćwiczenia

Czas trwania: dwie godziny lekcyjne

Środki dydaktyczne:
- plansza "Metody konserwowania żywności"
- opakowania z produktów żywnościowych ok.20szt.
- tabela zwierająca symbole substancji stosowanych w produkcji
- żywności(zakazanych, niebezpiecznych, rakotwórczych, podejrzanych)

TOK POSTĘPOWANIA

I Część nawiązująca
Czynności organizacyjno-porządkowe.
Nauczyciel zadaje kontrolne pytania dotyczące odżywiania
a) Jakie są podstawowe składniki pokarmowe
b) Jaka jest ich rola w organizmie
c) Jakie są zasady prawidłowego odżywiania

II Część postępująca
Nauczyciel wprowadza uczniów do tematu wyjaśniając że na rynku pojawia się coraz więcej produktów żywnościowych, ale coraz liczniejsze są sposoby ich produkowania, przetwarzania i konserwowania. Obecnie większość wyrobów, które można znaleźć w handlu, produkuje się w wielkich zakładach wytwórczych. Wykorzystując sporządzoną planszę przedstawia metody konserwowania żywności:
- metoda niskich temperatur
- zamrażanie
- pasteryzacja
- sterylizacja
- liofilizacja
- pakowanie próżniowe
- napromieniowanie
- solenie, wędzenie, suszenie
- stosowanie środków konserwujących

Nauczyciel dzieli klasę na grupy, wcześniejszym zadaniem uczniów było przyniesienie opakowań kilku produktów żywnościowych, każda grupa ma dokonać analizy opakowań Zadaniem uczniów jest wypisanie jakie informacje są zamieszczone na etykiecie każdego z nich. Uczniowie przedstawiają wyniki pracy, nauczyciel podsumowuje wskazując że:
etykieta zawiera opis produktu, jego skład, dodane środki konserwujące, oraz trwałość. Większość produktów żywnościowych ma datę ważności oznaczoną w jeden z dwu sposobów "spożyć przed upływem" lub "ważne do". Pierwszy napis odnosi się do daty, po której przekroczeniu wyrób nadaje się do spożycia przez kilka dni, ale może stracić niektóre walory smakowe. Napis "ważne do" wskazuje, że po przekroczeniu tej daty wyrób nie jest jadalny. Na produktach o trwałości do półtora roku tłoczy się miesiąc i rok. Natomiast na produktach, które mają trwałość powyżej półtora roku, wytłoczony jest tylko rok. Często w sklepie nie jesteśmy w stanie sprawdzić daty ważności kupowanych produktów dlatego należy zawsze zachować paragon z zakupu i mieć świadomość, że jeśli produkt jest przeterminowany zawsze mamy prawo go oddać, ale tylko wtedy gdy w sklepie okazujemy paragon.

Drugim elementem ważnym dla konsumenta jest skład produktu. Nauczyciel przydziela grupom zadania i określa limit czasu pracy. Zadaniem uczniów jest dokonanie analizy opakowania pod względem składu produktu. Grupy otrzymują materiał pomocniczy w formie tabeli zawierającej szkodliwe dla zdrowia substancje (zakazane, niebezpieczne, rakotwórcze, podejrzane).
Grupa I - napoje (cola, fanta, sprite, woda mineralna)
Grupa II - słodycze (batonik3 bit, Snickers, chipsy, czekolada)
Grupa III - nabiał (serek Almette, Rama, Hochland)
Grupa IV - dodatki do potraw (musztarda, ketchup, majonez, sos)
Grupa V - desery (kisiele, budynie galaretki)

III Część podsumowująca.
Uczniowie przedstawiają wyniki pracy w grupach. Nauczyciel ustosunkowuje się do wypowiedzi uczniów zaznaczając że jeżeli na opakowaniu można odczytać któryś z symboli podanych w tabeli, warto się zastanowić, czy właśnie ten artykuł należy kupić.

Każda grupa wybiera spośród prezentowanych przez siebie produktów najbardziej szkodliwy dla zdrowia.

Nauczyciel ocenia pracę uczniów w grupach.

Zadanie domowe
Uczniowie mają za zadanie znaleźć w domu najmniej szkodliwy dla zdrowia produkt spożywczy.

Opracowanie: Iwona Downar

Wyświetleń: 1337