|
|
Scenariusz akademii z okazji 3 Maja
w wykonaniu uczniów klas nauczania zintegrowanego
1. Powitanie przybyłych przez nauczyciela.
Szanowni Państwo!
Tradycją stało się już, że co roku - w naszym (...) środowisku - zbieramy się na majowej uroczystości. Nasza obecność tu jest wyrazem patriotycznych postaw dzieci i młodzieży oraz całej społeczności (...). W dniu tym ponownie odtwarzamy i przeżywamy brzemienne dla przyszłości Polski chwile, gdy obóz patriotów polskich wyrwał naród z zaklętego kręgu niemocy, rozkładu i zgorszenia. Konstytucja 3 Maja - druga na świecie a pierwsza w Europie - była widomym znakiem siły narodu polskiego, który w trudnym okresie dziejowym zdołał położyć podwaliny pod odrodzenie narodowe.
Pamięć o Konstytucji 3 Maja jesteśmy winni naszym przodkom - wielki patriotom. Realizujemy też ich testament patriotyczny - przekazania wielkich wartości demokracji - wobec współczesnych pokoleń a zwłaszcza wobec naszych dzieci. Czynimy to z pokorą a zarazem dumą narodową, że jesteśmy Polakami, że mamy własną tożsamość, że dziś - realizując ten testament - wnosimy do kultury europejskiej wartości, o które walczyli nasi przodkowie w okresie Sejmu Czteroletniego.
W imieniu nauczycieli i uczniów, dyrektora i pracowników Zespołu Szkół pragnę serdecznie powitać wszystkich Państwa na dzisiejszej uroczystości. Szczególnie serdecznie witam Księdza Dziekana wraz z Kapłanami i Siostrami zakonnymi.
W patriotycznym uniesieniu wysłuchajmy programu upamiętniającego rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Naszą radość, nasze święto niech wypełni też program rozrywkowy zaprezentowany przez uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum. Zapraszamy.
Uroczystość rozpoczniemy od odśpiewania hymnu. Proszę wszystkich o powstanie.
2. Odśpiewanie hymnu Polski przez wszystkich zebranych.
3. Inscenizacja
(Służący wnosi świecę, stawia na stole, przy którym siedzą pochyleni nad papierami, zapracowani trzej mężczyźni. Służący wchodzi ponownie z tacą pełną korespondencji, wyczytuje nazwiska, rozdając listy.)
Służący:
Poczta dla ichmość panów:
Stanisława Małachowskiego,
Hugona Kołłątaja,
Ignacego Potockiego.
(Służący wychodzi, obdarowani listami łamią pieczęcie, czytają listy, coś zapisują i dzielą się uwagami.)
Małachowski:
No, panowie, utrafiliśmy z ustawą w samą porę: przeciwników reformy nie masz jeszcze w stolicy, a tylko patrzeć jak zjadą po świętach, gotowi do walki o swoje prawa.
Potocki:
Czas ogłosić ustawę. Jutro trzeci maj.
Kołłątaj:
Dalibóg panowie, możemy być dumni: prawa dla mieszczan ustanowione, tron dziedziczny w miejsce wolnej elekcji, postulat sądów nieustających, zniesienie liberum veto. Nasza konstytucja dorówna amerykańskiej.
Potocki:
Rezydencja waszmość Stanisława Małachowskiego przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie przejdzie do historii. Już prawie świta - pora wziąć krótki oddech przed ogłoszeniem konstytucji. Rankiem do Zamku Królewskiego, panowie.
(Wychodzą. Na scenie zapalają się jasne światła. Dobiegają dźwięki melodii "Wiwat maj, trzeci maj, dla Polaków błogi raj." W rytm tej melodii wchodzą dzieci odświętnie ubrane.)
Recytator:
Świeci słonko nad Warszawą,
Biją dzwony w kościele.
Pod zamkową dziś bramą
Przygrywają kapele.
Dziecko I:
Któż tam kroczy ulicą?
Roześmiane ma lico?
Dziecko II:
Dekert ci to - mąż prawy,
Głowa miasta Warszawy,
Prezydentem stolicy wybrany.
Dziecko III:
Pewnie idzie na Sejm Wielki
Ustanawiać prawa wszelkie
Do nowej konstytucji.
Dekert:
Ej, dzieci, czy to wiecie,
Co się dzieje na świecie?
Dziecko I:
Cóż takiego?
Dekert:
Toć prawie
Cuda w naszej Warszawie.
Będzie radość i święto,
Bo nowe prawa przyjęto.
Dla miast swobód będzie wiele
I król ma to przysiądz w kościele.
Wielkie rzeczy się dzieją.
Serca biją nadzieją,
Że znów Polska silną się stanie
I zrzuci obce panowanie.
Dziecko IV:
Wiemy!
Rosja, Austria i Prusy część ziemi naszych wzięli.
Teraz mądrzy ludzie na sejmie się zebrali
I ważnego dzieła dokonali.
Radzą, jak konstytucję mądrą ułożyć,
By mogła dobrze Polakom służyć.
Dekert:
Przyjedźcie tu za parę miesięcy,
A dowiecie się czegoś więcej.
(Dekert wychodzi. Chór śpiewa "Witaj majowa jutrzenko").
Recytator:
Świeci słonko majowe,
Biją dzwony w kościele,
Na dziedzińcu zamkowym
Znów nam grają kapele.
(Wchodzi kolejna grupka dzieci trzymając biało-czerwone chorągiewki.)
Głos I:
Po zamkowych krużgankach suną posłów procesje!
Sam ksiądz Hugo Kołłątaj księgę nowych praw niesie.
Głos II:
Za nim dumnie zaś kroczą inni praw tych twórcy.
Razem zgodnie pracowali nad dziełem konstytucji.
Głos III:
O, Ignacy Potocki i marszałek Małachowski!
Pracowali z wytrwałością,
Teraz dzielą się radością.
Głos IV:
Zaś za nim szeregiem
Wśród sztandarów z muzeum
Uśmiechnięci posłowie stąpają
I "Te Deum" śpiewają.
(Krótki fragment "Te Deum" odtwarzany z kasety lub płyty)
Głos V:
Na królewskim fotelu
Jaśnie król Staś zasiada.
Szczęście bije mu z twarzy,
Bo zwycięstwem skończyła się rada.
Łzy radości jak perły
Błyszczą w oczach kochanych,
Gdy król czyta orędzie!
Król:
Równe w prawach są stany!
Lepiej teraz będzie -
Szlachcic z mieszczaninem
Jak równy zasiądzie.
(Wszyscy klaszczą i wykrzykują.)
Wiwat król kochany, wiwat wszystkie stany!
Król:
Wojsko będzie też większe
Może nawet stutysięczne!
Wszyscy:
Wiwat król kochany, wiwat wszystkie stany!
Król:
Koniec kłótni przy wyborze króla,
Bo tron dziedziczny Konstytucja ustala!
Czyli po ojcu władzę obejmie syn.
Wszyscy:
Wiwat król kochany, wiwat wszystkie stany!
(Podchodzi Hugo Kołłątaj, otwiera księgę i mówi.)
H. Kołłątaj:
Każdego chłopa w opiekę bierzemy i krzywdzić szlachcicowi nie damy
Ponadto swawolę magnatów ukrócamy i większe podatki na nich
nakładamy.
Niech żyje wolność wszystkich stanów!
Wiwat maj, trzeci maj, wiwat wielki Kołłątaj!
(Wszyscy ściskają się, wiwatują i schodzą ze sceny.)
Recytator: (na tle melodii "Witaj majowa jutrzenko")
Chorągiewki z bibułki
Weźcie w ręce swe, dzieci.
I krzyknijcie wesoło:
- Niechaj żyje Maj Trzeci!
(Widzowie wykrzykują ostatni wers.)
4. Zakończenie uroczystości
Bardzo Państwu dziękuję za wspólne świętowanie, za cierpliwość i życzliwe przyjęcie programu okolicznościowego. Sądzę, że będę wyrazicielem opinii wszystkich Państwa i podziękuję uczniom za piękną lekcję historii, za piosenki, uśmiech i radość. Czas spędzony wspólnie z Państwem był dla nas prawdziwą przyjemnością. Jeszcze raz Państwu dziękuję.
Opracowanie:
Beata Łysiak
|
|
|
|
|
Barometr |
|
Dziękujemy za oddanie głosu. |
|
|
Oceń artukuł!
Ilość głosów: |
|
|
|